Baby Bag

„თუ ინტენსიურები კორონიანი ბავშვებით გადაჭედილია, ეს არის ადგილობრივი ჯანდაცვის, ადგილობრივად ინფექციის მართვის, ჰიგიენის და ფულის პრობლემა,“ - იაგო ფრანგიშვილი

„თუ ინტენსიურები კორონიანი ბავშვებით გადაჭედილია, ეს არის ადგილობრივი ჯანდაცვის, ადგილობრივად ინფექციის მართვის, ჰიგიენის და ფულის პრობლემა,“ - იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მოღვაწე ქართველმა ექიმმა იაგო ფრანგიშვილმა სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც საქართვლოში კოვიდინფიცირებული ბავშვების ჰოსპიტალიზაციის მაღალ მაჩვენებელს გამოეხმაურა. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„ახლა გავიგე რომ ინფექციური და ინტენსიურები კოვიდიანი ბავშვებით გადაჭედილიაო საქართველოშიო და ძალიან ვთხოვ ყველას, პრობლემა ეძებოს მაქ, ადგილზე და არა აცრაში.

აქ დავდებ სატატისტიკას.

გერმანიის სტატისტიკის ბუნდესამტი

20 წლამდე ასაკის და კოვიდთან მიმართებით გარდაცვლილთა რაოდენობა 2წლის ანუ მთელი პანდემიის მანძილზე, ანუ 2020, 2021 და ახლა 2022 წლის 21 იანვრამდე ასეთია

მთლიანად ამ პანდემიის მანძილზე გარდაიცვალა 20 წლამდე ასაკის 53 ბავშვი/ახალგაზრდა

2020 წლის სტატისტიკით, ანუ, როცა არ იყო აცრა, გარდაცვლილთა რაოდენობა იყო 27 ბავშვი/ახალგაზრდა

ანუ, აცრას არავითარი გავლენა არ მოუხდენია კოვიდით ბავშვთა სიკვდილიანობაზე.

ახლა კი მეორე სტატისტიკა

2019 წელს გერმანაიში 20 წლამდე ასაკის ბავშვი/ახალგაზრდა გარდაიცვალა სულ და ერთადერთ წელში

4.430, დიახ ოთხი ათასზე მეტი.

პანდემიის 2 წლის მანძილზე გერმანიაში 20 წლამდე ასაკის ბუნებრივი სიკვდილიანობა იყო დაახლოებით 8.800 და აქედან 53 არის დაფიქსირებული, რომ კოვიდ პოზიტიური ტესტი ჰქონდა.

რა ჰქონდათ სხვა დაავადების მხრივ ამ ბავშვებს/ახალგაზრდებს, ამას ეს სტატისტიკა არ გვიჩვენებს

მიუხედავად ამისა,

აბსოლუტური დამაჯერებლობით უნდა ითქვას, რომ

კორონა არ უნდა წარმოადგენდეს ბავშვის ან ახალგაზრდის პრობლემას

და თუ წარმოადგენს,

და თუ ინტენსიურები კორონიანი ბავშვებით გადაჭედილია

ეს არის ადგილობრივი ჯანდაცვის, ადგილობრივად ინფექციის მართვის, ჰიგიენის და რათქმაუნდა ფულის პრობლემაც - ფულის ნაკლებობის კიარა, პირიქით, ფულის კეთების პრობლემა,“- წერს იაგო ფრანგიშვილი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი, რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. 


ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ ჰგავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო, აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა, ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?“

ნოდარ დუმბაძე 

წაიკითხეთ სრულად