Baby Bag

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია“ - 12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავ...
​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში აქვეყნებს 12 ლიტერატურული ფრაზას, რომლებიც არაფრით კარგავს აქტუალურობას საქართველოში. გთავაზობთ მის პოსტს:„12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავს ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მიკვირს, როდესაც თვლიან, რომ საფუარი ცუდია, პური უნდა შედიოდეს კვების რაციონში,“ - გასტროენტეროლოგი გელა სულაბერიძე

„მიკვირს, როდესაც თვლიან, რომ საფუარი ცუდია, პური უნდა შედიოდეს კვების რაციონში,“ - გასტროენტეროლოგი გელა სულაბერიძე

გასტროენტეროლოგმა გელა სულაბერიძემ კვების რაციონში პურის ჩართვის აუცილებლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სჯობს, წინა დღის, გამომშრალი პური მივირთვათ:

„ყველას ვურჩევდი, რომ კვებაში დაამატონ პური, დაამატონ წინა დღის გამომშრალი პური, რომელიც კუჭის წვენს, რომელიც გაძლიერებულად გამოიყოფა, შეიწოვს. ეს წვენი აღარ იმოქმედებს ლორწოვანზე, აგრესიული ფაქტორი აღარ იქნება. მე კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ მარცვლეული, პური, თან წინა დღის პური არის საჭირო.“

გელა სულაბერიძის თქმით, საფუარის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულება არასწორია:

„რატომღაც მიკვირს, როდესაც ითვლება და ძალიან ბევრი თვლის, რომ საფუარი ცუდია. საფუარის გამოგონება არის დიდი მიღწევა კაცობრიობის. საფუარით გაფუებული და მერე კარგად გამომცხვარი პური კარგი პროდუქტია. პურს, მოგეხსენებათ, ყოველდღიურად არ აცხობდნენ. მთელი კვირის განმავლობაში იყენებდნენ. ეს არის საოცარი პროდუქტი, რომელიც ყველა დაავადების გამწვავებისგან დაიცავს ადამიანებს.“

„პური უნდა შედიოდეს რაციონში. პროდუქტები უნდა მიიღოს ადამიანმა, მაგრამ პურთან ერთად. ძალიან ბევრი თვლის, რომ პურს არ იღებს და ამით კარგს აკეთებს. ეს არაფრით გამართლებული არ გახლავთ. მარცვლეულის ქერქი და მასში არსებული მცენარეული ბოჭკო არის საუკეთესო პრებიოტიკი. ამისთვისაც პურის და განსაკუთრებით რუხი პურის გამოყენება ძალიან საშური და ძალიან კარგი საქმეა. სწორედ მაწონი და ფერმენტირებული რძის პროდუქტებით დაიწყო პრობიოტიკების ერა. ეს არის განსაკუთრებით კარგი პროდუქტი, რომ ადამიანმა ხარისხიანად და დიდხანს იცოცხლოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე გელა სულაბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: „​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად