Baby Bag

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით - ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია''

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით - ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია''

ვახტანგ ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პანდემიის შესახებ წერს, რომელსაც MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

,,ვაგრძელებ გულახდილ საუბრებს პანდემიასთან დაკავშირებით, ცხადია ჩემი ცოდნის და შესაძლებლობების ფარგლებში...

1. ძალიან ხშირად გაგვიგია, რომ აცრის შემდეგ ადამიანი ვირუსის მატარებელი და გადამდებია; ოდნავ ლოგიკას თუ მოიშველიებთ, დიდი პასტერობა და კოხობა არ უნდა იმის გააზრებას, რომ ვირუსი ადამიანიდან ადამიანში გადადის ცხვირ-ხახის გამონაყოფიდან- ნერწყვი, გამოყოფილი სეკრეტი. ანუ ვირუსი იქ უნდა იყოს ამავე გზის შემოსული და ცემინებით, კოცნით, საუბრისას ნერწყვით, დახველებით მოხვდეს მეორე ადამიანის ცხვირ-პირის მიდამოში. ვაქცინა კი კეთდება კუნთში. მკვდარი ვაქცინა როგორ უნდა გამრავლდეს? თანაც ისე, რომ ნერწყვში და სეკრეტებში გაჯერდეს! უკვე მხოლოდ ფილტვებში არსებული ვირუსიც კი აღარაა დიდი ალბათობით გადამდები, არათუ ვაქცინა.

2. ,,ვაქცინა გაიკეთა და მაინც დაავადდა"..კი ბატონო, ასეც ხდება. ის კი არა, ძალიან ბევრი გვყავს ხელმეორედ გადატანილები. გვყავს ექიმიც, რომელიც ორჯერ დაავადდა და შუაში ვაქცინირებულიც იყო! რაზე მეტყველებს ეს? იმაზე, რომ ვაქცინაციას აზრი არა აქვს? მსოფლიო სტატისტიკა საწინააღმდეგოს ამბობს და ეს გამონაკლისები სწორედ ზოგადად კანონზომიერებას ამტკიცებს: "აცრილების დაავადების ალბათობა 80%-ით მცირდება, ხოლო სიკვდილობა, სრულყოფილი ვაქცინაციისას - 99 -100% -ით!"

3.,,დიდი ხნით ერთიდაიგივე პირბადის ხმარება უფრო სახიფათოა, ვიდრე უპირბადეობა!".. რა თქმა უნდა, ჯობია ცვალოთ პირბადე. მაგრამ თუ ამის საშუალება არ გაქვთ, ატარეთ მუდამ ერთი და იგივე მხრივ. პირბადე სახეს მუდმივად ეხება და დაბინძურებისას არის საფრთხე, სხვა მიკრობებმა დაიბუდნონ და გამოიწვიონ კანის დაავადებები. დავიმახსოვროთ: პირბადის მთავარი დანიშნულება კოვიდის წინააღმდეგ არის როგორც ჩვენი ნერწყვის და ცხვირის გამონადენების მექანიკური შეკავება, რომ სხვას არ გადავდოთ, ასევე სხვის მიერ "გამოსროლილი" იგივე ნაწილაკებისგან მექანიკური დაცვა.

4. არაა სწორი გავრცელებული მოსაზრება, რომ ბევრი სითხის მიღება სასარგებლოა. დამძიმებული ფორმების შემთხვევაში - კი პირიქით, არაფრით არ შეიძლება ბევრი სითხის მიღება! შეიძლება გამოიწვიოს შეგუბება სისხლის მიმოქცევის მცირე წრეში, ფილტვების დაზიანების გამო.

5. ,,ვერ ხერხდება დროული დახმარების გაწევა, იგვიანებს კვლევის პასუხები, ძალიან ბევრი ხალხი და ზოგჯერ უკონტროლობაა კოვიდიან პაციენტთა კვლევებისას, აცრების დროს და ა.შ. თუ კარგი პატრონი არ გყავს და არ ,,იჩალიჩე", კლინიკაში ვერ მოხვდები!"

.... სამწუხაროდ, ეს ყველაფერი მართალია.. ძალიან არ გვყოფნის პერსონალი, რესურსები, ადგილები..

6. წინა თეზიდან გამომდინარე, მინდა ბოდიში მოგიხადოთ, თუ ეს ყველაფერი ჩვენ კლინიკაში შეგემთხვათ. პირველ რიგში ჩვენი ოჯახის წევრებს, მეგობრებს, ნაცნობებს - ვინც გვიკავშირდება და ამავე დროს, ყველა ჩვენ მოქალაქეს: გთხოვთ იყოთ შემწყნარებელი ჩვენს მიმართ, სამედიცინო მუშაკების მიმართ. ძალიან მძიმე სურათს ვუყურებთ ყოველდღე. აუტანელია იმის შეგრძნება, რომ ვერ ეხმარები ადამიანს, თვალსა და ხელს შუა ილევა პიროვნება. იწურება ჩვენი ფსიქოლოგიური მდგრადობის რესურსები. ბევრ რამეს, მათ შორის იმ ხუმრობას, რასაც ადრე სიცილით ვიღებდი მეგობრებისგან- საშინელ გაღიზიანებას იწვევს. გუშინ საღამოს ვესაუბრე ჩემს კოლეგას, რომლის ყველაზე დიდი იმედი მაქვს ამ დაავადებასთან ბრძოლაში- ალბათ ძალიან ბევრსაც. თითქმის ტირილით მიპასუხა "ახლა სახლში ვზივარ, მარტო და რაიმე ალკოჰოლური თუ არ მივიღე, გული გამისკდებაო". ძალიან მოწესრიგებული ქალბატონია და საერთოდ არასდროს დაულევია! რაც შეეხება პიროვნულ თვისებებს, იმდენად უშიშარია, რომ თოფიან ფირალს ჩამოიღებს ცხენიდან!... ახლა საშინლად დათრგუნვილი იყო.. დავუყვავე და ,,რა ვქნა, საშინელი ნაკადია, ყველა მიმძიმდება და ვერ ვშველიო!" .., რა თქმა უნდა, ასე არაა, ეჩვენება გადაძაბულობის გამო - ერთეულების გარდა, ყველანი გაჯანმრთელებული უბრუნდებიან ოჯახებს. სასწაულად მძიმე, თითქმის უიმედო შემთხვევები გამოვტაცეთ ახლახანს სიკვდილს, მაგრამ გონებაში მარცხი უფრო დიდხანს ილექება და ფსიქიკას წამლავს...

თავს არ გაცოდებთ, ისევ თქვენ და ჩვენ ქვეყანას რომ კარგად გამოვადგეთ, ცოტა დაგვზოგეთ...'' - აღნიშნავს დავით გადელია. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა კორონავირუსის პანდემიისადმი მოსახლეობის განწყობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ გულგრილობა ან პანიკა საფრთხეზე არასწორი რეაქციაა:

“ჩვენს დღევანდელ მდგომარეობას ზუსტად მიესადაგება ალბერ კამიუს „შავი ჭირი.“ ქალაქში შავი ჭირია და ადამიანები ამის გაცნობიერებას გაურბიან. როდესაც გაცნობიერებას გაურბიხარ, იქ საბედისწერო შედეგი დგება. თუ ადეკვატური ხარ რეალობასთან დამოკიდებულებაში, აღიქვამ, იგებ, გამოხატავ, მაშინ ამ სიტუაციის მართვა და რეგულირება შეგიძლია. თუ საფრთხის პროპორციულია შენი შიში, მაშინ მასთან შესაბამისი დამოკიდებულება გექნება. ​თუ შიში იმაზე მეტია, ვიდრე საფრთხე, მაშინ ეს არის პანიკა. თუ გულგრილობას იჩენ და ამის დანახვას გაურბიხარ, მაშინ ჩვეულებრივ, ყოფით ენაზე რომ ვთქვათ, ბრიყვი ხარ. ეს არის, როდესაც პასუხისმგებლობას გაურბიხარ არსებულ ვითარებასთან მიმართებაში.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ყველაზე ლოგიკური დამოკიდებულება იმ ადამიანებს ჰქონდათ, რომელთა რეაქცია საფრთხის პროპორციული იყო:

​დღევანდელი ქართული საზოგადოების მდგომარეობა ასეთია. თავდაპირველი რეაქცია ნაწილში იყო ​გულგრილი, შეიძლება ითქვას, ბრიყვული. გარკვეულ ნაწილში ეს ახლაც გრძელდება. მეორე ნაწილში იყო პანიკური მდგომარეობა. იყო საზოგადოების ის ნაწილიც, რომლის რეაგირება, აღქმა და გამოხატვა იმისა, რაც ხდებოდა, იყო პროპორციული. პირველ ეტაპზე სწორედ ამ ნაწილის დახმარებით გახდა მართვადი სიტუაცია.“

ნანა ჩაჩუა აცხადებს, რომ ადამიანები რეალობას არ უნდა გაურბოდნენ და არასწორი ქცევის კორექტირებას უნდა ცდილობდნენ:

„შემდეგ მოხდა ის, რაც ხდება კამიუს „შავ ჭირში.“ კარანტინში მყოფ ადამიანს შეყვარებული ჰყავს ქალაქგარეთ და ყველა ღონისძიებას უნდა მიმართოს, რომ მას შეხვდეს. ეს არის რეალობიდან გაქცევა. ეს არ არის სიყვარული. ეს დამოკიდებულება არის საკორექციო. დღეს შეგვახსენა ჩვენმა წარსულმა თავი, რომლის დავიწყებასაც მუდმივ რეჟიმში ვცდილობთ. ძველ საქართველოში ჩვენ ერთმანეთს ვესალმებოდით მკერდზე ხელის მიდებით და თავის დახრით. ამას მეც შევესწარი.“

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა. თუ განსაცდელის საჭიროებას ჩვენ ადეკვატურად მივხვდებით, დავფიქრდებით, თვითჩაღრმავების პროცესში გადავიყვანთ ჩვენი აზროვნების მიმართულებას, რომელიც სულ გარეთ გარბის ბრჭყვიალა საგნებისკენ, დროსტარებისკენ, დავფიქრდებით იმაზე, რომ ​სიცოცხლე უპირველესია, მაშინ მივხვდებით, რომ სიცოცხლისა და სიკვდილის ერთიანობა კიდევ უფრო უპირველესია. სადაც სიცოცხლეა, იქ სიკვდილი არსებობს. სიკვდილი, რომელიც სიცოცხლეში მოპოვებული გაქვს, არის სწორედ „სიკვდილითა სიკვდილისა დამთრგუნველი.“ ჩვენ ყველანაირად მოგვეცა ახლა საშუალება XXI საუკუნის დასაწყისში, ციფრული ტექნოლოგიების ეპოქაში, გავიხსენოთ, რომ ჩვენ ადამიანები ვართ და ვართ პასუხისმგებელი საკუთარი თავის, საზოგადოების, ბუნების წინაშე,“ - აღნიშნავს ნანა ჩაჩუა

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად