Baby Bag

„ინდოეთში ორიდან თვრამეტ წლამდე ყველა აცრეს და ამ აცრის შემდეგ მიიყვანეს ბავშვები სასწავლებელში,“ - დევი ტაბიძე

„ინდოეთში ორიდან თვრამეტ წლამდე ყველა აცრეს და ამ აცრის შემდეგ მიიყვანეს ბავშვები სასწავლებელში,“ - დევი ტაბიძე

რესპუბლიკური საავადმყოფოს კლინიკურმა დირექტორმა დევი ტაბიძემ საქართველოში ვაქცინაციის დაბალი ტემპისა და მოსახლეობის პასიურობის შესახებ ისაუბრა:

„მაინცდამაინც უნდა გაიზარდოს რაოდენობა და სამწუხაროდ გაიზარდოს გარდაცვალების ციფრი, რომ მინიმალური შიშის სინდრომი ჩამოყალიბდეს ადამიანებში?! ეს ძალიან ცუდია. თუ ჩვენ ამის მეტი თვითშეგნება არ გაგვაჩნია, ეს კიდევ უფრო უარესია. ​როდესაც წავიკითხავთ, რომ გარდაიცვალა 60, 80 ადამიანი, მაშინ უნდა დავიწყოთ ვაქცინაცია?“

დევი ტაბიძის თქმით, ადამიანებს შემსუბუქების პერიოდში ავიწყდებათ პანდემიით გამოწვეული პროცესების სირთულე:

„შემსუბუქების პერიოდში ადამიანებს ავიწყდებათ ამ პროცესების სირთულე. როგორც კი ეს პროცესები თავის ძალიან ცუდ კალაპოტში დგება და შედეგებიც შესაბამისად ცუდია, მაშინ ახსენდებათ ადამიანებს, რომ თურმე ვაქცინაცია საჭიროა. სხვა მეთოდი დედამიწის ზურგზე არ არსებობს.“

„დღეს დილით მე თვითონ ვუსმენდი და ვნახე ინფორმაცია ინდოეთთან დაკავშირებით. ძალიან საინტერესო ცნობას მოგაწვდით. ​ორიდან თვრამეტ წლამდე ყველა აცრეს და ამ აცრის შემდეგ მიიყვანეს ეს ბავშვები სასწავლებელში. აცრილია პედაგოგების 87 %. მათ მისცეს გაკვეთილების ჩატარების უფლება. მე ინდოეთს არ ვედრები, რა თქმა უნდა, ჩვენი ციფრები სხვაა. იქ ექვს მილიონამდე ადამიანი იცრება ყოველდღე,“ - აღნიშნულ საკითხზე დევი ტაბიძემ „მედიაცენტრ მთავარში“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მედიაცენტრი მთავარი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ 12-16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის ბავშვების ვაქცინაციას...
​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ 12-16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის მქონე ბავშვებში ვაქცინაციის დაწყება დააანონსა:„ჩვენ მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ ​12-დან 16 წლამდე განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფის ბავ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

„ჩემი შვილი უპასუხისმგებლოა, რომ ვეჩხუბები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს...“  - თამარ გაგოშიძე ბავშვის ქცევის არასწორი შეფასების შესახებ

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც მშობლები ბავშვის ქცევის შეფასებისას უშვებენ. მან აღნიშნა, რომ უფროსებს ხშირად არასწორად ესმით ბავშვის ქცევა:

„მშობელი ამბობს შვილზე, რომ ის არის უპასუხისმგებლო: „ისეთი უპასუხისმგებლოა, საერთოდ არ ადარდებს, რომ ​ვეჩხუბები, ვამუნათებ, რას არ ვეუბნები, ვითომც არაფერი, არც რეაგირებს.“ გარეგნულად ასეა, არ ეტყობა, პოზა აქვს ასეთი. სხვა გზა არ აქვს ბავშვს. ნახეთ, საითკენ არის მიმართული მისი ქცევა: ის ცდილობს როგორმე ჩააქროს თქვენი აგრესია, არ უნდა კონფლიქტი. ენერგია რატომ უნდა დახარჯოს?! ჩვენგან განსხვავებით ბავშვები ძალიან ეკონომიურები არიან, ტყუილად ენერგიას არ დახარჯავენ. სინამდვილეში ამ დროს ამ საწყალ ბავშვს ძალიან კარგადაც აქვს ეს პასუხისმგებლობა. ხედვებსა და დამოკიდებულებებში ვერ ვთანხმდებით. ან მე ვერ ვიგებ, რა უნდა მას, ან ის ვერ იგებს მე რა მინდა მისგან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია, აუცილებლად გაარკვიონ, რა არის ბავშვის ქცევის მიზეზი და მიზანი:

„ის, რომ ჩვენ ვჩხუბობთ და ვიძახით: „ახლა გაკვეთილები მოამზადე,“ ​ეს მოთხოვნა არ არის ხოლმე გასაგები ბავშვისთვის. მაგალითად, უწმაწურ სიტყვებს იძახის ბავშვი, ქცევაა ეს. ახლა უნდა გავარკვიოთ, რატომ იქცევა ბავშვი ასე: იმიტომ, რომ ყურადღების მიქცევა უნდა, იმიტომ, რომ კარგი ტიპია, იმიტომ, რომ ეზოში მარტო ეს ესმის, იმიტომ, რომ კარგი ტიპობაა დღეს ტელევიზორშიც უწმაწური სიტყვების ძახილი, თუ რატომ?! ქცევის მიზეზი ჩვენ უნდა გავიგოთ.“

„ჩვენ გვაქვს ქცევის მოტივი, ქცევის მიზანი და რესურსები. ერთია, რომ მე მინდა დავუკრა, მოტივაცია მაქვს ძლიერი, მაგრამ ჩემი რესურსები ხელს არ მიწყობს. ხშირად ეს ეხება ხოლმე ​დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს. ჩვენ დასწავლის პრობლემების მქონე ბავშვებს ვეძახით ისეთ ბავშვებს, რომელთაც კარგი ინტელექტი აქვთ, მაგრამ აკადემიური უნარების ათვისება უჭირთ. მოტივაცია კი აქვს ბავშვს, მაგრამ მაინც უპასუხისმგებლოს ეძახიან. რა გააკეთოს ბავშვმა? მას რესურსი არ ჰყოფნის. ჩვენ გვგონია, რომ ჩვენს ჯინაზე არ სწავლობს და უპასუხისმგებლოა. სტრესი საიდან მოდის? ჩვენს შესაძლებლობებს, მიზნებსა და გარემო მოთხოვნებს შორის როგორი კონფლიქტია, იმაზეა დამოკიდებული ჩვენ სტრესი გვაქვს თუ არა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად