Baby Bag

„ახალი და კარგი ამბავი ძალიან მოკლედ!“ - ექიმი-ეპიდემიოლოგი თამრიკო ქვარცხავა სასიხარულო სიახლის შესახებ

„ახალი და კარგი ამბავი ძალიან მოკლედ!“ - ექიმი-ეპიდემიოლოგი თამრიკო ქვარცხავა სასიხარულო სიახლის შესახებ

ექიმი-ეპიდემიოლოგი თამრიკო ქვარცხავა სოციალურ ქსელში სასიხარულო ინფორმაციას ავრცელებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„ჯერჯერობით მეტი დრო არ მაქვს, დამატებითი დეტალები მოგვიანებით.

Paxlovid - Pfizer-ის ანტირეტროვირუსული პროტეაზინჰიბიტორის კლინიკური კვლევის მონაცემების შუალედური (!) ანალიზის საფუძველზე კვლევა შეჩერდა. ამის მიზეზი პოზიტიური და დამაჯერებელი რეზულტატია. სავარაუდოდ "ეხლა როცა ამ სტრიქონს ვწერ", Pfizer პაკეტს ამზადებს და დაჩქარებულ საგანგებო ავტორიზაციაზე მიდის FDA-ში (რა თქმა უნდა რეგულატორებთან წინასწარი შეთანხმებით). ასეთ შემთხვევაში აღარ არის აუცილებელი კვლევის ბოლომდე მიყვანა. სტატისტიკურად იმდენად მაღალია რეზულტატის ვალიდურობა (დამაჯერებლობის ხარისხი), რომ კვლევაში პაციენტების მკურნალობის გაგრძელება პლაცებოთი არაეთიკურია!

რაც შეეხება ახალ შესაძლო ვარსკვლავს... Paxlovid-ით მკურნალობა იწყება კოვიდის სიმპტომების დაწყებიდან პირველი 3 დღის განმავლობაში. შედეგად ის 89% -ით ამცირებს ჰოსპიტალიზაციის და სიკვდილის რისკს. უსაფრთხოების პროფილი დამაკმაყოფილებელია. რომ არ დაფრხეთ, ამ ჯგუფის პრეპარატებს 1996 წლიდან ეფექტურად ვიყენებთ შიდსის მკურნალობისთვის.

ჰო კიდევ, წინა კვირას მესამე დოზით ავიცერი. არ მინდა იფიქროთ, რომ ეს ამბავი აუცრელობის შანსს გვიტოვებდეს.

P.S. არ გვინდა ნერვიულობა და წინასწარი ნეგატიური სცენარები (ჩვენამდე როდის მოაღწევს? უთუზბირი ეღირება..). კარგ ამბავს სიხარულით შევხვდეთ, ისე როგორც თასების თასზე გატანილ გოლს! ჩემთვის ასეთი იყო შარშანდელი დეკემბერი როცა კოდი მოხსნეს ფაიზერის პირველი დიდი კვლევის მომაცემებს და აცრილებში 90%+ მეტი ეფექტურობა აღმოვაჩინეთ.

მეტი სიხარული და მეტი ჯანმრთელობა ყველას ყველა მხარეს!“ - აღნიშნავს თამრიკო ქვარცხავა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დუმბაძე, ადექი და მიპასუხე, რა არის სამშობლო... სამშობლო... სამშობლო ადგილია, სადაც დავიბადე და...“

„დუმბაძე, ადექი და მიპასუხე, რა არის სამშობლო... სამშობლო... სამშობლო ადგილია, სადაც დავიბადე და...“

დუმბაძე, ადექი და მიპასუხე, რა არის სამშობლო, - ამაყენა ქართულის მასწავლებელმა.

- სამშობლო... სამშობლო ადგილია, სადაც დავიბადე და...
- კიდევ? - ჩამეკითხა მასწავლებელი, ძალიან დიდხანს ვიფიქრე, - დაჯექი დუმბაძე, - მითხრა მასწავლებელმა პასუხი რომ აღარ ვაღირსე.
- არ დამიწეროთ, მასწავლებელო, ორი. ვიცი და ვერ ვამბობ, - შევეხვეწე მე და ტირილი დავიწყე.
....
დაახლოებით ოცდახუთი-ოცდაათი წელი გავიდა მას შემდეგ. საზღვრის წინა ხაზზე ვიდექით მე და ჩემი ხელქვეითი ჯარისკაცი. სულ პატარა ღელე და ხიდი გვყოფდა მოპირდაპირე ქვეყნიდან.
- აი, შენ კარაბინით რომ დგახარ აქ და ამხელა ქვეყანას რომ დარაჯობ, რა შეგრძნება გაქვს, რას ფიქრობ, ან თუ იცი საერთოდ, რა არის სამშობლო?! - ვკითხე უცებ ჯარისკაცს, - ოღონდ, თუ კაცი ხარ, არ გამცე დაშტამპული, მაღალფარდოვანი, გაცვეთილი და ყალბი პასუხი. გულწრფელად თქვი ის, რასაც ფიქრობ! - ვთხოვე მე. მან დიდხანს უყურა გაღმა ნაპირს, მერე მომიბრუნდა და ხმადაბლა მითხრა:
- რა ბედნიერებაა, ამხანაგო ლეიტენანტო, მე და თქვენ რომ ამ ხიდს გამოღმა დავიბადეთ.
....
სამშობლო ხაჭაპური როდია, რომ გულიდან მარტო ყველი გამოჩიჩქნო, ჭამო და ქერქი გადაყარო. სამშობლო ისაა, თავის ყველიან, ქერქიან, ნახშირიან, მტვრიანად რომ შეჭამ და მოინელებ.
....
იქნებ ვაზია სამშობლო? აბა, დააკვიდით, თუ დაბლარია, დაჩოქილმა უნდა დაჰკრიფო. თუ მაღლარია - ცაში ხელაპყრობილმა. ორთავე საოცრად ჰგავს ლოცვას, ლოცვა კი არაფერს ისე არ უხდება, როგორც სამშობლოს.
....
- რა არის სამშობლო? - ვაჩერებ ქუჩაში გამვლელს.
- მე მეკითხებით? - მეუბნება განცვიფრებული გამვლელი.
- დიახ, თქვენ, იქნებ არ იცით?
- როგორ არ ვიცი, მაგრამ ასე უცებ დაუფიქრებლად ქუჩაში...
- დიახ, ასე უცბად დაუფიქრებლად, ქუჩაში...
- ასე უცბად, დაუფიქრებლად და ქუჩაში სამშობლოსთვის სიკვდილი შეიძლება, მაგრამ იმის თქმა, თუ რა არის სამშობლო, არ შეიძლება, ბატონო, - მიპასუხებს და ჩქარი ნაბიჯით მცილდება.
....
კიდევ რა არის სამშობლო?
თვითმფრინავიდან რომ გადმოიხედავ, კავკასიონის უზარმაზარ თეთრ ფაფარს რომ დაინახავ და ყელში ბურთი გაგეჩხირება - ეს არის სამშობლო.
....
კიდევ?
კიდევ: ძაღლი, კატა, ხბო, წიწილა, ურემი, ნაჯახი, მიწა - ხელში რომ აიღებ და ძირს დაყრა გენანება, ის მიწა... თბილისის პატარა უბანი, დილიდან საღამომდე რომ ვერ გახვალ ქუჩის ბოლომდე, იმდენი მეგობარი შეგხვდება, მოგიკითხავს და მოგეალერსება.
კიდევ რა - სოფელი, სადაც ცოლს ვერ შეირთავ, რადგან ყველა გოგო შენი დობილია და საპატარძლოს საპოვნელად იძულებული ხარ, სხვა სოფელში წახვიდე.
....
როგორც ჩანს, სამშობლო ყველაფერი ისაა, ურომლისოდაც სიცოცხლე არ შეგიძლია.
....
- იქნებ, შენ მაინც მითხრა, რა არის სამშობლო? - ვეკითხები ჩემს მარადიულ ბებიას.
- მაგი რომ ვიცოდე, მაშინ რა მიჭირს, ნენა... სამშობლო ალბათ სიცოცხლეა და ამიტომ მიდის ყველა კაცი ამ ქვეყნიდან სიცოცხლით გაუმაძღარი, - მიპასუხებს იგი.


ნოდარ დუმბაძე

წაიკითხეთ სრულად