Baby Bag

ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, თუ არ აიცრებიან, მათთვის სავალდებულო ტესტირება ფასიანი გახდება

ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, თუ არ აიცრებიან, მათთვის სავალდებულო ტესტირება ფასიანი გახდება

დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის ამირან გამყრელიძის განცხადებით, სექტემბრიდან განიხილება საკითხი სხვადასხვა საჯარო და დიდ დაწესებულებებში ან ვაქცინირებული, ან წინასწარ ტესტირებული ან ბოლო 6 თვის განმავლობაში კოვიდგადატანილი მოქალაქეების შეშვების.

„ექიმები ყოველთვის უფრო რადიკალურად გამოვდივართ, ეს არ არის ჩვენ მიერ გამოგონილი ველოსიპედი. ჩვენ ვეცნობით საერთაშორისო გამოცდილებას და ამის მიხედვით ვმოქმედებთ და ვიძლევით რეკომენდაციას. ეს რეკომენდაციაც მიღებული რეკომენდაციაა მთელ მსოფლიოში - სხვადასხვა საჯარო, კერძო დიდ დაწესებულებაში შედიხარ მხოლოდ და მხოლოდ ორჯერ აცრილის სტატუსით ან 24-საათიანი ანტიგენით ან 72-საათიანი PCR-ით ან თუ ბოლო 6 თვის განმავლობაში გადატანილი გაქვს კოვიდი (ამ ხნის განმავლობაში ხარ იმუნური). ამიტომ ჩვენ ეს საკითხი დავაყენეთ წინა საბჭოზე, დღესაც გვქონდა განხილვა. მე მაინც ვფიქრობ, რომ ეს საკითხი იქნება ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი სექტემბრისთვის, ხალხი უნდა მოემზადოს. ჩვენ რომ დავადგინოთ, რომ ხვალიდან შევიდეს ეს ძალაში, არ ვიქნებით მთლად მართლები. ამიტომ დღეს ჩვენ ისევ ვაცხადებთ - ამ საკითხზე ვმუშაობთ“, - აღნიშნა ამირან გამყრელიძემ.

დაავადებათა კონტროლის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის თქმით, იმ შემთხვევაში, თუ ის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით სახელმწიფოს მიერ იტესტებიან, არ აიცრებიან, მათთვის ტესტირება ფასიანი გახდება:

„გარდა ამისა, მეორე საკითხია ტესტირება. მოგეხსენებათ, იგი გახლავთ ერთ-ერთი მთავარი მეთოდი პანდემიის მართვის და საკმაოდ დიდ ფულს ხარჯავს სახელმწიფო ტესტირებაში. ბოლო ერთი თვის განმავლობაში საშუალოდ ყოველდღიურად ვაკეთებთ 38 ათას ტესტს (პსრ და ანტიგენ ტესტებს). ამიტომ ვფიქრობთ, რომ 15 სექტემბრიდან ის ესენციური ჯგუფები, რომლებიც აუცილებლად იტესტებიან სახელმწიფოს მიერ, აღარ გაიტესტებიან სახელმწიფოს დაფინანსებით. მათ ვალდებულება ექნებათ, ტესტი ჩაიტარონ, მაგრამ თუ 2-ჯერ ვაქცინირებულები იქნებიან, მაშინ ისევ სახელმწიფო დააფინანსებს მათ. თუ არ იქნებიან ვაქცინირებულები, მაშინ ან დამსაქმებელმა, ან თვითონ უნდა გადაიხადონ. სახელმწიფო უზრუნველყოფს უფასოდ მიაწოდოს მათ ვაქცინა და კეთილი ინებონ და და აიცრან, თუ არა და ვალდებულებაა, რომ გარკვეულ პერიოდში (ზოგი ორ კვირაში ერთხელ, ზოგი კვირაში ერთხელ) ტესტრებული იქნენ. დადგება საკითხი, რომ ტესტირება ჩატარდეს დამსაქმებლის ხარჯზე ან თვითონ იმ პირის ხარჯზე,“ - განაცხადა ამირან გამყრელიძემ.

კითხვაზე, ვინ არიან ჯგუფები, რომელთაც სახელმწიფო უკეთებს ტესტებს, ამირან გამყრელიძემ აღნიშნა:

„ესენციური ჯგუფები არიან ისინი, ძირითადად ვისაც ვტესტავთ ჩვენ, იგივე ჩემი კოლეგები, მაგრამ ჩემს კოლეგებზე გამონაკლისი იქნება, ისინი წინა ხაზია. ესენი არიან სხვადასხვა ესენციური ჯგუფები, როგორიც არიან სხვადასხვა მოლების, მაღაზიების, იგივე მასწავლებლების გარკვეული ჯგუფები, იგივე პოლიციის ჯგუფები, რომლებიც გარკვეული პერიოდულობით იტესტებიან. დიდია ეს ჩამონათვალი, 975 ასეთი დადგენილებაა მთავრობის, სადაც შეგიძლიათ, ნახოთ, ვინ არიან ისინი. ჩვენ მათ ვთავაზობთ, რომ აიცრან ორჯერ, მაშინ ისევ სახელმწიფო გააგრძელებს მათ ტესტირებას, თუ არ აიცრებიან, მაშინ გარკვეული პერიოდის შემდეგ მოუწევთ, რომ ან თავად ან დამსაქმებელმა გადაიხადოს ტესტირების თანხა“, - განაცხადა ამირან გამყრელიძემ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...“

„​როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...“

„როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...

მერე რა, რომ შვილი მყავს - შვილს თავისი ცხოვრება აქვს და არ დავუშვებ, ჩემს მომვლელად ყოფნაში გალიოს წლები...
როდესმე მეც ასე მიპოვნიან და ამაოდ ეცდებიან ჩემი გაყინული სხეულის გასწორებას...
ვფიქრობ, რომელი პროფესია ფასდება და არ ვიცი...
ვფიქრობ, რას გავაკეთებ, როცა ტექნოლოგიებს ვეღარ გავწვდები დაბერებული თითებით, როცა ვეღარ დავწერდაბერებული თითებით და - არ ვიცი ..
მერე რა, რომ შვილი მყავს?
როცა საღამოს, არა - ღამით - სახლში მივდივარ და თან ვიცვლი, თან ვბანაობ, თან ვჭამ, თან მეგობრებს ვპასუხობ, თან ნიუსებს ვუყურებ - უცებ, გამახსენდება, რომ ჩემი შვილი მარტო იყო მთელი დღე, ყველაფერს გადავდევ, შევდივარ და ცოტა ხნით ვეხუტები, ცოტა ხნით, რადგან - დილით ისევ სამსახურში უნდა წავიდე...
რა მოვთხოვო და რატომ მოვთხოვო ჩემს შვილს, რომელიც მთელი დღე ვერ მხედავს და საფასურად, მარტო ყოფნის, მარტო გაზრდის საფასურად - წვენი მიმაქვს და პური?

ოდესმე, მეც ასე მიპოვნიან, მარტოს, დამდნარს, დამჭკნარს, გაყინულს...

სხვა ქვეყნებშიც კვდებიან...
სხვა ქვეყნებშიც ჭკნებიან და დნებიან..

ოღონდ იქ - ჯერ ცხოვრობენ, ჯერ ცოცხლობენ და მერე კვდებიან...
ჩვენ ნელ-ნელა და დიდხანს, ნელ-ნელა და დაუფასებლად ვკვდებით, ნელ-ნელა და უცხოვრებლად, თვეობით, წლობით ვკვდებით...

ჟურნალისტი, ნანა ნადირაძე გარდაიცვალა...
ისეთი ფოტოები ვნახე, დიდხანს კვდებოდა, ვიცი...
ბევრი კვდება დღეს ასე, თვეობით, წლობით ...

მანამდე კი - ვშრომობთ, ყოველდღიური საკვებისთვის, გადასახადებისთვის...
სიბერისთვის - არა!
სიბერისთვის - ვერა!
სიბერეში მარტოს გვტოვებს სახელმწიფო, დასადნობად, დასაჭკნობად...
სანამ შრომა შეგვიძლია - გადასახადებს ვიხდით, რაც მთავარია, ვიხდით, ვიხდით დაუსრულებელ ბეგარებს...
ვყიდულობთ უვარგის და მაინც ძვირადღირებულ პროდუქტს..
უვარგის და მაინც ძვირადღირებულ მედიკამენტებს...
ვყიდულობთ ყვეელაფერს, რასაც სახელმწიფო გვყიდის ძვირად და მაინც უვარგისს...
და მერე ვრჩებით უქონელნი, უვარგისნი, დამჭკნარნი და ვკვდებით, თვეობით, წლობით, ვკვდებით ისე - ცხოვრებას ვერ ვასწრებთ...

ბოდიში, ქალბატობო ნანა, ბოდიში, რომ ვერ ავაშენეთ უკეთესი ქვეყანა...
ოდესღაც თქვენც იცინოდით, ჩემსავით...
ოდესმე, მეც ვეღარ შევძლებ გაღიმებას...
ბოდიში, ჩემს შვილს, მარტო რომ ზრდის თავს, უჩემოდ, პურის და წვენის საფასურად..
ბოდიში მე... იმისთვის, რაც მელოდება...
ვერ ვნახეთ ძალა - უკეთესი ქვეყნის ასაშენებლად...

და მადლობა ყველაას, ვისაც არსებული რეალობა მოგწონთ, ვისაც - ასე აშენებული, თუ ასე დანგრეული ქვეყანა მოგწონთ და მართალი შენიშვნისთვის მლანძღავთ, ან გვერდს მივლით - თქვენ რომ არა - მომავალს, ასე ნათლად უმომავლოდ ვერ დავინახავდი!“

აღნიშნული პოსტი ყოფილ ჟურნალისტს ნანა ნადირაძეს მიეძღვნა, რომელიც გაუსაძლისს მდგომარეობაში იმყოფებოდა. 

პოსტის ავტორი ჟურნალისტი თამო კეშელავაა

წაიკითხეთ სრულად