Baby Bag

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

​​პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს,რომელშიც თანამედროვე ყოფის სირთულეებზე საუბრობს და კოვიდ-19-ის პანდემიის შემდეგ ადამიანების დამძიმებულ ყოფას აღწერს:

„ცხოვრება მშვენიერიაო? ვერ ვგრძნობ მე ამას,რადგან ის მხოლოდ ერთეულებისთვის არის მშვენიერი... აბა დააკვირდით ადამიანთა სახეებს, ნაღვლიანი, ჩამქრალი, ტრაგიკული,უსიცოცხლო თვალებით მომზირალნი დადიან (სამწუხაროდ, ბოლო დროს მხოლოდ თვალებს ვხედავთ ნიღბების გამო). ყოველდღიურ რუტინაზე ფიქრით, შიშით ათენებენ და აღამებენ... ბავშვებს ვუყურებ 12 საათი დღეში და ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში ხალას ბუნებას,სიხარულს. ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა. მენტალური პრობლემები პირველ ადგილს იკავებს ნოზოლოგიათა შორის, კატასტროფაა... ენატრებათ მეგობრები, ნიღაბაფარებულებს ემოციის აღქმაც უჭირთ. სათამაშოების ნაცვლად სადიზინფექციო ხსნარებისკენ იწევენ და იმუშავებენ იმ პაწაწუნა ხელებს ჩემთან შემოსულები.

როგორ იქნება მშვენიერი ეს ცხოვრება, როცა მშვენიერების აღქმის უნარი დავკარგეთ. ​ჩვენი ვიზიტების უხშირესი ადგილები კლინიკები,აფთიაქები, ბანკები და მარკეტებია. აღარც თეატრი, აღარც კონცერტი, აღარც სპორტული დარბაზი, არც ჭიქა ყავაზე ბაასი და ერთმანეთის მოფერება... კრიმინალი, უსამართლობა, არაკომპეტენტურობა, კოვიდით გამოწვეული სიკვდილის შიში, უამრავი გარდაცვალების შემთხვევა (ხშირად საეჭვო), ნგრევა და სხვა მრავალი უბედურება, ნეგატივი და მხოლოდ ნეგატივი. ეს არის "მშვენიერი ცხოვრება" მოსახლეობის 80%-თვის.

თბილ სავარძლებში მოკალათებულთ ფეშენებელურ კაბინეტებში ულხინთ და სულაც არ ადარდებთ მშიერი, ნაგავში ლუკმა-პურის საშოვნელად გამოსული ხალხი, ბავშვები, რომელთაც ხორცი და ნუგბარი ენატრებათ! რეანიმაციებში მყოფი მძიმე პაციენტები, ხშირად მხოლოდ ღმერთის ანაბარად დარჩენილები, ჩვენი გაუმართავი ჯანდაცვის სისტემის წყალობით. განათლების გარეშე დარჩენილი მომავალი თაობა, ორი აბი კაპტოპრილის, ერთი კვერცხის და პურის ძლივს შემძენი მოხუცები, ხურდას რომ ითვლიან დანაოჭებულ ხელისგულებზე, მთელი ცხოვრების განმავლობაში რომ შრომობდნენ და ახლა თვიდან თვემდე სამარცხვინო პენსიის გაწილვადებაზე ფიქრობენ.

​რამდენს დავეხმარებით,რამდენს შევუგროვებთ სამკურნალო თანხას ჩვენ - ადამიანები,ის ადამიანები, რომლებიც თანდათან თვითონაც ფსკერისკენ მივდივართ... თავს ვიტყუებთ, რომ ცხოვრება მშვენიერიაო. მე თქვენ ყველას გისურვებთ მშვენიერ ცხოვრებას, აი ისეთს, როგორიც თქვენ წარმოგიდგენიათ. ეს დღეც დადგებაუბრალოდ რეალურად შევხედოთ ამ „მშვენიერ ცხოვრებას"და ვეცადოთ, გავხადოთ მართლაც მშვენიერი,“ - აღნიშნავს ინგა მამუჩიშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მედარდებიან ჩვენი ბავშვები, მოზარდები, მათი ფსიქოსომატური მდგომარეობა... სახლებში გამოკეტ...
ამის შესახებ სოციალურ ქსელში პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ინგა მამუჩიშვილი წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქალისთვის ძვირფასი საჩუქრის ჩუქება მამაკაცს აძლევს უფრო თავდაჯერებულობას და გავლენის განცდას, თუმცა ეს არ ეხება სიყვარულს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ საჩუქრის ჩუქების წესის შესახებ ისაუბრა და ის მიზნები და მოტივები დაასახელა, რომელიც ადამიანებს საჩუქრის ჩუქებისას ამოძრავებთ:

„საჩუქრის მიზანი ხომ ის არის, რომ ადამიანი გაახარო. მისი სიხარული შენთვის სიამოვნებაა. ეს უფრო გრძნობითია. არის საჩუქარი, რომელიც უნდა აჩუქო. დაგიძახეს დაბადების დღეზე. გახარება კი არ გინდა, თავს თვლი ვალდებულად, რომ აჩუქო. ასე ვერ მიხვალ. მამაკაცების შემთხვევაში, რომ არ იციან რა გაჩუქონ, მოაქვთ სასმელი.

კაცები ცოტა სხვანაირად აკეთებენ საჩუქარს. საიუველირო შენაძენებს ის აკეთებს ძირითადად ქალისთვის. მისთვის მნიშვნელოვანია გაჩვენოს, რა ფასიანი მოგიტანა. ის ნაკლებად ერკვევა ესთეტიკაში და იმაში, ეს რამდენად ლამაზია. ქალისთვის ძვირფასი საჩუქრის ჩუქება მამაკაცს აძლევს უფრო თავდაჯერებულობას და გავლენის განცდას, თუმცა ეს არ ეხება სიყვარულს. იქ უფრო დამოკიდებულებითი ფორმაა. საჩუქარმა უნდა აჩვენოს რა დამოკიდებულებაა. შეიძლება ერთი ქაღალდის ნაგლეჯი თქვენთვის გაცილებით ძვირფასი იყოს მთელი ცხოვრების განმავლობაში, ვიდრე რაღაც ძალიან ძვირიანი საჩუქარი.

საჩუქარს უფრო ზუსტად და სწორად აკეთებთ, როდესაც ადამიანს იცნობთ. ინტუიცია უნდა მქონდეს, უნდა მივყვე იმ ადამიანზე ინფორმაციას, ვისაც საჩუქარს ვჩუქნი. შეიძლება ადამიანმა იფიქროს, რომ საჩუქარი, რომელსაც გჩუქნით იყოს პრაქტიკულიც და მოგიტანოთ მტვერსასრუტი. ის ამოდის თავისი დამოკიდებულებიდან, ეკონომიურობიდან. შეიძლება დაბადების დღეზე ყველი ამოგიტანოს შოკოლადის ნაცვლად. საჩუქარს მოჰყვება კონტექსტი. პარფიუმერიის მაღაზიაში ვეძებ სუნამოს ქალისთვის. კონსულტანტი მეკითხება, რა ასაკისაა. მე ვეუბნები, რომ 40-ის. ის მპასუხობს, რომ ამ ასაკისთვის არაჩვეულებრივი მოვლის საშუალებები აქვთ. აქ კონტექსტი მიჰყვება შლეიფად, რომ მე ასაკზე დავფიქრდი. ახლა მოიგონეს სასაჩუქრე ბარათი. ჩაწერ თანხას და ჩუქნი, თვითონ იყიდოს, მაგრამ ადამიანს ურჩევნია დაინახოს, რომ შენ იფიქრე. თუნდაც შეცდომით იფიქრე.

საჩუქრის მიმღებებიც განსხვავებულები არიან. ზოგიერთი წავა მაღაზიაში და თავს მოიკლავს, სანამ არ გაიგებს, რა გადაიხადეთ. მისთვის თქვენს დამოკიდებულებას განსაზღვრავს ის, თუ რა გადაიხადე საჩუქარში. ასეთებიც არიან,“ - მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“


წაიკითხეთ სრულად