Baby Bag

,,ისევე როგორც მთელს მსოფლიოში, ჩვენს ზოგიერთ კლინიკაშიც უშვებენ შეცდომას, როდესაც იწყებენ ანტიბიოტიკურ მკურნალობას ადრეულ, ვირუსულ ფაზაში!''

,,ისევე როგორც მთელს მსოფლიოში, ჩვენს ზოგიერთ კლინიკაშიც უშვებენ შეცდომას, როდესაც იწყებენ ანტიბიოტიკურ მკურნალობას ადრეულ, ვირუსულ ფაზაში!''

ვახტანგ ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში კოვიდის მკურნალობის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, რამდენიმე დღის წინ საქართველოში იმყოფებოდა ჯანმოს, კოვიდ მკურნალობაზე მონიტორინგის ჯგუფი და ისევე როგორც მთელს მსოფლიოში, ჩვენს ზოგიერთ კლინიკაშიც უშვებენ შეცდომას, როდესაც იწყებენ ანტიბიოტიკურ მკურნალობას ადრეულ, ვირუსულ ფაზაში:

,,რამდენიმე დღის წინ საქართველოში იმყოფებოდა ჯანმოს, კოვიდ მკურნალობაზე მონიტორინგის ჯგუფი, შვედი სპეციალისტის, რეანიმატოლოგის ხელმძღვანელობით. მოხდა რამოდენიმე დიდი კლინიკის ინსპექტირება. გუშინწინ ჩატარდა საერთო, შემაჯამებელი შეხვედრა და ამას გარდა, ცალკეულ კლინიკებთან იყო ცალკე შენიშვნები და თითოეულს დაეგზავნებათ პირადად.

ჩვენი კლინიკის რეანიმაციის მონიტორინგისას - ძალიან საფუძვლიანი, აუარება კითხვარით; სრული აღკაზმულობით შემოვიდნენ განყოფილებაში და ყოველ დეეტალს მიაქციეს ყურადღება - აღინიშნა, რომ მკურნალობის კურსი მიმდინარეობს პროტოკოლების სრული დაცვით და განსაკუთრებულად აღნიშნა ავადმყოფთა მოვლის მაღალი სტანდარტი.

საერთო განხილვისას აღნიშნა, რომ ისევე როგორც მთელს მსოფლიოში, ჩვენს ზოგიერთ კლინიკაშიც უშვებენ შეცდომას, როდესაც იწყებენ ანტიბიოტიკურ მკურნალობას ადრეულ, ვირუსულ ფაზაში! როდესაც ჯერ არაა წამოსული ბაქტერია. ეს ძალიან ართულებს შემდგომ ფაზაში მკურნალობას! ამავე დროს, ბაქტერიულ ფაზაშიც მკურნალობა უნდა იყოს დამიზნებითი- ჯერ უნდა განისაზღვროს კულტურა და ისე შეირჩეს შესაბამისი ანტიბიოტიკი და არა ბრმად- ფართე სპექტრის.

რა თქმა უნდა, კვლავ მაღალი რისკის შემცველებად მიიჩნევიან მოხუცები და სხვა სომატური ავადმყოფები. გავითვალისწინოთ: რეანიმაციაში ცუდი პარამეტრების გამო მოხვედრილ მოხუც ავადმყოფს, ძალიან მცირე შანსი აქვს გადარჩენის! ნუ დავტოვებთ ჩვენს მშობლებს, ბებია-ბაბუებს უშანსოდ, უნდა ავცრათ! ..

...კლინიკების ლანძღვა, უიმედო ავადმყოფს ვეღარ შველის, სამწუხაროდ..

ძალიან ხშირად მესმის: ,,თავის ფეხით შევიდა და დამძიმდა.." კოვიდ ავადმყოფი, თითქმის 99% -ში თავისი ფეხით შედის, ფილტვის თუნდაც მძიმე დაზიანება სიარულს არ უშლის, მაგრამ აღმავალი პროცესი როდესაც მიდის, სწორედ კლინიკის პირობებში შეიძლება დამძიმდეს. განსაკუთრებით მაშინ, როცა თავად პაციენტიც ვერ ეხმარება ექიმს, ვერ ან არ იცავს დანიშნულ რეჟიმს. მოგეხსენებათ, პირდაპირი მოქმედების წამალი ჯერ არ გვაქვს, ამიტომ მკურნალობა მიდის კომპლექსურად, სადაც ძალიან დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ჟანგბადით მკურნალობას, გულმკერდის მასაჟს, მუცელზე წოლას. მართლა არ მახსოვს შემთხვევა, როცა პაციენტმა იბრძოლა ჩვენთან ერთად, არ ჩაიქნია ხელი და არ გადარჩა! მოხუცებს, ცხადია ბრძოლაც უჭირთ.. ერთმა მადლიერმა პაციენტმა მამაკაცმა, რომელმაც ეს ჯოჯოხეთი გამოიარა, თავისი ხელით შეკერა და გადმოგვცა საჩუქრად 4 სპეციფიკური, თავჩასარგები ბალიში მუცელზე მწოლი ავადმყოფებისთვის. ეს ბალიშები ჩემთვის მილიონობით ლარის აპარატურაზე არანაკლებ ძვირფასია...

ყველაზე მძიმე კი მაინც კოვიდის მოულოდნელი გართულებებია. მოგეხსენებათ, ვირუსი აზიანებს ენდოთელიუმს, მათ შორის- სისხლძარღვთას. ნებისმიერ სისხლძარღვში შეიძლება მიმდინარეობდეს ფარულად ეს პროცესი და მედიცინის ახლანდელ ეტაპზე ვერ გავიგოთ. თუ ჩონჩხის კუნთებშია- ვიღებთ ჰემატომებს, რომელიც შეიძლება საოპერაციოც გახდეს. ხოლო თუ თავის ტვინის სისხლძარღვებში- შეიძლება გასაწერი, თითქოს სრულიად გაჯანსაღებული ავადმყოფი უეცრად მოკლას! ამაზე მძიმე გადასატანი ექიმისთვის, მერწმუნეთ არაფერია..'' - აღნიშნავს დავით გადელია. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფე​რი ჯანმრთელობაზე

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ჩემს შვილს აწუხებდა, ჰყავდა ფსიქოლოგიურ წნეხში, ემუქრებოდა სიცოცხლის მოსპობით, თუ ცოლად არ გაჰყვებოდა..'' - რას ჰყვება ვახო ჭუმბურიძე ქალიშვილზე

,,ჩემს შვილს აწუხებდა, ჰყავდა ფსიქოლოგიურ წნეხში, ემუქრებოდა სიცოცხლის მოსპობით, თუ ცოლად არ გაჰყვებოდა..'' - რას ჰყვება ვახო ჭუმბურიძე ქალიშვილზე

ყველასთვის კარგად ცნობილი ვახო ჭუმბურიძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, სადაც აღწერს თუ როგორ ძალადობს ფსიქოლოგიურად, სრულწლოვანი ადამიანი მის 15 წლის ქალიშვილზე. გთავაზობთ ვახოს ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

,,გამარჯობა,
მე ვარ ვახო - თინის მამა!
ცოტას მოგიყვებით ჩვენ შესახებ თქვენის ნებართვით

თინის დაბადებას დავესწარი და ეს პატარა არსება რომ მანახეს, რომელიც არ ტიროდა და უბრალოდ თვალებს აცეცებდა გული, სული შემეკრა და მას მერე სიგიჟემდე მიყვარს. მე პატარა ვიყავი, ისიც პატარა იყო და ერთად გავიზარდეთ. ახლა უკვე 15 წლის ქალიშვილი მყავს და მუდამ ვამაყობ მისით, რომელმაც დამოუკიდებლად გადაწყვიტა სამსახურის დაწყება და თითქმის ერთი წლის განმავლობაში მაკდონალდსში იმუშავა, რომელმაც იცის მეგობრის ფასი, რომელსაც ძალიან დიდი გული აქვს, კატა რომელიც გვყავს- გადაარჩინა სიკვდილს და მოუარა (ახლა უკვე 3 წელია სახლშია და განებივრებულია). უფრო პატარა იყო, როდესაც გეგმავდა სოციალურ პროექტებს და ბავშვებს ეხმარებოდა და რაც მთავარია, ერთ-ერთი თავისი დაბადების დღე თავისი სურვილით გადაიხადა ბავშთა სახლში.(რადგან უნდოდა რომ ბავშვები გაეხარებინა, რომლებიც მოკლებულნი იყვნენ მშობლების სითბოს )

მოსაყოლი ბევრი მაქვს, მაგრამ მირჩევნია ძალიან არ მოგაბეზროთ თავი.

ახლა მთავარი:

6 ივნისს გავიგე, რომ ჩემს შვილს აწუხებდა ერთი სრულწლოვანი ტიპი, რომელსაც ჰყავდა ფსიქოლოგიურ წნეხში, რომელიც ემუქრებოდა სიცოცხლის მოსპობით თუ ცოლად არ გაჰყვებოდა და ნუ კიდევ ბევრი რამ რაც არ მინდა საჯაროდ გამოვიტანო. (რადგან არ მინდა კიდევ ერთხელ მივაყენო ზიანი ისევ ჩემს შვილს, რომელსაც ნერვული სისტემა დაუზიანდა)

რა გავაკეთე მე როდესაც ეს ამბავი გავიგე?

-დავუკავშირდი მის მშობელს და ვთხოვე შეხვედრა მასთან და მის ნაბიჭვარ შვილთან.
-დამთამხდა.
-შემდეგ დამირეკა და მითხრა რომ გაექცა და ვეღარ მოჰყავდა.
-კი ბატონო, მაშინ ავირჩევ გზას, რომ სამართლებრივად გავარკვიო საკითხები, რადგან მე ნაღდად არ მაქვს ლანჩხუთში ამის დევნის თავი და შესაბამისად მივმართავ პოლიციასთქო.
-მეორე დღეს ვისაუბრეთ მისმა "ბიძამ" და მე, რომელსაც ძალიან კარგად ვიცნობ. ჩვენი საუბრიდან გამომდინარე ამ ადამიანმა ბევრი ბოდიშები მიხადა და თავის თავზე აიღო ეს საკითხი, რომ არასდროს ესეთი ამბავი აღარ განმეორდებოდა. ცოტა რთული დასაჯერებელი იყო, მაგრამ ურთიერთპატივისცემის ნიადაგზე ასე დავიშალეთ.
ჩვენი საუბრიდან არ იყო გასული 4 საათი, როდესაც ეს მანიაკი საღამოს დახვდა ჩემს შვილს პადიეზდთან ორ თამხლებ პირთან. როგორღაც მოახერხა თინიმ და ამოასწრო სახლში, გულამოვარდნილი, შეშინებული და კრუნჩხვებში.
-გამასწრო ამ ნაბიჭვარმა
-რა გავაკეთე?
-მეგობრების რჩევით, რომლებიც მოგროვდნენ ამ შემთხვევიდან ძალიან მალე გამოვიძახეთ პოლიცია და დავიწყეთ სამართლებრივი მოქმედება.

აი აქ დაიწყო კინოს მთავარი განვითარება.

12 დღეა დავდივართ პოლიციის განყოფილებაში, ვაღამებთ, ვათენებთ, გვართმევენ ჩვენებებს, თინის დაუნიშნეს სამხარაულის ფსიქატრიული ექსპერტიზა-ეგეც გავაკეთეთ არის საშინელი ბიუროკრატია. ამ დროს რა ხდება ეს ტიპი დადის გარეთ არხეინად. ხან მე დამიკომენტარებს რამეს-წაშლის ხან სხვას მიახტება. თინის კიდევ მიწერა ამ პერიოდში.
შედეგი არის -0
გადავინაცვლეთ პროკურატურაში მე-11 დღეს პროკურორმაც დაჭერას სავარაუდოდ ვერ შევძლებთო, მაგრამ აკრძალვას გავუკეთებთო ამ შუამდგომლობით შევალთო. 

ესე გაღიმებული გამოვედით და მეორე დღეს ისევ პოლიციაში დაგვიბარეს, რომ თინი როგორც დაზარალებულად ეცნოთ.

პოლიციის შესასვლელთან დამხვდა ეს ტიპი მომღიმარი ცინიკური სახით. წამის მეასედი დამაკლდა ალბათ რომ იქვე ჩამედო მიწაში.
რა თქმა უნდა ისევ გაიწელა აქ საქმე და სადღაც 3 საათი დავყავით განყოფილებაში, ეს ტიპი სხვა ოთახში ყავდათ სანამ ჩვენს საქმეს ასრულებდნენ.
და რაც მთავარია, როდესაც გარეთ ვიდექით ეს პიროვნება ფანჯრიდან ხან ტაშს გვიკრავდა ხან გვიღიმოდა-მიზანმიმართული პროვოკაციას ასრულებდა.

ეს ტიპი დღეს დადის ქუჩაში ცინიკური სახით:)

და მე რა გავაკეთე?

ისედაც დასტრესილი ბავშვი ვატარე 12 დღე განყოფილებაში ბებიასთან ერთად რადგან მე მოწმის სტატუსი მქონდა და ბებია უნდა ყოფილიყო არასრულწოვანის წარმომადგენელი.

-კარგი გასაგებია სჭირდება გამოძიებას, ცოტაც გავუძლოთ მამი და ესე ვამშვიდებდი. და ბოლოს რა მოხდა მე-12 დღეს ამ ტიპმა შემაცილა პოლიციის განყოფილებაში ღიმილით და ცინიზმით.

ჩემს ერთადერთ შვილს, რომელიც სიგიჟემდე მიყვარს, რომელიც ჩემი გაზრდილია ამას რომ ერთი ღერი თმა ჩამოუვარდეს ალბათ ყველა მიხვდება მე რისი გამკეთებელი ვარ-

ამიტომ მე დარწმუნებული არ ვარ ამ ნაბიჭვრის საქციელში შესაბამისად რამე რომ მოხდეს და მერე ვინ დამიცავს? 

გულის სიღრმეში ნამდვილად არ მქონდა სურვილი და არც არასოდეს არ მექნება ვინმეს დაჭერის ან გამწარების, მაგრამ ეს ყველაფერი გუშინდელმა საქციელმა ჩამიკლა, როდესაც მის ავადმყოფურ გამომეტყველებას და ცინიკურ ღიმილს პირისპირ შევასკდი.

ამ საქმეს მე ესე ვერ დავტოვებ და არც ვიღაც ლანჩხუთელი მანიაკის შიშით ვერ ვაცხოვრებ ჩემს ოჯახს.

ან მოხდება ფაქტების სწორად დალაგება ან ნუ მაშინ მოვითხოვ თქვენს დახმარებას ვისაც როგორ შეგიძლიათ და ვისაც კონკრეტულად ესეთი ტიპის საქმეზე გიმუშავიათ.

(ფსიქოლოგი, ადვოკატი)

PS: რაც შეეხება პოლიციას და გამომძიებლებს ვერ დავმალავ რამდენად გულთან ახლოს მიიღეს ეს საკითხი და ნამდვილად წუხდნენ გამოძიების მიმდინარეობის დროს-მადლობა ამისთვის.

თუ თქვენ ვერ დამიცავთ - მომიწევს ჩემით თავის დაცვა და ეს სტატუსიც ბარემ აქ იყოს-წინასწარ საქმის კურსში გაყენებთ,'' - აღნიშნავს ვახო. 


წაიკითხეთ სრულად