„მეგობრებო!!! დაიკარგა მარიუპოლში მცხოვრები ქართველი კაცის ოჯახი. მისი სახელია ბაკური ქეცბაია. უკრაინელი მეუღლე ჰყავს და ორი შვილი, გოგო და ბიჭი. თუ ვინმეს გეცნობათ ეს ხალხი და ან იცით რამე მათ შესახებ, ძალიან გთხოვთ მოგვწერეთ ან პირადში, ან კომენტარებში. დავეხმაროთ ახლობლებს მათ პოვნაში. გააზიარეთ მაქსიმალურად, რომ იქნებ ვინმემ მოგვაწოდოს ინფორმაცია ...ძალიან გთხოვთ,“- წერს ელზა გელაშვილი.
„ძალიან ხშირად ქართველ და ებრაელ დედებს ერთმანეთს ამსგავსებენ. ეს არის ჰიპერმზრუნველი დედის არქეტიპი, რომელიც ყველაფერს აკეთებს ბავშვისთვის და ბავშვის მაგივრადაც. ავტონომია დასაწყისშივე უნდა იყოს, მაგალითად, კვების ჩვევის ჩამოყალიბება, წყლის დალევა.არაფერი არ მოუვა ბავშვს ზედმეტი, თუ თუნდაც თავის ჰიგიენას მიხედავს და აქ არ იქნება მშობელი ჩართული.“
ნინო კერესელიძის თქმით, მამაკაცის მხრიდან ქალზე ძალადობის გამომწვევი ერთ-ერთი მიზეზი აღზრდაც არის:
„აღზრდა მამაკაცის ქალზე ძალადობის გამომწვევი ერთ-ერთი ფაქტორი შეიძლება იყოს. როდესაც ადამიანს თვითშეფასების პრობლემა აქვს, როდესაც მან არ იცის, ვინ არის თვითონ. ის გარემოსგან მოითხოვს იმ მზრუნველობას, რომელსაც მიჩვეული იყო. ძალიან დიდი პრობლემაა მეუღლისა და დედის ერთმანეთთან შედარება. კაცმა როგორი ურთიერთობის სტილიც დაისწავლა, იმ სტილით ეძებს პარტნიორს.“
„ხანდახან გვერევა რა არის სიყვარული და რა არის მესაკუთრეობა. მესაკუთრეობის დროს „მე და შენ“ ვხდებით „ჩვენ.“ მაგალითისთვის, როდესაც ბავშვი მიგვყავს აცრაზე, ვამბობთ „ჩვენ მივდივართ აცრაზე,“ „ჩვენ სკოლაში წავედით,“ „ჩვენ ცოლი მოვიყვანეთ“ და „ჩვენ ცოლს გავშორდით.“ ძალიან ხშირია, როდესაც დედა ამ დოზით არის ჩართული. სიყვარული და ურთიერთგაგება შვილთან მოდის იმით, რომ მე შენს არჩევანს ვენდობი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო კერესელიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.
წყარო: „დღის პოსტი“
