Baby Bag

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს?

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს?

ექიმი დათო კობერიძე საქართველოში არსებულ ეპიდვითარებას აღწერს:

,,შემოდის პაციენტი ცხელებით და რესპირატორული ჩივილებით, რა თქმა უნდა დიდი ალბათობით კოვიდი აქვს და ეს თვითონაც კარგად იცის გულის სიღრმეში მაგრამ არ უნდა დაიჯეროს, იმედს ებღაუჭება, "ოფლიანმა დავიძინე", "გავცივდი ალბათ", "დაბანილი გავედი გარეთ", "კონდენციონერის ბრალი იქნება", ყველაფერს აბრალებს ოღონდ კოვიდი არ იყოს, ოღონდ კოვიდი არ იყოს... 

უკეთებ ტესტს და ავად სახსენებელი მეორე ხაზი წითლდება, და ეუბნები ფრაზას რომლის გაგონებაც ყველაეზე ნაკლებად უნდა: "-ბებო/ბაბუ/ბატონო/ქალბატონო/უფროსო... დაგიდასტურდათ პირველი რეაქცია ყველას თითქოს განსხვავებული მაგრამ საბოლოო ჯამში ერთნაირი აქვს: "-უეჭველი დადებითია?", "პისიარი ხო არ გავიკეთოთ?" "-ღმერთო დავიღუპე" "-ვიცოდი..."... 

მერე იწყება პანიკა და ქრონიკული დაავადებების გახსენება და იმის გააზრება რომ რისკ ჯგუფშია, მერე ახსენდებათ ახლობლები რომლებთანაც კონტაქტი ჰქონდათ, რომელზე ინერვოულონ აღარ იციან. იწყება რეკვა მთელს სანათესაოსთან და იმის "მიხარება" რომ დაუდასტურდა. უზომავ სატურაციას და სახეზე გატყობენ რომ რაღაც ვერ არის კარგად. -  როგორია? გეკითხება. ცოოტა დაბალია, ნორმის ქვედა ზღვარზე მაგრამ არ ინერვოულოთ, დაბალი წნევით კანულით მოგაწვდით ჟანგბადს და ყველაფერი კარგად იქნება. 

-ხომ არ მოვკვდები? - არა (პასუხობ შენც, მიხედავად იმისა რომ უკვე ათასჯერ გაქვს ეს სცენარი ნანახი, იმედს მაინც არ უკლავ), რამოდენიმე დღის მერე ისევ ხვდები ამ პაციენტს და ხედავ რომ უკცე.ნიღბით მიეწოდება ჟანგბადი და უფრო უჭირს სუნთქვა, რამოდენიმე დღეში ხედავ რო მუცელზე წევს და ძლივსღა იჭერს სატურაციას, გადაგყავს არაინვაზიურ მართვით სუნთქვაზე ე.წ. CPAP-ზე (რაც საშინელებაა, ნიღაბი ჰერმეტულად მჭირდოდ გეკვრის სახეზე და მაღალი წნევით გამუდმებით გაწვდის ჟანგბადს), ნატრულობ რომ რეანიმაციაში ადგილი განთავისუფლდეს (რაც ძირითადში ვიღაცის გარდაცვალების შედეგად ხდება), 

წარმოიდგინეთ რა საშინელი გრძნობაა ექიმი რომ ფიქრობ იქნებ ვინმე ტერმინალური (უიმედო პაციენტი რომელსაც შანსი საერთოდ არ აქვს დარჩენილი) პაციენტი "გაეწეროს", რომ ეს ადამიანი რომელსაც ჯერ ისევ აქვს შანსი რეანიმაციაში დააწვინო. პერიოდულად შედიხარ რეანიმაციაში და ხედავ ამ შენთვის ნაცნობი პაციენტის შეშინებულ, მშიერ, მწყურვალ და სიცოცხლე ჩამქრალ თვალებს, ხედავ რომ ყოველდღე უყურებს როგორ მძიმდებიან მისივე სიმძიმის პაცოენტები, როგორ გადადიან მართვით სუნთქვაზე, როგორ აჩერებენ გულს, როგორ იბრძვიან ექიმები გულის აღსადგენად, და როგორც წესი წარუმატებლად,ლ და როგორ გაჰყავთ შავ ბრეზენტის ჩანთაში შეფუთული, ადგილი კი გაციებასაც ვერ ასწრებს ისე მალე შემოდის ახალი მძიმე პაცოენტი. ამ ყველაფერს უყურებენ, თავიანთ მომავალს ხედავენ და აცნობიერებენ რომ ეს დასასრულია, და დგება მომენტი როცა მათაც იმდენად უჭირთ სუნთქვა რომ აპარატზე გადადიან და სამუდამოდ ხუჭავენ თვალებს, იმიტომ რომ ამ ნაკადზე აპარატიდან კოვიდ პაციენტი არ მოხსნილა (მაქსიმუმ 1-2 ალბათ, ისიც მეეჭვება, არ გამიგია ყოველ შემთხვევაში)....

თქვენ რავიცი... თუ გინდათ არ აიცრათ, არ დაიცვათ რეგულაციები, უბრალოდ მინდა იცოდეთ რისთვის წირავთ თქვენთვის საყვარელ ადამიანებს და როგორ ჯოჯოხეთად უქცევთ სიცოცხლის ბოლო დღეებს.

ეს არის ჩემი და ჩემი კოლეგების ყოველდღიური რუტინა, ამას ვუყურებთ 24/7-ზე, ამათ ტკივილს და ამათ თვალებს ვუყურებთ, და ხელში გვაკვდებიან პაციენტები რომლებსაც ვპირდებოდით რომ ყველაფერი კარგად იქნება.

უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს???''

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთ​ელობაზე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ეს ორი ნიშანი იქნება, დაუყოვნებლივ უნდა ვიფიქროთ კოვიდზე,“ - გიორგი ღოღობერიძე

„თუ ეს ორი ნიშანი იქნება, დაუყოვნებლივ უნდა ვიფიქროთ კოვიდზე,“ - გიორგი ღოღობერიძე

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ გრიპის, გაციებისა და კოვიდის ძირითადი განმასხვავებელი ნიშნების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ხველისა და ტემპერატურის არსებობის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა გავიკეთოთ კოვიდ-19-ის ტესტი:

„ყველა შემთხვევაში, როდესაც იქნება ​დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნები ხველის თუ ტემპერატურის სახით, დაუყოვნებლივ გავიკეთოთ ტესტი. ზოგჯერ ადამიანი იტარებს ტესტირებას, ჰგონია, რომ კოვიდი აქვს, მაგრამ კოვიდი არ უდგინდება. ამას ბევრი მიზეზი აქვს. ერთ-ერთი მიზეზი შეიძლება იყოს ის, რომ შეიძლება უბრალოდ გაციებულია ადამიანი და ჰგონია, რომ კოვიდი აქვს. გაციება ცნობილია, როგორც მწვავე ვირუსული ნაზოფარინგიტი. ეს არის ზედა სასუნთქი გზების ინფექცია, ეძახიან თავის გაციებას. მას აქვს ოთხი ძალიან ტიპური ნიშანი: ცემინება, კუნთების ტკივილი, სურდო, ყელის ტკივილი. ცემინება სავიზიტო ბარათია გაციებისა. ჩვენ ნაკლებად გვხვდება ცემინება გრიპის დროს და კიდევ უფრო ნაკლებად კოვიდის დროს. თუ ვიღაც აცემინებს, დიდი ალბათობით, ის გაციებულია.“

გიორგი ღოღობერიძემ გაციებისთვის იშვიათად დამახასიათებელი ნიშნებიც დაასახელა:

​იშვიათი ნიშნებია გაციების: თავის ტკივილი, მშრალი ხველა, ტემპერატურა იშვიათად იმატებს, ყურებში ზეწოლა, გემოს და სუნის დაკარგვა ნაკლებად ახასიათებს გაციებას. რაც სულ არ გვხვდება გაციების დროს, ეს არის: ქოშინი, ანუ სუნთქვის გაძნელება და ფაღარათი. თუ ეს ორი ნიშანი იქნება, დაუყოვნებლივ უნდა ვიფიქროთ კოვიდზე ან გრიპზე. გრიპი გაციებისგან განსხვავებით ბევრად აგრესიულია. უეცრად დაარტყამს ადამიანს და მაშინვე მაღალი ტემპერატურით დაიწყება. გრიპს ახასიათებს მთელი სხეულის ტკივილი, დაღლილობის ძალიან მძიმე განცდა აქვს, მშრალი ხველა და თავის ტკივილი.“

„გაციების შემთხვევაში მართვა არის ძალიან მარტივი. როგორც კი ჩვენ გვექნება კონტაქტი ვინმე გაციებულთან, პირველი რასაც ვაკეთებთ, ხელს ვიბანთ. გაციებული ადამიანი სულ ცხვირზე იკიდებს ხელს, რომ სურდო აქვს. ჩვენ ხელს რომ ვართმევთ, სულ სახეზე ვიკიდებთ ხელს. თუ ადამიანს აქვს ძალიან შემაწუხებელი მდგომარეობა, შეუძლია გამოიყენოს იბუპროფენი. ​რაც კარგად მუშაობს გაციების დროს, ეს არის თუთია. თუთიის მიღება უნდა მოხდეს, როგორც კი ადამიანს გაციების ნიშნები ექნება პირველ 24 საათში. დოზა უნდა იყოს 50-დან 75 მილიგრამამდე. C ვიტამინი ცოტათი ასუსტებს გაციების ნიშნებს, მაინცდამაინც ეფექტიანი არ არის. გრიპის დროს არ შეიძლება ასპირინის გამოყენება, განსაკუთრებით ბავშვებში, იმიტომ, რომ ძალიან მაღალია ღვიძლის დაზიანების რისკი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გიორგი ღოღობერიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად