„თითქმის არ მეძინა... თავი სიურეალისტურ ფილმში მგონია - უფრო ძველ, შავ-თეთრ სურათში... სამ მეგობარს ვერ დავეხმარე ვერაფრით.. ორმა რაღაც კლინიკა მაინც მოიძია და ერთ მეგობარს, ქალაქში დაფასებულ და ცნობილ კაცს, მთელი ღამე მანქანით დაყავდა კლინიკა -კლინიკა ოჯახის კოვიდიანი მოხუცი წევრი, ვერსად ვერ ათავსებდა.. გული მომიკვდა...
..... ზუსტად ამ დროს, "საზმაუზე" ამტკიცებდნენ, რომ არავითარი კოვიდი, პანდემია, პსრ ტესტი არ არსებობს და ყველაფერი კარგადაა - უბრალოდ ვიგონებთ რაღაცებს! არავითარი პრეტენზია ცხადია არაა მათ მიმართ, ვინც ამას ამბობდა (ვეჭვობ - ზოგადად, დანაშაულზეც არ მოეთხოვებათ მათ პასუხი..), მაგრამ როცა ქვეყანაში სირეგვენის ასეთი მაღალი პროცენტია, როცა ქვეყნის ძალიან დიდი ნაწილისთვის არაა ასეთი სახის გამოსვლა ძაან სასაცილო (ისედაც არაა ეთიკური ასეთი ხალხის გამოყვანა და მათზე ხალისი) და პირიქით - სერიოზულად აღიქმება, რას ემსახურება საზმაუს ეს სიშლეგე??!
ბევრმა მეგობარმა ეს სისულელე ჩათვალა ოფიციალური ხელისუფლების პოლიტიკად - სწორედ იმიტომ, რომ საზმაუზე გავიდა!!
სიურეალიზმსაც აქვს თავისი წესები და ლოგიკა...“ - წერს დავით გადელია