Baby Bag

კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინების გაკეთება მოქალაქეებს, სავარაუდოდ, კიდევ მრავალი წლის განმავლობაში მოუწევთ - „ფაიზერის“ აღმასრულებელი დირექტორი ალბერტ ბურლა

კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინების გაკეთება მოქალაქეებს, სავარაუდოდ, კიდევ მრავალი წლის განმავლობაში მოუწევთ  -  „ფაიზერის“ აღმასრულებელი დირექტორი ალბერტ ბურლა

„ფაიზერის“ აღმასრულებელმა დირექტორმა ალფრედ ბურლამ BBC-სთან ინტერვიუში კოვიდ საწინააღმდეგო ვაქცინების მრავალწლოვანი გამოყენების საჭიროებაზე ისაუბრა.

„კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინების გაკეთება მოქალაქეებს, სავარაუდოდ, კიდევ მრავალი წლის განმავლობაში მოუწევთ,“ - განაცხადა ალბერტ ბურლამ.

„ფაიზერის“ დირექტორის თქმით, ყოველწლიური ვაქცინაციის საჭიროება „მაღალი ხარისხის დაცვის“ უზრუნველსაყოფად არის საჭირო.

ერთი წლის წინ „ფაიზერ-ბიონტექის“ კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინა პირველად დიდმა ბრიტანეთმა აღიარა.

კომპანია ამ ეტაპზე „ომიკრონის“ შტამის საწინააღმდეგო განახლებულ ვაქცინაზე მუშაობს, რომელიც , სავარაუდოდ, 100 დღეში მზად იქნება.

წყარო: ​Daily-sun

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად