Baby Bag

„ბავშვების გარეშე სკოლა ოქროდაკარგული დუმილია“ - გია მურღულია

„ბავშვების გარეშე სკოლა ოქროდაკარგული დუმილია“ -  გია მურღულია

ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

უბავშვებო სკოლა ძნელი საცქერია. რა თქმა უნდა, პირველ რიგში, უსაფრთხოებაზე უნდა ვიფიქროთ და ეს საკამათო არ არის, მაგრამ... უბრალოდ, ძნელია ასეთი სიცარიელის უემოციო აღქმა. ბავშვების გარეშე სკოლა ოქროდაკარგული დუმილია.

დღეს ეკრანზე ყველა მათგანი ვნახე, მათი ხმა გავიგონე, პასუხები მოვისმინე, რაც დაგეგმილი მქონდა, ვასწავლე, დავალებაც მივეცი, ვისაუბრეთ და გავიღიმეთ კიდეც.

ეს ყველაფერი დისტანციურად მოხდა. რას ვიზამთ - ვირუსმა ჯერ-ჯერობით სხვა გზა არ დაგვიტოვა. რაც გარდაუვალია, იმაზე მოთქმა არ ღირს. გონიერი ადამიანები საქმეს ყოველგვარ ვითარებაში აკეთებენ. ამით განსხვავდებიან ისინი მიზნობრივად მოლაყბეთაგან.

დავამარცხებთ ჩვენ ამ ვირუსს - სკოლა არასდროს არავისთან აგებს ბრძოლას. არ შეიძლება, მომავალი რამეს ვაგლახად დაექვემდებაროს.

ეს ყველაფერი ჩაივლის და საკლასო ოთახებს ჩვენი ბავშვები შეავსებენ - ფიქრით, სიცელქით, კითხვებით, პასუხებით, ძიებით.

მე მათ უკვე ვხედავ აქ.

ამ სიცარიელეს გასაოცარი და მომნუსხველი სისავსე აქვს.

ისინი მაინც აქ არიან.

ვინ არის ნამდვილი მასწავლებელი? - ის არასდროს შებღალავს მოსწავლის (ზოგადად - კაცის) ღირსებ...
ვინ არის ნამდვილი მასწავლებელი? - აღნიშნულის შესახებ სოციალურ ქსელში ​ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია პოსტს აქვეყნებს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 
„რამდენიმე ფრაზა ჩემი მომავალი მოსწავლისთვის... არანაირ ცოდნას არავითარი მნიშვნელობა არ აქ...
ამის შესახებ ფილოლოგი, პედაგოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე? - ამ თემაზე ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს:„ცნებების გააზრებაზე ორიენტირებული სასწავლო (მითუმეტეს - აღმზრდელობითი) პროცესის გაფეტიშება და ამგვარ განწყობაზე დაფუძნებული მეთოდიკის „ერთადერთობისა“ და უმაღლესი დიდაქტიკური ნიშნით დამკვიდრება დიდი შეცდომაა - არც ერთი საგანმანათლებლო იდეის გააბსოლუტება არ ვარგა. მხოლოდ უნივერსალური მიდგომა და ხედვა ამართლებს.


ცნებათა გააზრების მნიშვნელობას უძველესი დროიდან აცნობიერებდნენ. მაგალითად - სოკრატე. რაღაცის აღქმისა და შეცნობისას ის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნეა, თუმცა „საბოლოო მნიშვნელობას“ ვერ დაიბრალებს.
განათლებისა და სწავლების სისტემაში ცნება დიდი თავადია, მაგრამ მეფე და, მითუმეტეს, ღმერთი არ არის.


ასეთი მეფეა ფრაზა, წინადადება, აზრი.


ცნების გარეშე ფრაზა ვერ აიგება მაგრამ ერთი კანონზომიერება სრულიად ნათელია:


ფრაზა ფიქრს ქმნის, ცნება ანაწევრებს.


სწავლისას შეცნობის მომენტს სწორედ ფრაზა ქმნის, რომელიც, ცხადია, ცნებებისგან შედგება, მაგრამ არ არის მათ მნიშვნელობათა უბრალო არითმეტიკული ჯამი. ცნებები ფრაზაში ერთმანეთთან კონტაქტით გარდაისახებიან და ახალ სიცოცხლეს ბადებენ - რომელიც ცალ-ცალკე არც ერთ მათგანში არ არის.


„ყორღანებიდან გნოლი აფრინდა“ არ არის ამ სამი ცნების უბრალო მიმატება - არც „გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი“.


აი, რას არ ითვალისწინებს „ახალი სკოლა“ და ეს მისი სერიოზული ნაკლია.


ცხადია, ამ ნაკლზე დაფუძნებული ნებისმიერი საგანმანათლებლო ხედვა, იდეა, მეთოდიკა თუ მოთხოვნა ასევე ხარვეზიანი და პრობლემურია.


არამართებული ფუნდამენტი მყარ და უსაფრთხო შენობას ვერ დაიჭერს.


საგანმანათლებლო სისტემის, სწავლებისა და აღზრდის „ცენტრალური ბგერა“ აზრი, ფრაზა, წინადადება უნდა იყოს და არა ცნება, რომელსაც მხოლოდ დამხმარე მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს.


და კიდევ:


რაღაცის აღქმა და შეცნობა არა მხოლოდ ინტელექტუალური, არამედ ემოციური აქტიც არის.

ემოციას ფრაზა ბადებს და არა ცნება.


განათლების ქართულ სისტემას მხოლოდ წარმატებას ვუსურვებ, მაგრად კარგად უნდა გვახსოვდეს, რამ შეიძლება ის შექმნას და მოგვაპოვებინოს.


ცალმხრივ ხედვათა ნაძალადევი დანერგვით წარმატება ვერ მიიღწევა“, - წერს გია მურღულია.

წაიკითხეთ სრულად