Baby Bag

როდიდან დაიწყება მშვიდი პერიოდი? - პრემიერ-მინისტრი ეპიდსიტუაციის შესახებ საუბრობს

როდიდან დაიწყება მშვიდი პერიოდი? - პრემიერ-მინისტრი ეპიდსიტუაციის შესახებ საუბრობს

,,ჩვენი ექიმების და მეცნიერების პროგნოზია, რომ სიტუაცია შედარებით დასტაბილურდება. რამდენიმე კვირა დაგვრჩა, უნდა გადავიტანოთ ყველამ ერთად ეს მძიმე პერიოდი და ოქტომბრიდან, ყველა პროგნოზის მიხედვით, იქნება მშვიდი პერიოდი,'' - ამის შესახებ პრემიერ-მინისტრმა, ირაკლი ღარიბაშვილმა მთავრობის სხდომაზე განაცხადა.

მისივე თქმით, მანამდე უნდა მივიდეთ მობილიზებულად და ეს სიტუაცია უნდა იმართოს:

,,რამდენიმე კვირა დაგვრჩა, მძიმე პერიოდი ყველამ ერთად უნდა გადავიტანოთ და ყველა პროგნოზის მიხედვით, ოქტომბრიდან მშვიდი პერიოდი იქნება, დამშვიდდება სიტუაცია, მაგრამ მანამდე უნდა მივიდეთ მობილიზებულად და სიტუაცია უნდა იმართოს. აცრების პროცესი მიმდინარეობს საკმაოდ კარგად, მინისტრმა გააფართოვა ვაქცინაციის პროცესი, ავტობუსებშიც დავიწყეთ, ქალაქის მერიასთან ერთობლივად დაალაგეს ეს პროექტი. არეალი კიდევ უნდა გაფართოვდეს, რეგიონებში მაქსიმალრუად უნდა მოვიცვათ ვაქცინაციის არეალი. ასევე მნიშვნელოვანი არის ჯარის ჩართულობა, სამხედრო ექიმები, მათი ბრიგადები არის კოორდინირებულად ჯანდაცვის სისტემასთან და რეგიონებში სოფლად ადგილზე დადიან, ადგილზე ცრიან მოსახლოებას, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. ყველა სოფელში უნდა ჩავიტანოთ ვაქცინაცია და მოსახლოებას შევთავაზოთ უფასო აცრა. კარგი ტენდენცია მიმდინარეობს, მოსახლეობამ საკმაოდ კარგი მზაობა გამოიჩინა ვაქცინის მიმართ. ეტაპობრივად იხსნება სკეპტიკური დამოკიდებულება, რაც მანამდე იყო, მაგრამ უნდა გავაგრძელოთ კომუნიკაცია, მოსახლეობას ამის თაობაზე ყოველდღიურად უნდა ველაპარაკოთ. პირბადის ტარება და აცრა არის გამოსავალი, რომ ქვეყანა არ ჩაიკეტოს, ქვეყნის ეკონომიკის განვითარება გაგრძელდეს და ჩვენც მოსახლეობის ჯანმრთელობაზე ვიზრუნოთ“, -აღნიშნა ირაკლი ღარიბაშვილმა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრ​თელობაზე

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე
ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე კოვიდ დადებითია და უკვე მე-4 დღეა ვირუსს ებრძვის. გთავაზობთ მის პოსტს, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. 

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია. მეჩვენება რომ გრავიტაცია ჩემს სხეულზე 5-ჯერ ძლიერად მოქმედებს და ძალიან მაგრად ექაჩება სადღაც. განსაკუთრებით ფეხები და წელი ვერ უძლებს.
ცოტა მახველებს. როცა ინჰალატორია ჩართული, ყურსასმენებს ვიკეთებ, ვითომ არ მესმის. გადასხმა არ მჭირდება, ვსვამ პლაქვენილს. ყოველ დილით სისხლის აღება აუცილებელია, ექიმებთან კომუნიკაცია მინიმალური. მედდა ლალი ისევ ენერგიულად დაქრის, ან არ ეძინება ან არ იღლება?! სიცხე რომ არ გვაქვს, ისე გვაქებს, ვითომ ჩვენი თავდაუზოგავი შრომის შედეგია.
გვერდით ერთი წლის ბავშვია და ვერ ვიტან სავალდებულო პროცედურები რომ უწევს, ვერ იგებს რას ერჩიან, ბავშვები არ უნდა ხვდებოდნენ აქ!
ტელეფონი დამივარდა, რირშახის ტესტივითაა ეკრანზე უშველებელი ლაქა, ხან ღამურად აღვიქვამ, ხან გაბრაზებულ ზაზუნად (უნდა ვიკითხო ხომ მშვიდობა მაქვს), ვარაუდით ვწერ ტექსტებს.
ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე 6 ნაბიჯია, ნახევარი ჩემია.
დილით 
Levan რეკავს ყავა მოგენატრებოდაო და ამომიგზავნა ნამცხვრებთან ერთად, გემო თითქოს გავიგე, მგონი ბრუნდება. ვიჯღნავლე- ლევანის ცოლი ექიმია აქ და თავზე აყრია საქმე, ამ დილით სამსახურში რომ მიდიოდა ორივე და ჩემი ყავა გაახსენდათ, კია საჯღნავლი.
აქ ზოგადად ძალიან გულჩვილი ხდები, დღეში რამდენჯერმე ვტირი გარანტირებულად. ხან მოწერილ გამამხნევებელ მესიჯებზე, ხან გარედან შემოსულ, ცოცხალი ქალაქის ხმაზე, ხან კირას კითხვაზე 'დე მალე მოხვალ თუ არა-მალე' და მე რომ უნდა ვუთხრა 'არა-მალე', ხან გაურკვევლობაზე. ვიკა ბუკიას ირინკამ მომიკითხა და ღნავილით მოვკვდი, რაღაცნაირი სევდიანი კავშირი რომ გვაქვს, მარტო ჩვენი, კორონული...
ჩემი კოვიდმეზობელი ნინო კარგადაა, თავისი კლასტერიდან დაურეკეს წეღან: '-კორონა როგორა ხარო?' იგუდებოდნენ სიცილით. მერე იმან იქედან თავისი კოვიდ მეზობელი გვაჩვენა 62 წლის ქალი, საწოლზე ყირაზე იდგა, ფეხები კედელზე შემოელაგებინა და იქნევდა - ვარჯიშობსო, ისევ ვიცინეთ.
უელბეკს ვკითხულობ, მაგრამ მინდა 'სამხრეთული სპილო' არ მქონდეს წაკითხული და ახლა, აქ ვკითხულობდე. ან გორგილაძეს ქონდეს რამე ახალი გამოცემულული. ქართული ამბები მინდა, ეს ევროპები ძალიან შორია ამ ნაცრისფერი პალატიდან.
კახელების იუმორი აქ რომ დავაფასე კი გითხარით. ნინო დგას გუშინ ფანჯარასთან, გარეთ იყურება... გამომხედა ცოტა ნაწყენმა 'დღესაც ღამდებაო' - ისევ ვუგუდებით... ასე ვიცინით, ვიდრე გაგვახსენდება რა საქმეზე ვართ აქ ორივე.''
წაიკითხეთ სრულად