Baby Bag

„მოსახლეობის 60-70 პროცენტის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი გაუნათლებლობა ვერ იქნება, მოგახსენებთ რატომაც...“ - ექიმი დავით მრელაშვილი

„მოსახლეობის 60-70 პროცენტის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი გაუნათლებლობა ვერ იქნება, მოგახსენებთ რატომაც...“ - ექიმი დავით მრელაშვილი

ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი დავით მრელაშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც საქართველოში ვაქცინაციის დაბალი ტემპის გამომწვევ მიზეზებზე საკუთარ მოსაზრებას გვიზიარებს. გთავაზობთ დავით მრელაშვილის პოსტიდან ამონარიდს:

კვლევის" შედეგი დასრულებულია და ერთი საინტერესო აჰა!” მომენტი მქონდა - თუ რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან.

აქამდე მეც და ბევრი კოლეგაც ფიქრობდა რომ ქვეყანაში განათლების პრობლემის ბრალია ეს, და რადგან ხალხს ბევრი სამედიცინო (და ზოგიერთ მარტივი რამ) რამ არ ესმით.

განათლების პრობლემა ზოგადად,რა თქმა უნდა არის, თუმცა ეს ვერ იქნება მოსახლეობის 60-70%-ის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი და მოგახსენებთ რატომ.

რეალურად, საკმარისი სამედიცინო, სტატისტიკური და მათემატიკური განათლება (ყველაფერი ერთად რომ სიღრმისეულად გაიგონ რატომ არის აცრა უსაფრთხო) აქვს ალბათ საერთო მოსახლეობის 5%-ზე ნაკლებს, უფრო მეტი ალბათობით -1%-ზე ნაკლებს. ამას ვინმეს დამცირების მიზნით კი არ ვამბობ - რა თქმა უნდა ვერ ექნებათ, რადგან არც თუ ისე ადვილია ბოლომდე გაგება ამ საკითხის, და ხანდახან უბრალოდ ექიმობაც” არაა საკმარისი ის მედიცინის უახლესი მიღწევები გესმოდეს საკმარისად.

აუცრელობის ძირეული (root cause) მიზეზი - არასაკმარისი *ნდობაა* (რწმენა არა, კონკრეტულად ნდობა). ნდობა მეცნიერებისადმი (ვაქცინა ნამეტანი მოკლე დროშია შექმნილი და ვერ ვენდობი), ნდობა მთავრობისადმი (მთავრობას ჩვენი დახოცვა უნდა, ფეხებზე ვკიდივართ), ნდობა ექიმებისადმი (ეს ექიმები მოსყიდულები არიან რომ ვაქცინა გაასაღონ), ნდობა სტატისტიკისადმი (ხელოვნურად ცვლიან ციფრებს რომ მეტი ჩაეთვალოთ) და კიდევ მრავალი სხვა). თუ ეს კითხვები გეცნობათ - ქვემოთ მარტივად ვუპასუხებ.

დანარჩენ ყველა კითხვას ბადებს უნდობლობა. ვერ ენდობიან - და „ამის შემდეგ* ჩნდება კითხვები, და არა პირიქით. მოსახლეობის დიდ უმეტესობას არ ჰყავს ოჯახში თუ უახლოეს საახლობლო წრეში ისეთი ექიმი - ვისაც საკმარისად ენდობა.

ან უფრო უარესი - ჰყავთ ვინმე, რომელსაც თავად არ ესმის საკმარისად, მაგრამ რადგან ისეთ როლში ჩავარდა რომ რაღაც უნდა თქვას - თავს იზღვევს” და ამბობს რომ მოდი, თავი შეიკავე”.

აქვე მინდა შემოვიტანო ნულოვანი რისკის ცნება. ადამიანებს გენეტიკურადაც და სოციალურადაც, რაიმეს არ-გაკეთების შედეგი ქვეცნობიერად გვგონია ნულოვანი (უფრო სწორად baseline) რისკი, და იგივე რამის გაკეთების - გარკვეულ წილად გარისკვა (მაგალითი: „რ მინდა ის რაღაც 0.001% გავრისკო რო ავიცრა - იქნებ მე ვიყო ის რეაქცია რო მისცეს").

საქმე იმაშია რომ პანდემიამ ეს ნულოვანი რისკი შეატრიალა: იმის ილუზია აღარავის აქვს,რომ „კორონა მე არ შემხვდება” - თითო ტალღაზე მინიმუმ მოსახლეობის 5-10% ინფიცირდება. ანუ აქ აცრის არ გაკეთება იმას ნიშნავს რომ თქვენი იმუნიტეტი მოუმზადებელი შეხვდეს ვირუსს და მიახლოვებით 70-ში ერთი შემთხვევა (დადასტურებულის) - სიკვდილით დამთავრდეს. გარდა ამისა, ყოველ მესამე ადამიანს - ხანგრძლივი პოსტ-კოვიდური ჯანმრთელობის პრობლემა დაუტოვოს.

ასე რომ „საახლობლოს ავტორიტეტებო”, ვინც თქვენ ნდობა გამოგიცხადათ - სანამ „მოდი თავი შეიკავე”-ს იტყოდეთ, ობიექტურად განსაზღვრეთ თავის შეკავების რისკიც.

რაც შეეხება ერთ-ერთ ყველაზე ხშირად დასმულ შეკითხვას: „არ ვიცი რას გამოაჩენს ვაქცინა ორი წლის მერე".

ამაზე თეორიულიც და პრაქტიკული პასუხიც ცალსახაა: თუ რამე „მნიშვნელოვანი“რისკი იქნებოდა - აქამდე, ამ მილიარდობით აცრაში გამოვლინდებოდა, და აგერ გეტყვით რატომ:

აცრა რა ცვლილებებსაც იწვევს ორგანიზმში - ანტისხეულების და უჯრედული იმუნიტეტის გამომუშავება, პიკს აღწევს მეორე აცრიდან 2-3 კვირაში, ანუ ჯამში - პირველი აცრიდან უმეტეს შემთხვევაში 1-2 თვეში. შემდეგ ეს იმუნიტეტი და ანტისხეულები ნელ-ნელა “განზავებას” განიცდის ჩვენს მიერ ყოველდღიურად შესუნთქული და ნაჭამი ბაქტერიასა და ვირუსების მიერ (რაც ასევე ფიზიოლოგიურ “აცრად” შეიძლება ჩაითვალოს) გამოწვეული იმუნური პასუხის შედეგად მიღებული ანტისხეულებით (ანუ მარტივად რომ ვთქვათ - ჩანაცვლდება). ასე, მუდმივ “მონაცემთა ბაზის განახლებას" აკეთებს იმუნიტეტი - უახლოეს დროში გარემოში არსებულ მიკროორგანიზმებზე.

აცრიდან 6-12 თვეში ეს ანტისხეულები იმდენად გაილევა (რადგან ბაზაში ახალი შემოსული ანტისხეულები განაზავებენ) რომ ნელნელა დაიწყება მომატებული შანსი კიდე ინფიცირების, ახალ შტამების დამატებასთან ერთად (აქედან გამომდინარეა ბუსტერის საჭიროება გარკვეული ვირუსებისთვის როგორც კოვიდი და გრიპი). ნუ ინერვიულებთ, ეს რისკი უცებ არ ჩნდება 6 თვის და 1 დღის მერე, ეს თანდათანობითი პროცესია, და თუ ნამეტანი გადააცილეთ ბუსტერი - ინფექცია რომელიც შეგხვდებათ - დიდი ალბათობით ნაწილობრი დაცული იქნებით ნარჩენი” იმუნიტეტით რომელიც ნელ-ნელა მცირდება.

რაც შეეხება პრაქტიკულ გამოცდილებას - ეს 2 თვეზე მეტი აცრილი ადმიანების რაოდენობა მილიარდებია მსოფლიოში, რამოდენიმე მილიარდი, და არ ჩანს ეს რქები და ჩლიქები ჯერ (მელოტებშიც კი), და რაღას ელოდებით?

მსოფლიოში ძალიან ბევრი ვაქცინა შექმნილა ბოლო 100 წლის განმავლობაში. არცერთ შემთხვევაში, ვიმეორებ - არცერთ შემთხვევაში არ ყოფილა ისე რომ წელიწადზე მეტი გავიდეს (კვლევების საწყისიდან), და ათიათასობით საწყის აცრილში მაინც თუ რაიმე მოსახდენი არ იყო სერიოზული გვერდითი ეფექტების მხრივ - არ იყოს გამოვლენილი.

ანუ - თუ თქვენ ორ წელს ელოდებით - იგივე ლოგიკით 5 და 10 წელსაც შეიძლება ელოდოთ. პრაქტიკულად არ განსხვავდება 2 წლის მერე მოსახდენის და 5-10 წლის მერე მოსახდენი რისკი კონკრეტულად ვაქცინის ეფექტის მხრივ.

ერთი სახალისო მეცნიერული ფაქტი - ნებისმიერმა ჩვენგანმა რომ სნო-ს ნაცვლად ჩაილურის წყალი დალიოს საჭმლის გადაცდენის შემდეგ - 100,000%-ით მეტი შანსია, ვიდრე ვაქცინის გამო მოკვდეს. საჭმელს ხო ჭამთ? ჰოდა ვაქცინა 1000-სჯერ უფრო უსაფრთხოა ვიდრე ჭამის დროს დახრჩობა ლუკმის გადაცდენით,“ - აღნიშნავს დავით მრელაშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან?
რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან? - ამ თემაზე აშშ-ში მომუშავე ქართველი ექიმი ნევროლოგი დავით მრელაშვილი სოციალურ ქსელში საინტერესო პოსტს აქვეყნებს. ​MomsEdu.ge ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

5 საუკეთესო თამაში მოუსვენარი ბავშვებისთვის

5 საუკეთესო თამაში მოუსვენარი ბავშვებისთვის

მოუსვენარ ბავშვებს თვითკონტროლის უნარის განვითარება სჭირდებათ. ამ მიზნის მიღწევისთვის საუკეთესო გზა თამაშია. გთავაზობთ 5 საუკეთესო თამაშს მოუსვენარი პატარებისთვის, რომელიც მათ მოზღვავებული ემოციებისგან გათავისუფლებასა და თვითკონტროლის უნარის განვითარებაში დაეხმარება.

1. ბუშტით თამაში

ბავშვის გასართობად ბუშტით თამაში ყოველთვის კარგი იდეაა. ნერვულ და ემოციურ ბავშვთან ბუშტით თამაშზე უარს ნუ იტყვით. ბავშვები გაერთობიან და ამავე დროს დამშვიდდებიან კიდეც. განსხვავებული ფორმებისა და ფერების გამო ბუშტი ბავშვის ყურადღებას იპყრობს. ბუშტით თამაში გაცილებით უფრო მშვიდი აქტივობაა, ვიდრე ბურთით თამაში. გარდა ამისა, ბუშტით თამაში სახლის პირობებშიც თავისუფლად არის შესაძლებელი. ბუშტი ჰაერში ააგდეთ და ბავშვთან ერთად დააკვირდით, რამდენი ხანი დასჭირდება მიწაზე დასაშვებად, შეეჯიბრეთ ერთმანეთს, ვინ უფრო მაღლა ააგდებს ბუშტს, ითამაშეთ ფრენბურთი ბუშტის გამოყენებით და ა.შ.

2. ხტუნვა

ხტუნვა იდეალური თამაშია მოუსვენარი ბავშვისთვის, რადგან ის ენერგიას ხარჯავს, ერთობა და არც სხვა ადამიანების სივრცეს არღვევს. გარკვეულ სივრცეზე ოთხკუთხედი მოხაზეთ, სადაც სახტუნაო სივრცე მოეწყობა. მუსიკა ჩართეთ და ბავშვს ხტუნვის საშუალება მიეცით. თოკზე სხვადასხვა ფიგურა ჩამოკიდეთ და ბავშვები მწკრივში ჩააყენეთ. ისინი ერთმანეთს უნდა შეეჯიბრონ, ვინ მისწვდება თოკს და ვინ უფრო მეტ ფიგურას ჩამოხსნის თოკიდან. თოკის სიმაღლე ეტაპობრივად გაზარდეთ.

3. საპნის ბუშტებით თამაში

საპნის ბუშტებით თამაში ბავშვების უმრავლესობას ძალიან ართობს და ამშვიდებს. შეგიძლიათ საპნის ბუშტებით ბავშვი მუსიკის ფონზე ათამაშოთ. მუსიკა ჩართეთ, ბავშვმა მუსიკის ხმაზე ბუშტები უნდა გაუშვას, ხოლო მუსიკის ყოველ შეწყვეტაზე სწრაფად გაშეშდეს, თითქოს ქანდაკებაა. მუსიკის ხელახლა აჟღერებისთანავე ბავშვმა კვლავ სწრაფად განაგრძოს თამაში.

4. კვერცხი კოვზზე

ეს საკმაოდ მარტივი თამაშია. ბავშვი კოვზს სახელურით იჭერს, კოვზზე კი მოხარშულ კვერცხს ვდებთ. უნდა განსაზღვროთ საწყისი წერტილი და დანიშნულების ადგილი, სადაც ბავშვმა კვერცხი ძირს დავარდნის გარეშე უნდა მიიტანოს. ბავშვები ერთმანეთს უნდა შეეჯიბრონ და მოახერხონ კვერცხის დაზიანების გარეშე მისი მიტანა დანიშნულების ადგილამდე.მთავარი წონასწორობა, შეუპოვრობა და მოთმინებაა. თუ კვერცხი კოვზიდან ჩამოვარდება, ბავშვი საწყის წერტილს უბრუნდება და ყველაფერს თავიდან იწყებს. შეგიძლიათ კვერცხის ნაცვლად მცირე ზომის ბურთები გამოიყენოთ.

5. დამალობანა

დამალობანა ბავშვებს თვითკონტროლსა და თვითდისციპლინას აჩვევს. როდესაც ერთი ბავშვი ითვლის, სხვები იმალებიან. დამალული ბავშვი ცდილობს არ გამოძრავდეს, ჩუმად იყოს და შეუმჩნეველი დარჩეს. მოუსვენარ ბავშვებს უჭირთ საკუთარი ქცევის გაკონტროლება და საჭიროების შემთხვევაში მშვიდად ჯდომა. დამალობა მათ ამ უნარების განვითარებაში დაეხმარება.

წყარო: ​youaremom.com 

წაიკითხეთ სრულად