Baby Bag

„ვინ უნდა წავიდეს ჯანდაცვის მინისტრის თანამდებობაზე? ცხადია, პოლიტიკოსი! აქ კარგი ექიმობა ან რაიმე სენტიმენტები გამორიცხულია,“ - დავით გადელია

„ვინ უნდა წავიდეს ჯანდაცვის მინისტრის თანამდებობაზე? ცხადია, პოლიტიკოსი! აქ კარგი ექიმობა ან რაიმე სენტიმენტები გამორიცხულია,“ - დავით გადელია

ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც საქართველოში ახალი ჯანდაცვის მინისტრის დანიშვნის მოლოდინში მოქალაქეების მიერ გამოთქმულ მოსაზრებებს ეხმიანება. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„დიდი სურვილი მაქვს ჩემი ქვეყნის მოქალაქეებში გაიფანტოს მაღალი თანამდებობების მიმართ მაგიური ზემოქმედებითი გავლენა და აღარ გვქონდეს ლამის ირაციონალური პატივისცემა და რიდი (ოცნებასაც არ ვწერ, რადგან ზოგისთვის ის ოცნების მიღმაცაა) „თანამდებობის პირებისადმი".

მოგეხსენებათ, ახლა განთავისუფლდა ჯანდაცვის (მოკლედ ვამბობ) მინისტრის თანამდებობა და არის ერთი ამბავი- გამოკითხვები და მარჩიელობა-ვის დააყენებენ, ვის დანიშნავენ იქ, „ზევიდან"?!

მოსახლეობის უდიდეს ნაწილს მინისტრად დანიშვნა ჰგონია ოლიმპოზე, ღმერთების რანგში აყვანა. სრულიად ჩამორჩენილი შეხედულებაა! არის კი ასეთი მიმზიდველი მინისტრობა? განსაკუთრებით, ჩემს ახალგაზრდა მეგობრებრებს და თანამემამულეებს მივმართავ და მათ მინდა ჰქონდეთ სწორი, გამართული ხედვა. ფინანსური თვალსაზრისით: ვნახე მინისტრის ხელფასი (საჯარო ინფორმაციაა), 3500 ძირითადი+2700 ლარი დანამატი. ეს დარიცხული და ჯამში, თვეში ხელზე გამოსდით 5000 ლარის ფარგლებში. ნუ დაიჯერებთ ჭორებს, რომ „ჯანდაცვის მინისტრები მილიონებს აკეთებენ!" თითქმის დარწმუნებული ვარ, რომ 14-15 წელია ასეთი რამ არ მომხდარა და იმედი- რომ არასდროს მოხდება! ეს ჭორები მართალიც რომ იყოს, „თქვენ" ხომ არ ხართ ასეთი! „თქვენ" რომ დაგნიშნონ, ხომ არ მოიპარავთ ფულს და იქნებით ამ ხელფასის ამარა? ჰოდა უნდა გითხრათ, რომ თვეში 5000 ლარი არცერთი გამორჩეული, მოთხოვნადი ექიმისთვის არაა საოცნებო ხელფასი. არც კარგი მენეჯერისთვისაა ეს თანხა რაღაც საოცარი. ამიტომ, ჩემი აზრით, არცერთი გამორჩეული ექიმი, ან მაგარი მენეჯერი არ წავა ამ ეფემერულ, არასტაბილურ სამუშაოზე, სადაც დღე და ღამე უნდა იმუშაო, ძილშიც ფიქრისგან თავი გტკიოდეს და მაინც მოსახლეობის დიდი ნაწილი უკმაყოფილო გყავდეს და ორშაურად გაგინებდეს დედას! ოპოზიციაზე არაფერს ვამბობ... ამ ფასად არ ღირს ნამდვილად!

ამიტომ, ვინ უნდა წავიდეს ამ თანამდებობაზე? როგორაა სხვაგან? ცხადია პოლიტიკოსი! ადამიანი ვისაც აქვს ამ მიმართულებით პოლიტიკის წარმოების ვალდებულება, თავისი გუნდის წინაშე. აქ კარგი ექიმობა ან რაიმე სენტიმენტები გამორიცხულია. მეტიც- სასაცილოც! ისე, გულახდილად რომ ვთქვათ- არც ექიმობაა აუცილებელი, მაგრამ კონსერვატორები ვართ ექიმები და მაინცდამაინც არ გვიყვარს, როცა მინისტრი სხვა პროფესიისაა (მგონი სულ 1 შემთხვევა იყო ჩვენთან). მთავარი და შეიძლება ერთადერთიც, რაც მოეთხოვება მინისტრობის კანდიდატს, არის სისტემური აზროვნება. სასურველია, მთელი სისტემა დეტალებში ჰქონდეს წარმოდგენილი. აუცილებელია ასევე, რომ მინისტრი ეთანხმებოდეს არსებულ სისტემას, ან თუ თვლის რომ სისტემა (ამ შემთხვევაში ჯანდაცვის) შესაცვლელია - წინასწარ წარმოადგინოს შეცვლის კონცეფცია.

პ.ს. ერთ-ერთ საიტი ეკითხებოდა მკითხველს- ვის ისურვებდა ჯანდაცვის მინისტრად. აბსოლიტური უმრავლესობის პასუხი ისეთი იყო, რომ ისევ დავრწმუნდი დიდ სიბრძნეში: ძალიან ბევრ ხალხს ერთდროულად, ჭკუა არ უნდა მოკითხო!“ - აღნიშნავს დავით გადელია.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას, უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს,“ - მზიკო დალაქიშვილი

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას, უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს,“ - მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობლებს უფროსსა და უმცროს შვილებს შორის ყურადღების გადანაწილების საუკეთესო მეთოდები გააცნო. მისი თქმით, ყველაზე კარგი გამოსავალია, როდესაც მშობელი უფროსს უმცროსზე ზრუნვაში თავს თანამონაწილედ აღაქმევინებს:

„ყველაზე კარგი გამოსავალია, როდესაც მშობელი თანამონაწილედ აღაქმევინებს ბავშვს თავს. ბავშვი არის მოსავლელი, გასაზრდელია, საჭმელი უნდა ვაჭამოთ, უნდა გამოვუცვალოთ, გავასეირნოთ. ყველაფერი უნდა მოხდეს ისე, რომ ერთად ვაკეთებთ ამას. იზოლირებულები კი არ ვართ, შენ ჩემთან ერთად ხარ და ჩვენ ამას ერთად გავაკეთებთ. რას განიცდის ყველაზე ძალიან ადამიანი? მნიშვნელოვნების დაკარგვას. ბავშვი ფიქრობს, რომ ის ისეთი მნიშვნელოვანი აღარ არის მშობლებისთვის. ჩვენ ვეუბნებით: „როგორ არა, შენ ახლა უფრო მეტად მნიშვნელოვანი ხარ. შენ უნდა მომეხმარო.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, ყველა ბავშვი ბედნიერდება, როდესაც ისინი დიდების შესაფერის საქმეს აკეთებენ:

„ყველა ბავშვს მოსწონს, როდესაც დიდურ საქმეს აკეთებს. მეც ძალიან პატარა ვიყავი, როდესაც მინდოდა უთო გამომეყენებინა, სათამაშო უთო არა, დიდის უთო. როდესაც ბავშვი გვეხმარება, ​ამ ყველაფერს აქვს თამაშის სახე. შენ ხომ მართლა დაუთოვებას არ მოსთხოვ პატარა ბავშვს.ამიტომ ვამბობ, რომ მიწოდების ფორმას აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა.“

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას. უნდა უთხრა: „დე, შენ შეგიძლია, რომ ჩემთან ერთად იყო ახლა?“ ​უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს. რაღაცას რომ დაავალებ, ვუთხრათ: „შენ რა კარგად გამიკეთე ეს.“ ამის შემდეგ ბავშვი კიდევ უფრო საჭიროდ თვლის საკუთარ თავს. ფიქრობს: ერთხელ თუ გამოვადექი მშობლებს, როგორი გამოსადეგი ადამიანი ვარ ზოგადად. მარტო დედას კი არა, მერე მოუნდება, რომ ბებოსაც დაეხმაროს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში შუადღე GDS-ზე ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS-ზე

წაიკითხეთ სრულად