Baby Bag

გამოჯანმრთელდა 4 427 პირი - როგორია დღევანდელი სტატისტიკა

გამოჯანმრთელდა 4 427 პირი - როგორია დღევანდელი სტატისტიკა

Stopcov.ge-ზე გამოქვეყნებული ინფორმაციის თანახმად, ბოლო 24 საათში ვირუსისგან გამოჯანმრთელდა 4 427 პირი, ჯამში გამოჯანმრთელებულთა რაოდენობა გაიზარდა 531 764.

ბოლო 24 საათში ინფიცირების 2 455 ახალი შემთხვევა, ხოლო გარდაცვალების 58 ახალი შემთხვევა დაფიქსირდა. ჯამში დღემდე 8 035 ადამიანი გარდაიცვალა. 

დადებითობის დღიური მაჩვენებელია - 6,79%, ბოლო 14 დღის - 8,48%, ბოლო 7 დღის - 7,69%. 

რაც შეეხება ვაქცინაციას, სულ ჩატარდა - 1 405 877 აცრა, დღიურად აცრილია - 24 670. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერ​ი ჯანმრთელობაზე

,,დამშვიდდით, დაწყარდით, მე-5 ტალღა ოქტომბერში არ იქნება'' - გიორგი ფხაკაძე მე-5 ტალღის და...
​პროფესორი გიორგი ფხაკაძე საქართველოში მე-5 ტალღის დაწყების შესახებ პროგნოზს აკეთებს. მისი თქმით, მე-5 ტალღა არა ოქტომბერში, არამედ იანვარში დაიწყება და ამისთვის ყველანაირად უნდა მოვემზადოთ. ნახე...
უბრალოდ დავიღალე. დავიჯერო მარტო მე მინდა რომ ეს ჯოჯოხეთი დამთავრდეს?
ექიმი დათო კობერიძე საქართველოში არსებულ ეპიდვითარებას აღწერს:,,შემოდის პაციენტი ცხელებით და რესპირატორული ჩივილებით, რა თქმა უნდა დიდი ალბათობით კოვიდი აქვს და ეს თვითონაც კარგად იცის გულის სიღრმეში...
,,იძულებითი საუბრები ჩემი სფერო არ არის - ჩემი მიზანია, მოგიყვეთ ყველაფერი ის, რაც უნდა იც...
ექიმი გიორგი ღოღობერიძე ,,ფაიზერის'' ვაქცინის შესახებ საუბრობს. ნახეთ ვიდეო 
როდის ვიხილავთ პირველ აცრილ ბავშვს საქართველოში? - კითხვაზე ივანე ჩხაიძე პასუხობს
საქართველოში 12 წელს ზემოთ ბავშვების ვაქცინაციის თემაზე პედიატრი ივანე ჩხაიძე საუბრობს. მისი თქმით, ამ ასაკის ბავშვების ვაქცინაციის შესახებ გადაწყვეტილება დროში არ გაიწელება და სექტემბერში გ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია...'' - ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე
ჟურნალისტი თეონა ცხომელიძე კოვიდ დადებითია და უკვე მე-4 დღეა ვირუსს ებრძვის. გთავაზობთ მის პოსტს, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. 

,,ღამე არ მეძინა ტკივილისგან, გაუსაძლისია. მეჩვენება რომ გრავიტაცია ჩემს სხეულზე 5-ჯერ ძლიერად მოქმედებს და ძალიან მაგრად ექაჩება სადღაც. განსაკუთრებით ფეხები და წელი ვერ უძლებს.
ცოტა მახველებს. როცა ინჰალატორია ჩართული, ყურსასმენებს ვიკეთებ, ვითომ არ მესმის. გადასხმა არ მჭირდება, ვსვამ პლაქვენილს. ყოველ დილით სისხლის აღება აუცილებელია, ექიმებთან კომუნიკაცია მინიმალური. მედდა ლალი ისევ ენერგიულად დაქრის, ან არ ეძინება ან არ იღლება?! სიცხე რომ არ გვაქვს, ისე გვაქებს, ვითომ ჩვენი თავდაუზოგავი შრომის შედეგია.
გვერდით ერთი წლის ბავშვია და ვერ ვიტან სავალდებულო პროცედურები რომ უწევს, ვერ იგებს რას ერჩიან, ბავშვები არ უნდა ხვდებოდნენ აქ!
ტელეფონი დამივარდა, რირშახის ტესტივითაა ეკრანზე უშველებელი ლაქა, ხან ღამურად აღვიქვამ, ხან გაბრაზებულ ზაზუნად (უნდა ვიკითხო ხომ მშვიდობა მაქვს), ვარაუდით ვწერ ტექსტებს.
ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე 6 ნაბიჯია, ნახევარი ჩემია.
დილით 
Levan რეკავს ყავა მოგენატრებოდაო და ამომიგზავნა ნამცხვრებთან ერთად, გემო თითქოს გავიგე, მგონი ბრუნდება. ვიჯღნავლე- ლევანის ცოლი ექიმია აქ და თავზე აყრია საქმე, ამ დილით სამსახურში რომ მიდიოდა ორივე და ჩემი ყავა გაახსენდათ, კია საჯღნავლი.
აქ ზოგადად ძალიან გულჩვილი ხდები, დღეში რამდენჯერმე ვტირი გარანტირებულად. ხან მოწერილ გამამხნევებელ მესიჯებზე, ხან გარედან შემოსულ, ცოცხალი ქალაქის ხმაზე, ხან კირას კითხვაზე 'დე მალე მოხვალ თუ არა-მალე' და მე რომ უნდა ვუთხრა 'არა-მალე', ხან გაურკვევლობაზე. ვიკა ბუკიას ირინკამ მომიკითხა და ღნავილით მოვკვდი, რაღაცნაირი სევდიანი კავშირი რომ გვაქვს, მარტო ჩვენი, კორონული...
ჩემი კოვიდმეზობელი ნინო კარგადაა, თავისი კლასტერიდან დაურეკეს წეღან: '-კორონა როგორა ხარო?' იგუდებოდნენ სიცილით. მერე იმან იქედან თავისი კოვიდ მეზობელი გვაჩვენა 62 წლის ქალი, საწოლზე ყირაზე იდგა, ფეხები კედელზე შემოელაგებინა და იქნევდა - ვარჯიშობსო, ისევ ვიცინეთ.
უელბეკს ვკითხულობ, მაგრამ მინდა 'სამხრეთული სპილო' არ მქონდეს წაკითხული და ახლა, აქ ვკითხულობდე. ან გორგილაძეს ქონდეს რამე ახალი გამოცემულული. ქართული ამბები მინდა, ეს ევროპები ძალიან შორია ამ ნაცრისფერი პალატიდან.
კახელების იუმორი აქ რომ დავაფასე კი გითხარით. ნინო დგას გუშინ ფანჯარასთან, გარეთ იყურება... გამომხედა ცოტა ნაწყენმა 'დღესაც ღამდებაო' - ისევ ვუგუდებით... ასე ვიცინით, ვიდრე გაგვახსენდება რა საქმეზე ვართ აქ ორივე.''
წაიკითხეთ სრულად