Baby Bag

„მედარდებიან ჩვენი ბავშვები, მოზარდები, მათი ფსიქოსომატური მდგომარეობა... სახლებში გამოკეტილები, კოშმარული სიზმრის დასასრულის მოლოდინით ცხოვრობენ და ენატრებათ სილაღე“

„მედარდებიან ჩვენი ბავშვები, მოზარდები, მათი ფსიქოსომატური მდგომარეობა... სახლებში გამოკეტილები, კოშმარული სიზმრის დასასრულის მოლოდინით ცხოვრობენ და ენატრებათ სილაღე“

ამის შესახებ სოციალურ ქსელში პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ინგა მამუჩიშვილი წერს.

მედარდებიან ჩვენი ბავშვები, მოზარდები, მათი ფსიქოსომატური მდგომარეობა... ძალიან ბევრი მირეკავს სხვადასხვა პრობლემით: ფობიები, აგზნებადობა, უძილობა, ისტერიები, ეკრანმიჯაჭვულობა ნომერ პირველი პრობლემა, რაც იწვევს ინფორმაციულ, ემოციურ სტრესს და საბოლოოდ ოქსდაციური სტრესის განვითარებას!!! აღარც სიყვარული, აბა საიდან კომუნიკაციები მხოლოდ ვირტუალური, არც სხვა გრძნობები, რომელთა ატროფიაც ხდება დროთა განმავლობაში... გახსოვთ???? დაჭერობანა, დამალობანა, წრეში ბურთი. ამ თამაშების დროს რაღაცნაირად ხდებოდა გრძნობათა რეალიზება, იმას იჭერდნენ, ვინც მოწონდათ, ბურთს ესროდნენ, დასდევდნენ დაჭერობანას დროს, თმებს აწიწკნიდნენ, გმირობის ჩადენას ლამობდნენ ბიჭები, კლასში შეყვარებული გოგონას ჩადენილ დანაშაულს (მაგალითად, ყვავილის ქოთნის გატეხვა) თვითონ იბრალებდნენ, ამ გრძნობების გამოხატვის უამრავი საშუალება იყო... ახლა... ვირტუალური სამყარო... ენატრებათ მეგობრები, თვალების შემოცეცება, ნაზი შეხება... ქურთუკის საყელოს გასწორება, შოკოლადის ან წიგნის მიწოდების დროს ხელის ხელთან შეხება, რვეულის ან წიგნის წასართმევად გამოკიდება, დაჭერა და თვალებში გრძნობით ჩახედვა, სუფთა და სპეტაკი... დიახ, ეს ყველაფერი ენატრებათ ბავშვებს, ნიღაბში იმალება გრძნობები, ქვეცნობიერში ილექება ნატვრა და ოცნება... მეშინია, გრძნობათა ატროფია არ დაეწყოთ... როდესაც მშობლებს მათი ნერვული აშლილობის ამ მიზეზებს განვუმარტავ, არ უნდათ აღიარება (მშობლიური ეგოიზმი), მაგრამ დამიჯერეთ ასეა... ნუ გაგიკვირდებათ მათი აფექტურობა, წუწუნი, უხასიათობა... იგიჟეთ თქვენც ხშირად მათთან ერთად, მოუსმინეთ იმ მუსიკას, რასაც უსმენენ, გაუტოლეთ თავი, მოუყევით თქვენი თავგადასავლები, მეტად მოეფერეთ, ოღონდ თანაგრძნობის გარეშე! არასოდეს არ დაამციროთ მოზარდი, არ დაუწუნოთ არჩევანი, „არ აშაყიროთ“ (ეს მათ ყველაზე მეტად არ ესმით და აღიზიანებთ) ნუ აავსებთ შენიშვნებით! მეტი ოპტიმიზმი ხმის ტონში! მეტი იმედი! მეტი დამაჯერებლობა!!! ის, რომ მალე დამთავრდება ეს კოშმარი და ჩვეული რუტინული ყოფა დაიწყება, რომელიც მათია და ენატრებათ, მაგრამ თქვენიც მესმის ჩემო ძვირფასებო, თქვენს ნერვებსაც მოფრთხილება უნდა... თუმცა თქვენს მეხსიერებაში კარგი მომენტებიც ხომ არის, ტკბილად გასახსენებელი, ამათ ცნობიერებას კი ძალიან უჭირს, ძალიან!!! ჯერ პატარები არიან, მათ ახლა უნდათ აწყვეტა, თავისუფლება, გრძნობებთან თამაში, სპორტი, სიმღერა, სწავლა... სამწუხაროდ, სახლებში გამოკეტილები, კოშმარული სიზმრის დასასრულის მოლოდინით ცხოვრობენ და ენატრებათ სილაღე. კიდევ ერთხელ გილოცავთ, განსაკუთრებით ჩემს ბავშვებს და მოზარდებს. ჩვენ დავამარცხებთ ვირუსს და თქვენ გაგათავისუფლებთ სულიერი ტყვეობიდან, დაგიბრუნებთ ბედნიერ ბავშვობას, გპირდებით.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა სიმპტომებით ვლინდება ბავშვებში კორონავირუსი? - პედიატრ თემურ მიქელაძის რეკომენდაციები მშობლებს

პედიატრი თემურ მიქელაძე იმ სიმპტომების შესახებ საუბრობს, რომლებიც კორონავირუსით ინფიცერებულ ბავშვებს ხშირად უვლინდებათ. თემურ მიქელაძის თქმით, კოვიდ 19-ით ინფიცირების რიცხვმა პატარებში მნიშვნელოვნად მოიმატა, რაც სკოლებისა და ბაღების გახსნით არის გამოწვეული:

„ბოლო პერიოდში, რა თქმა უნდა, ბავშვების ინფიცირებამაც მოიმატა. ეს ძირითადად დაკავშირებულია სოციალურ აქტივობებთან. გაიხსნა სკოლები, გაიხსნა სკოლამდელი დაწესებულებები. შესაბამისად, ბავშვების ინფიცირების რიცხვმაც მოიმატა. თუმცა, მინდა ავღნიშნო, რომ ინფიცირება მოდიოდა უფროსებისგან, მშობლებისგან, ზოგ შემთხვევაში კი სკოლისა და ბაღის მასწავლებლებისგან. კორონავირუსის გავრცელების პირველი შემთხვევიდან საქართველოში მქონია სამ ან ოთხ ათეულ პაციენტთან ურთიერთობა. სამწუხაროდ, ჯერ კიდევ ბოლომდე შესწავლილი არ არის კორონავირუსული ინფექცია. მისთვის დამახასიათებელია ზოგადი რესპირაციულ-ვირუსული ინფექციის სიმპტომები. ბაღების გახსნის შემდეგ მოიმატა მომართვიანობამ ცხელების და სხვა რესპირატორული ინფექციების გამოც. საკმაოდ ძნელია დიფერენცირება. შეიძლება ბავშვებში არც კი იყოს ყნოსვისა და გემოვნების დაკარგვა. შესაძლოა, იყოს მხოლოდ დიარეა, ერთჯერადი ღებინება, სუბფებრილური ტემპერატურა, ხველა. შესაძლოა, ზოგ შემთხვევაში ეს საერთოდაც არ იყოს.“

თემურ მიქელაძე მშობლებს სიფრთხილისკენ მოუწოდებს:

„მე ვურჩევდი მშობლებს განსაკუთრებით იფრთხილონ, როდესაც ბავშვი სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებაში მიჰყავთ. დიფერენცირება იმისა, ეს არის კორონავირუსული, რინოვირუსული თუ სხვა ნაწლავთა ინფექცია ძალიან ძნელია. მომართვიანობა გაიზარდა. დიაგნოზის დასმის შემდეგ გადაიყვან ბავშვს კლინიკაში ან სახლში დატოვებ და უმკურნალებ, თუმცა აქამდე მისვლა ძნელია, რადგან, როგორც ვთქვი, სხვა რესპირაციული ინფექციების გამო მომართვიანობამ ძალიან მოიმატა. მშობლები ყურადღებით უნდა იყვნენ. თუ მათ ბავშვს რაიმე ელემენტარული სიმპტომი (სურდო, ერთეული ხველა) ექნება, მიუხედავად ტემპერატურისა, არ უნდა წაიყვანონ სასკოლო და სკოლამდელი აღზრდის დაწესებულებაში. იქ მეტ-ნაკლებად ახდენენ თერმოსკრინინგს, მაგრამ ეს თერმოსკრინინგიც, ჩემი აზრით, არის ფორმალური. იმ პერიოდში, როდესაც თერმოსკრინინგს უკეთებ, ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს აბსოლუტურად ნორმალური ტემპერატურა.“

„ტემპერატურა ნორმალურად ითვლება 35,7- დან 37,3-მდე. დღის განმავლობაში ტემპერატურა იცვლება. შესაძლოა, დილით იყოს 36, საღამოს ავიდეს 37,3-მდე. ბავშვს, შეიძლება ასეთი ტემპერატურა ჰქონდეს 1 წლის განმავლობაში, ეს ითვლება ნორმად. ამ შემთხვევაში ბავშვს სხვა კლინიკური გამოვლინებები არ უნდა ჰქონდეს. შესაძლოა, სუბფებრილური ტემპერატურა კორონავირუსის უსიმპტომოდ მიმდინარეობის ნიშანი იყოს, მაგრამ უსიმპტომოდ მიმდინარე ვირუსის დროს ბავშვებიდან უფროსებზე გადაცემის მექანიზმი საკმაოდ შემცირებულია, ამით გავრცელება არ ხდება. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, რომ ბავშვები ძირითადად მოზრდილებისგან ინფიცირდებიან. მე ბევრი პაციენტი მყავს, რომელიც 37 – 37,3 ტემპერატურას ატარებს. ამ შემთხვევაში ჩვენ გავცემთ ცნობას, ისინი ამ ფორმა 100-ით მიდიან სასწავლო დაწესებულებებში,“ - აღნიშნავს თემურ მიქელაძე.

 ​წყარო

წაიკითხეთ სრულად