Baby Bag

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია“ - 12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავ...
​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში აქვეყნებს 12 ლიტერატურული ფრაზას, რომლებიც არაფრით კარგავს აქტუალურობას საქართველოში. გთავაზობთ მის პოსტს:„12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავს ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს, ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის“

„როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს, ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის“
როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს (რა შემაძრწუნებლად ბევრნი არიან!), ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის. საუკუნეთა განმავლობაში ხმლის ყოველი მოქნევა ჩვენ წინააღმდეგ მის სინდისზეა.

​საკუთარი მშობლის შემგინებელი ღმერთის შემგინებელიც არის - ეს კი ერთადერთ უპატიებელ ცოდვად მიიჩნევა.

​ვინც დედაზე გონებაში ასეთ უკეთურ ფიქრსაც კი გაიელვებს, საკუთარ თავსაც შეურაცხყოფს, რადგან ადამიანის ბუნებას ეწინააღმდეგება და უარყოფს.

​რა ბითური, საწყალი და სამყაროს წინაშე დამცირებული ხარ შენ, ვინც თუნდაც ამწუთას წარმოთქვი საშინელი სიტყვები, რომლებისაც რიყეზე დაგდებულ უკანასკნელ ქვასაც რცხვენია!

​მხოლოდ ისევ დედა თუ შეუნდობს საკუთარ შვილს ასეთ მკრეხელობას.

​თუ ადამიანი ვერ აცნობიერებს, რომ არარაობაა, ეს მას შეღავათს არ აძლევს არც დროისა და არც მარადისობის წინაშე.

​ასეთები წესიერი საზოგადოებისგან მხოლოდ ზიზღს იმსახურებენ.

​თუმცა, ყველა დედის სახელით, სიკეთესთან დაბრუნების ერთი შესაძლებლობა მათაც ეძლევათ.

​მეტი - არა.

​წყარო: ფილოლოგ გია მურღულიას სოციალური ქსელი

წაიკითხეთ სრულად