Baby Bag

„სად „გაქრა“ გრიპის ვირუსი?.. შეეშვით ტვინდემიასაც“

„სად „გაქრა“ გრიპის ვირუსი?.. შეეშვით ტვინდემიასაც“

სად „გაქრა“ გრიპის ვირუსი? - ამის შესახებ ექიმი ინფექციონისტი არჩილ ჯალაღონია სოციალურ ქსელში წერს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ მის პოსტს უცვლელად:

„ხშირად მეკითხებიან სად „გაქრა“ გრიპის ვირუსი?! შევეცდები აგიხსნათ...

უკვე დიდი ხანია აღინიშნა და ფაქტია, რომ ადამიანი, რომელიც ებრძვის ერთ ვირუსს სხეულში, იშვიათად ხდება სხვა ტიპის ვირუსით დაავადებული. ამის მიზეზია ცილა ინტერფერონი. ინტერფერონის გამომუშავებით, უჯრედები, სადაც ვირუსმა ჯერ კიდევ არ შეაღწია, რეზისტენტად იქცევა და საბოლოოდ დაავადება მიდის. ეს ცილები წარმოიქმნება T-უჯრედებში, მაკროფაგებში, ფიბრობლასტებში და სხვა იმუნურ უჯრედებში. ინტეფერონის ცილების სინთეზი იზრდება 38°C-მდე ტემპერატურის დროს. როცა ავადმყოფი ადამინის სხეულის ტემპერატურა მიაღწევს 39°C- ზე ზემოთ, ასეთი ჰიპერთერმიისას ჩვენი ორგანიზმის დამცავი ფუნქციები სუსტდება, ვინაიდან ძალიან მაღალი ტემპერატურა ერევა ფერმენტების და ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების ნორმალურ ფუნქციონირებაში, ისინი ვერ ახერხებენ სრულფასოვან ფუნქციონირებას და მოვალეობას. ამიტომ 38.5°C- ზე ზემოთ ტემპერატურა უნდა შემცირდეს ანტიპირეტიული საშუალებებით (პარაცეტამოლი, იბუპროფენი და სხვა...) ნორმალური იმუნური პასუხის შესანარჩუნებლად.
1957 წელს ლონდონის ვირუსოლოგიის ეროვნული ინსტიტუტის თანამშრომლებმა, ინგლისელმა ა. ისააკმა და შვეიცარიელმა ჯ. ლინდემანმა, ექსპერიმენტების დროს შემთხვევით აღმოაჩინეს ინტერფერონი. 

 

მკვლევარები ასეთი ფენომენის წინაშე აღმოჩნდნენ: კვლევების დროს, როდესაც თაგვებს აინფიცირებდნენ ვირუსებით, ზოგიერთი თაგვი არ დაინფიცირდა ექსპერიმენტალური ვირუსით. ამ ფენომენის მიზეზების ძიებამ აჩვენა, რომ თაგვები, რომლებიც არ დაემორჩილნენ მეცნიერების მიერ შეყვანილ ვირუსებს, უკვე ავად იყვნენ სხვა ვირუსული ინფექციით. ამრიგად, აღმოჩნდა, რომ თაგვების სხეულში ერთი ვირუსი აფერხებს მეორის გამრავლებას. ვირუსის ანტაგონიზმის ამ ფენომენს „დაბრკოლება“ უწოდეს, ეს ფენომენი ხდება მაშინ, როდესაც ორგანიზმში ერთდროულად შემოდის ორი ვირუსი ან ინტერვალით არა უმეტეს 24 საათისა.

​ასე შემცირდა გრიპის ვირუსის ფართო გავრცელებაც კოვიდ-19 პანდემიის ფონზე... შეეშვით ტვინდემიასაც“ - წერს ინფექციონისტი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომელი ლელა ურუშაძე სოციალურ ქსელში ლაბორატორიაში მუშაობის ერთ დღეს აღწერს. გთავაზობთ მის ამაღელვებელი წერილს სიტყვა-სიტყვით:

„დღეს ჩვენი ჯგუფია მორიგე, ექვსნი ვართ: მე, ჯაშო, ხმალიკა, მეკო გვანცა და ნატალია.

დილის 11 საათია უკვე 92 ნიმუშია, ერთი ბოქსში ჯდება, მეორე მონაცემს კარნახობს, მესამე გარეთ ამთავრებს რეაქციას, ერთსაც მონაცემები შეყავს. მიმღებიდან ჭიჭყიმ შემოყო თავი, ნიმუშები მოგვაწოდა: -კიდევ 60 დაემატა გოგოებო, მერე 70... 80, . სადღაც 4 საათის შემდეგ ჯაშო წუწუნებს რომ ძალიან მოწყურდა და რომ ვეჩხუბებით ეხლავე ადექი და მე გავაგრძელებ შენ სამუშაოსო, ის კითხვას გიბრუნებს - შენ არ გშია ან არ გწყურიაო? თან ყველაფერი უნდა გაიხადო და შემოსვლისას ისევ მოემზადო, ჩაიცვა და შემოხვიდე პროცედურულად იმხელა ამბავია, აღარ დგება.

როგორც იქნა გავუშვით პირველი რეაქცია, 94 ნიმუში, შესვენებაზე გავდივართ. კართან ჟურნალისტი გვეღობება, შეიძლება გადაგიღოთ როგორ ისვენებთო, ცოტა უხეშად იშორებ უარით, მერე ხვდები რომ ეს სიუხეშე დაღლილობის ბრალია და გაღიზიანება კი ალბათ მოკერებული გმირობის იარლიყიდან მოდის , არადა ეს უბრალოდ ჩვენივე არჩეული გზაა, ჩვენი პირდაპირი მოვალეობა!

ღამის 10 საათია უკვე 310 ნიმუშია გაკეთებული და კიდევ 75 მოვიდა, შესვლამდე ხმალიკა დედას ურეკავს, მისმა 3 წლის მაშომ თუ დაიძინა და როგორ ჭამა აინტერესებს, ჩვენ დედები გვირეკავენ, გვეეკითხებიან როდის დავბრუნდებით და თუ ვჭამეთ (ჰო მართლა, საკვები სულ გვაქვს სხვადასხვა ორგანიზაციის, კეთილი თანამშრომლების და ხანაც უცნობი გულშემატკივრების წყალობით.)

შედეგებს ვნახულობთ 17 დადებითია, ავნერვიულდით გადავამოწმეთ და ყველა განმეორებაა ანუ ჰოსპიტალიდან გასაწერად ვუმოწმებთ პაციენტს ვირუსის არსებობას, ანუ ახალი შემთხვევა ჯერჯერობით ამ პარტიაში არ არის, ამ დროს გვაქვს სიხარულის შეძახილი თუ სიმღერა, რომლითაც ერთმანეთს ვუზიარებთ ამ ძალიან მაგარ ამბავს.

11 საათია ჩვენ მეგობარ ეპიდემიოლოგებთან ვრეკავთ ჩვენზე ყოჩაღებთან - გორი მოგვაქვს, ბოლნისი გზაშია, მარნეულს ნახევარ საათში შემოიტანენ, სხვა სალაპარაკო თემაც აღარ გვაქვს. 

ადმინისტრაციიდან გვირეკავენ გვთხოვეს სახლში წადით, ნუღარ აგრძელებთ მუშაობას არ გადაიღალოთო, მაგრამ მეორე დღეს მეორე ჯგუფს არ გვინდა დავახვედროთ ძალიან ბევრი საქმე, თან ექიმებიც ელიან პასუხს. ახალ ნიმუშებს ვდგამთ და შემდეგ პარტიას ველოდებით, სადაც იმედი გვაქვს რომ ისევ ცოტა იქნება დადებითი. „გაგვიმართლა“ 440-დან მხოლოდ 20-ია ახალი შემთხვევა.

ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ და ბლინის გამოცხობის პირველი მცდელობა, ეს ჩემი შვილია.

დაძინებამდე ფეისბუქს უაზროდ ვსქროლავ და პოსტი მხვდება, რატომ არ შეიძლება გვქონდეს მხოლოდ ათობით დადებითი და რატომ ვმალავთ შემთხვევებს, ვეღარც ვბრაზდები.

დღეს ჩვენს ჯგუფში ყველაზე პატარა, გვანცა 25 წლის გახდა და ლუგარში 12 საათზე ერთად ჩავაქრეთ ტორტზე სანთელი.“

წაიკითხეთ სრულად