Baby Bag

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი
„ემოციებისგან ვიცლები და ვივსები. ყოველ დღეს რაღაც ახალი მოაქვს. ვდარდობ, რომ ჯერ კიდევ ვერ მოვახერხე, ყველას გადავუხადო მადლობა, თან ეს ფიქრი მაბედნიერებს, რამდენ ადამიანს უხარია ჩემი გამარჯვება. მადლობის გადახდა არ მღლის. პირიქით. მადლიერების გრძნობით ვარ სავსე.
წინასწარ გაფრთხილებთ, შეგიძლიათ, არ წაიკითხოთ, რასაც ახლა დავწერ 🙂
სულ რამდენიმე წუთში 51 წლის დედაჩემი ემიგრანტი გახდება. სულ რამდენიმე წუთში დაადგამს ფეხს უცხო ქვეყნის მიწაზე. 
დედაჩემი, რომელიც 28 წლის დაქვრივდა. გოგო, რომელმაც ძალიან ახალგაზრდამ ბავშვობის სიყვარული დაკარგა. და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც მე ამ ასაკს გადავაბიჯე, მივხვდი, რა პატარა ყოფილა მაშინ.
არასოდეს ხმამაღლა არ მილაპარაკია მასზე. და ახლა ისე, როგორც არასდროს, მინდა ვუთხრა მას, რომ ყველაზე ძლიერი და ჭკვიანი ქალია მათ შორის, ვისაც ვიცნობ. და ჩემი გამარჯვება მას ეძღვნება.
საკონკურსო აპლიკაცია ბოლო დღეს შევავსე. ვიდეოც ბოლო დღეს გადავიღე. და მაშინ, როცა ბავშვების მიყრილ-მოყრილ სათამაშოებში სკამი ჩავდგი, ბალიშებზე წამოვსკუპდი და ჩემს მასწავლებლობაზე ლაპარაკი დავიწყე, დედაჩემმა ჩემი ორი ქალიშვილი ეზოში სათამაშოდ ჩაიყვანა, რომ ხელი არ შემშლოდა. არ აღმოჩნდა მარტივი ვიდეოს გადაღება. მხოლოდ 2 საათის გასვლის შემდეგ დამირეკა, ბავშვებს ხელები გაეყინათ, თორემ მე კიდევ დიდხანს ვივლი ეზოშიო.
ძალიან ბევრ ადამიანს უკითხავს - როგორ ასწრებ ამდენს? ეს მე არ ვყოფილვარ, ის ასწრებდა და მე საქმეს მიადვილებდა. მაშინ, როცა მე ტრენინგებზე, კონფერენციებზე, ლექციებზე დავდიოდი, როცა მოსწავლეებს ვხვდებოდი, როცა საჯარო ბიბლიოთეკაში წიგნს ვკითხულობდი, დედა იყო ჩემს შვილებთან. მაშინ, როცა ელენეს ან კატოს სიცხე ჰქონდათ, ის აცდენდა სამსახურს, მე - არასოდეს. და მე ყველაზე მშვიდად ვიყავი იმ დროს, რადგან შვილები მასთან მეგულებოდა.
ძალიან, ძალიან მინდა, ჩემი შვილების და მოსწავლეების თაობა საზღვარგარეთ მხოლოდ იმიტომ წავიდეს, რომ განათლება მიიღოს, მერე კი უკან დაბრუნდეს და ამ ქვეყანას მოახმაროს ცოდნა.
ძალიან მინდა, რომ უცხო ქვეყნებში სამოგზაუროდ მიდიოდნენ ადამიანები და არა იმიტომ, რომ აქ საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება ვერ მოახერხეს.
მჯერა, რომ ასე იქნება. ის ვიცი, რომ ყველაფერს გავაკეთებ ამისთვის.
ჩემი წარმატების მიღმა უამრავი ადამიანი დგას. ყველაფერი მახსოვს, არაფერს არ ვივიწყებ. დიდი მადლობა, ადამიანებო!
და მაინც, ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ რომ არა, არ ვიქნებოდი ის, ვინც ვარ ❤️
ახლა ყველაფერს მოვასწრებ, ყველაფერს შევძლებ! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“

ღნიშნულის შესახებ 2019 წლის ქართული ენისა და ლიტერატურის საუკეთესო მასწავლებელმა, ნათია ფურცელაძემ საკუთარ ფეისბუქში ​დაწერა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს? - აღნიშნულთან დაკავშირებით მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი „ახალ განათლებასთან“ ინტერვიუში საუბრობს.

როგორც ის აღნიშნავს, მა­ძი­ე­ბელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია მოეთხოვება: 

„მაძიებელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია. თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მის შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია აქვს, რო­გორც გითხა­რით, ის შე­მო­დის და, 2 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ან უფ­რო სწრა­ფად, ადას­ტუ­რებს სტა­ტუსს — გა­დის მა­ძი­ებ­ლო­ბის პროგ­რა­მას. ხო­ლო იმ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია არ აქვს, მი­სი მა­ძი­ებ­ლად და­რე­გის­ტ­რი­რე­ბის წი­ნა­პი­რო­ბა საგ­ნის გა­მოც­დის ჩა­ბა­რე­ბაა.

ჩვენ გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლი უნ­და ვი­ყოთ, რომ ვინც მოს­წავ­ლეს­თან შე­დის, მან, სულ მცი­რე, ის სა­გა­ნი უნ­და იცო­დეს, რო­მელ­საც ას­წავ­ლის. პრო­ფე­სი­უ­ლი პე­და­გო­გი­უ­რი უნა­რე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში კი ად­გილ­ზე და­ვეხ­მა­რე­ბით. მთა­ვა­რია, გა­ნათ­ლე­ბის ხა­რის­ხი ამაღ­ლ­დეს, სკო­ლამ და მას­წავ­ლე­ბელ­მა უზ­რუნ­ველ­ყონ, რომ თი­თო­ე­უ­ლი მოს­წავ­ლე ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მით გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი კომ­პე­ტენ­ცი­ე­ბის მა­ტა­რე­ბე­ლი იყოს.

სა­ერ­თო ჯამ­ში, თუ­კი გაჩ­ნ­დე­ბა მას­წავ­ლე­ბელ­თა დე­ფი­ცი­ტი, სის­ტე­მა მზა­დაა, ის შე­ავ­სოს არა ნე­ბის­მი­ე­რით, არა­მედ კომ­პე­ტენ­ტუ­რი ადა­მი­ა­ნე­ბით, რომ­ლე­ბიც სკო­ლებ­ში სწავ­ლა-სწავ­ლე­ბის ხა­რისხს აამაღლებენ — მთა­ვა­რი ამო­სა­ვა­ლი პრინ­ცი­პიც ხომ ეს არის,“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი. 

წაიკითხეთ სრულად