Baby Bag

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით - ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია''

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით - ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია''

ვახტანგ ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პანდემიის შესახებ წერს, რომელსაც MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით, ცხადია ჩემი ცოდნის და შესაძლებლობების ფარგლებში...

1. ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია; ოდნავ ლოგიკას თუ მოიშველიებთ, დიდი პასტერობა და კოხობა არ უნდა იმის გააზრებას, რომ ვირუსი ადამიანიდან ადამიანში გადადის ცხვირ-ხახის გამონაყოფიდან- ნერწყვი, გამოყოფილი სეკრეტი. ანუ ვირუსი იქ უნდა იყოს ამავე გზის შემოსული და ცემინებით, კოცნით, საუბრისას ნერწყვით, დახველებით მოხვდეს მეორე ადამიანის ცხვირ-პირის მიდამოში. ვაქცინა კი კეთდება კუნთში. მკვდარი ვაქცინა როგორ უნდა გამრავლდეს? თანაც ისე, რომ ნერწყვში და სეკრეტებში გაჯერდეს! უკვე მხოლოდ ფილტვებში არსებული ვირუსიც კი აღარაა დიდი ალბათობით გადამდები, არათუ ვაქცინა.

2. ,,ვაქცინა გაიკეთა და მაინც დაავადდა"..კი ბატონო, ასეც ხდება. ის კი არა, ძალიან ბევრი გვყავს ხელმეორედ გადატანილები. გვყავს ექიმიც, რომელიც ორჯერ დაავადდა და შუაში ვაქცინირებულიც იყო! რაზე მეტყველებს ეს? იმაზე, რომ ვაქცინაციას აზრი არა აქვს? მსოფლიო სტატისტიკა საწინააღმდეგოს ამბობს და ეს გამონაკლისები სწორედ ზოგადად კანონზომიერებას ამტკიცებს: "აცრილების დაავადების ალბათობა 80%-ით მცირდება, ხოლო სიკვდილობა, სრულყოფილი ვაქცინაციისას - 99 -100% -ით!"

3.,,დიდი ხნით ერთიდაიგივე პირბადის ხმარება უფრო სახიფათოა, ვიდრე უპირბადეობა!".. რა თქმა უნდა, ჯობია ცვალოთ პირბადე. მაგრამ თუ ამის საშუალება არ გაქვთ, ატარეთ მუდამ ერთი და იგივე მხრივ. პირბადე სახეს მუდმივად ეხება და დაბინძურებისას არის საფრთხე, სხვა მიკრობებმა დაიბუდნონ და გამოიწვიონ კანის დაავადებები. დავიმახსოვროთ: პირბადის მთავარი დანიშნულება კოვიდის წინააღმდეგ არის როგორც ჩვენი ნერწყვის და ცხვირის გამონადენების მექანიკური შეკავება, რომ სხვას არ გადავდოთ, ასევე სხვის მიერ "გამოსროლილი" იგივე ნაწილაკებისგან მექანიკური დაცვა.

4. არაა სწორი გავრცელებული მოსაზრება, რომ ბევრი სითხის მიღება სასარგებლოა. დამძიმებული ფორმების შემთხვევაში - კი პირიქით, არაფრით არ შეიძლება ბევრი სითხის მიღება! შეიძლება გამოიწვიოს შეგუბება სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში, ფილტვების დაზიანების გამო.

5. ,,ვერ ხერხდება დროული დახმარების გაწევა, იგვიანებს კვლევის პასუხები, ძალიან ბევრი ხალხი და ზოგჯერ უკონტროლობაა კოვიდიან პაციენტთა კვლევებისას, აცრების დროს და ა.შ. თუ კარგი პატრონი არ გყავს და არ ,,იჩალიჩე", კლინიკაში ვერ მოხვდები!"

.... სამწუხაროდ, ეს ყველაფერი მართალია.. ძალიან არ გვყოფნის პერსონალი, რესურსები, ადგილები..

6. წინა თეზიდან გამომდინარე, მინდა ბოდიში მოგიხადოთ, თუ ეს ყველაფერი ჩვენ კლინიკაში შეგემთხვათ. პირველ რიგში ჩვენი ოჯახის წევრებს, მეგობრებს, ნაცნობებს - ვინც გვიკავშირდება და ამავე დროს, ყველა ჩვენ მოქალაქეს: გთხოვთ იყოთ შემწყნარებელი ჩვენს მიმართ, სამედიცინო მუშაკების მიმართ. ძალიან მძიმე სურათს ვუყურებთ ყოველდღე. აუტანელია იმის შეგრძნება, რომ ვერ ეხმარები ადამიანს, თვალსა და ხელს შუა ილევა პიროვნება. იწურება ჩვენი ფსიქოლოგიური მდგრადობის რესურსები. ბევრ რამეს, მათ შორის იმ ხუმრობას, რასაც ადრე სიცილით ვიღებდი მეგობრებისგან- საშინელ გაღიზიანებას იწვევს. გუშინ საღამოს ვესაუბრე ჩემს კოლეგას, რომლის ყველაზე დიდი იმედი მაქვს ამ დაავადებასთან ბრძოლაში- ალბათ ძალიან ბევრსაც. თითქმის ტირილით მიპასუხა "ახლა სახლში ვზივარ, მარტო და რაიმე ალკოჰოლური თუ არ მივიღე, გული გამისკდებაო". ძალიან მოწესრიგებული ქალბატონია და საერთოდ არასდროს დაულევია! რაც შეეხება პიროვნულ თვისებებს, იმდენად უშიშარია, რომ თოფიან ფირალს ჩამოიღებს ცხენიდან!... ახლა საშინლად დათრგუნვილი იყო.. დავუყვავე და ,,რა ვქნა, საშინელი ნაკადია, ყველა მიმძიმდება და ვერ ვშველიო!" .., რა თქმა უნდა, ასე არაა, ეჩვენება გადაძაბულობის გამო - ერთეულების გარდა, ყველანი გაჯანმრთელებული უბრუნდებიან ოჯახებს. სასწაულად მძიმე, თითქმის უიმედო შემთხვევები გამოვტაცეთ ახლახანს სიკვდილს, მაგრამ გონებაში მარცხი უფრო დიდხანს ილექება და ფსიქიკას წამლავს...

თავს არ გაცოდებთ, ისევ თქვენ და ჩვენ ქვეყანას რომ კარგად გამოვადგეთ, ცოტა დაგვზოგეთ...'' - აღნიშნავს დავით გადელია. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ნიღაბი, მუცელზე წოლა, ბუშტების გაბერვა... - ეტაპები, რომელიც კოვიდის მძიმეფორმიანმა პაციენტმა გაიარა

ნიღაბი, მუცელზე წოლა, ბუშტების გაბერვა... - ეტაპები, რომელიც კოვიდის მძიმეფორმიანმა პაციენტმა გაიარა

პოლიტიკოსმა გივი თარ­გა­მა­ძემ, რო­მელ­მაც კო­რო­ნა­ვირუ­სი მძი­მედ გა­და­ი­ტა­ნა, სა­ზო­გა­დო­ე­ბას გა­მოც­დი­ლე­ბას უზი­ა­რებს. გთავაზობთ მის ფეისბუქ პოსტს უცვლელად:

,,ჩემი გამოცდილება პნევმონიით დამძიმებული, 75%-თ დაზიანებული ფილტვით კოვიდიდან ცოცხლად გამოსვლის, დარჩენილი 25%-თ ამოქაჩვის შესახებ. მოპოვებულია ალადაშვილის სახელობის კლინიკის კოვიდცენტრში ექიმ ლევან ბესელიას ხელმძღვანელობით მისი გუნდის მიერ განხორციელებული მყისიერი აგრესიული გადარჩენის ოპერაციის მსვლელობისას: 

1. სიპაპი, ანუ, კოშმარი გადარჩენისთვის. ეს არის ფაქტობრივი ეგზეკუცია, რომელიც გშველის ყველაზე ეფექტურად. ცხვირპირზე გადებენ ჟანგბადის ნიღაბს. მაგრამ, აქ მთავარია, ნიღაბი გედოს სრულად ჰერმეტულად, ჟანგბადი ცხვირამდე გზაზე არსაიდან იპარებოდეს და სრულად ხვდებოდეს ტრაქეაში. ამიტომ, კოსმონავტებს სკაფანდრის ჩაცმისას ფეხს რომ ახმარენ მოქაჩვისას, აი მასე გიფიქსირებენ ნიღაბს უკიდურესად მოქაჩული ელასტიური ბინტით, ცხვირი კეხზე ორად გეყოფა და იწყებს ტკივილის გენერირებას. ამ დროს უშვებენ ჟანგბადს ძალზედ მაღალ წნევაზე. მთავარია, უცბათ მოახდინო სუნთქვის ჰარმონიზაცია, ჩამოეკიდო ჟანგბადის მოწოდების ტემპს და ოდნავ მაინც შეიმცირო სრული კოშმარის შეგრძნება. სიპაპი, როგორც წესი, 5-6 საათის განმავლობაში მიმდინარეობს. ბოლო ორი საათი უბრალოდ ცოდვის ტირილია. გგონია, რომ ცხვირმა წაიღო მთელი სახე, სახემ - თავი და ეს ყველაფერი ერთად გტკივა ერთ გრძელ ვერცხლისფერ, დაჭიმულ, თვალში გარჭობილ სხივად. გტკივა თავზარდაცემით - ასეც შეიძლება თქმა. სიპაპიდან გამოსვლა ახალი წელია. აი ამ კოშმარის ყველა ჯერის შემდეგ ხვდები, რომ შენი ფილტვები მოძლიერდა და ამას სატურაციის დონეც გიდასტურებს. ამიტომაც, მორჩილად მიდიხარ შემდეგ დაკოშმარების ჯერზე. 

2. მუცელზე წოლა. აუცილებელი პროცედურა, რომელიც, მთლად სიპაპი არაა, მაგრამ არცთუ მარტივი სატანჯველია. განსაკუთრებით, რასაკვირველია, სქელი ხალხისთვის. ისიც გრძელდება 5-6 საათი. მნიშვნელოვანია საწყის ბრუნზე კიდურების და კიდევ უფრო, სახის ისეთნაირად შეჩურთვა საპირისპირო ზედაპირში - ბალიში, ლოგინი ზოგადად - რომ გაგიქაჩოს გაუნძრევლად რაც შეიძლება დიდხანს. ხშირი თავის წამოწევა, ან, ზოგადად, აქტიურობა იმის გასაგებად, რამდენი დრო დაგჩათ პროცედურის დასრულებამდე, ამოგაგდებთ პირველი პოზიციიდან და მთელს მიმდინარეობას აუტანელს გახდის. ამიტომ, სჯობს, მორჩილად დაელოდოთ ექთნის ინფორმაციას, რომ დროა ზურგზე გადმობრუნების. აქაც განსაკუთრებით აუტანელია ბოლო ორი საათი. ჯერ წელი, შემდეგ ზურგი ზოგადად და განსაკუთრებით კისერი ზეტკივილებზე გადის. ზურგზე გადმობრუნება დიდი შვებაა მხოლოდ მანამ, სანამ გააცნობიერებ, რომ აი მოვიდა ისევ სიპაპი.... 

3. როდესაც სიპაპი თავისას იზამს, იწყება შენი ჯერი თვითგადარჩენის პროცესში გადამწყვეტი ინიციატივის აღებისა - ბუშტების ბერვა. ყველა შენს მიერ გაბერილი ბუშტი შენს ჯანში მიდის ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით. ამდენად, სენტენცია спасение утопающих дело рук самих утопающих აქ სრულადაა გამართლებული. ეს უნდა გააცნობიერო და დაიწყო აკრეფვა. მიზანი დაისახო და მიაღწიო რამოდენიმე დღეში. მეცხრე დღეა დღეში 200 ბუშტს ვბერავ. ანუ, ხვალ უკვე მთელი დირიჟაბლი, ორი ათასი ბუშტი მექნება გაბერილი, რის გამომაჯანმრთელებელ ეფექტს მუდმივად ვგრძნომ საკუთარი ორგანიზმით. 

მოკლედ, პნევმონიით გართულებული კოვიდი ნამდვილი ურჩხულია. მასთან ბრძოლა არის მკაცრად სიცოცხლის გადარჩენისთვის ბრძოლა. ურჩხული ოდნავ მოდუნებასაც არ გაპატიებს, გადაგყლაპავს. ბრძოლის მთელს მიმდინარეობისას შენს თვალსაწიერში არის ცხედარი. დიაღ. 14 დღეში - 11. კარგი შედეგია, მინიმალური. კარგი, რადგან 5 - კიბო. დანარჩენები - თანხმლები დაავადებები. ქრონიკა. შანსი - 0. არადა გყავს თითქმის უშანსოები, რომლებიც გადარჩნენ. ხოდა, კარგი შედეგია. არ ტეხავს თქმა. მოსულა. და ისინი შენ მაინც გეხმარებიან. გაჩვენებენ, თუ ერთ წამს მოადუნე ბრძოლა, რა სისწრაფით სად აღმოჩნდები. თუ CO-თი მოწამვლა ერთგვარად თეთრ-ცისფერი ცივი ჯოჯოხეთია, კოვიდი - ცეცხლოვანია, ალისფერი, ღაჟღაჟა, ძალზე მკვეთრი, ღია სურათია სიცოცხლისთვის ბრძოლისა და ამიტომ, უნდა იბრძოლო მუდმივად, ყველა შესაძლებლობა გამოიყენო და დამხმარეებთან ერთად თავად გამოიბრძოლო შენი სიცოცხლის გადარჩენა. ჩემთვის ამის მტკიცება აღარ გინდათ. მე ვიცი, რომ ასეა. მე ვიცი,'' - აღნიშნავს გივი თარგამაძე. 

წაიკითხეთ სრულად