Baby Bag

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

მედიცინის დოქტორმა ზვიად კირტავამ დიდ ბრიტანეთში კოვიდ-19-ის შემთხვევების მატების მიზეზებზე ისაუბრა:

„დიდი ბრიტანეთის მაგალითი ძალიან შთამბეჭდავია. ყველაზე ცუდი დასაწყისი პირველ გაზაფხულის ტალღაში სწორედ დიდ ბრიტანეთს ჰქონდა. შემდეგ იმის წყალობით, რომ ასტრაზენეკასა და ფაიზერის ვაქცინები შეისყიდა, ​ევროპაში ვაქცინაციის ყველაზე მაღალ ტემპს მიაღწია. როდესაც ევროპის სხვა ქვეყნებში ვაქცინაციის რიცხვი 30% იყო, ბრიტანეთში უკვე 50% ჰქონდათ გადალახული. წარმატებისგან თავბრუდახვევა იყო ის, როდესაც მათ ივლისის ბოლოს ერთბაშად გააუქმეს ყველა შეზღუდვა. ახლა ხდება ის, რომ ქვეყანაში ახალი შემთხვევების ტემპი ისევ გაიზარდა. ქვეყნის ექსპერტები გამოვიდნენ კრიტიკით და ამბობენ, რომ ნაწილობრივ უნდა დაბრუნდეს შეზღუდვები, უნდა იფიქრონ ბუსტერის დანერგვაზე, მოზარდების ვაქცინაციაზე, პირბადეების ტარების წესზე.“

ზვიად კირტავას თქმით, ის მწვანე ბარათების დანერგვას მხარს უჭერს:

​მე მხარს დავუჭერდი მწვანე ბარათების დანერგვას. ალბათ, საქართველოსაც მოუწევს ეს. სწორია, რომ აქცენტირება კეთდება ვაქცინაციის მარათონზე. რეგიონებსა და სოფლებზე ორიენტირება სწორი გადაწყვეტილებაა. მინდა გავიხსენო ცნობილი ამერიკელი საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ექსპერტის, ჯესიკა ვაინტროუბის ცნობილი ფრაზა, რომელმაც თქვა, რომ ჩვენ უნდა გავხადოთ მაქსიმალურად კომფორტული ვაქცინირება ყველა ადამიანისთვის და ჩვენ უნდა გავხადოთ შეძლებისდაგვარად არაკომფორტული არავაქცინირებულად დარჩენა.ეს არის ის ფორმულა, რომლითაც, ალბათ, უნდა იხელმძღვანელოს ყველამ.“

„პირველ რიგში, ​უნდა იქნეს დარწმუნების ყველა მეთოდი გამოყენებული. ინდივიდუალურად ყველა ადამიანთან ამის განსამარტავად დროის დახარჯვა ძალიან რთულია. მასობრივი სტრატეგიული კომუნიკაცია უნდა მოხდეს. ყოველდღე ვკარგავთ 25-დან 40-მდე ადამიანს. ამ დროს ფიქრი იმაზე, რომ სადღაც რაღაც წავიკითხე და იქნებ შესაძლო გართულება იყოს, არ არის სწორი, უნდა მოხდეს ამის ნიველირება,” - აღნიშნულ საკითხზე ზვიად კირტავამ „Euronews Georgia”-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: „Euronews Georgia”

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

,,ისრაელი უკვე აღარაა სამაგალითო ქვეყანა დიდი ხანია''
ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმეგოვი სოციალურ ქსელში ვაქცინაციის შესახებ პოსტს აქვეყნებს: ,,ისრაელის მაგალითით ხშირად გვიპირისპირდებიან ვაქცინებისადმი კრიტიკულად განწყობილი ხალხი, აი ხომ ხედავთ იქ ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად