Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ადამიანური უნარები, რასაც მანქანა ჩვენ მაგივრად ვერ გააკეთებს, დაფასდა და დაფასდება,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ადამიანური უნარები, რასაც მანქანა ჩვენ მაგივრად ვერ გააკეთებს, დაფასდა და დაფასდება,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ონლაინ სწავლების დადებით და უარყოფით მხარეებზე ისაუბრა:

„XXI საუკუნე იქნება თანამშრომლობის საუკუნე. ვინც არ იცის თანამშრომლობა, ვინც არ იცის პოზიტიური კომუნიკაცია, მისთვის იქნება სერიოზული პრობლემები. XXI საუკუნის ჩვევებში პირველი არის კომუნიკაცია, ოპერაცია და გაზიარების უნარი. ეს უნარები შეფერხდა ონლაინ სწავლების რეჟიმში, მაგრამ ანალიტიკურმა უნარებმა და დამოუკიდებელმა მუშაობამ უფრო წინ წამოიწია.

ადამიანური თვისებები, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, რასაც მანქანა ჩვენ მაგივრად ვერ გააკეთებს, ის უნარები დაფასდა და დაფასდება. ჩვენმა საზოგადოებამ ეს ჯერ ვერ გაიგო. ჩვენ ხომ თანამშრომლობა არ ვიცით. თანამშრომლობას სწავლობენ კომუნიკაციის პროცესში. ეს აკლია ჩვენს სტუდენტობას.

ჩინეთში, ინგლისში, ამერიკის შეერთებულ შტატებში 30%-ით მოიმატა დეპრესიამ, შფოთვამ, წამალზე დამოკიდებულებამ, უძილობამ სტუდენტებში. ჩემი სტუდენტებიც უჩივიან ყურადღების პრობლემებს, უძილობის პრობლემებს. საკონსულტაციო ცენტრში მოიმატა დარეკვის სიხშირემ. სწავლა ხომ არ არის მხოლოდ ინფორმაციის გადამუშავება. უნივერსიტეტი არის სივრცე, სადაც ცოდნის გენერირება ხდება. ყოველი ლექცია ჩემთვისაც ახალი ცოდნაა. ისინი კითხვებს გისვამენ, შენ ფიქრობ. კომუნიკაცია არის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ადამიანური თვისება, რომლის გარეშე აკადემიური სივრცე შეუძლებელია. ასე ინფორმაციას კომპიუტერიც ამუშავებს ჩვენზე უკეთ. 2 მაისიდან ჩვენ უკვე გადავდივართ სრულფასოვან სწავლებაზე პირისპირ რეჟიმში. განსაკუთრებით მეცოდებიან პირველ და მეორე კურსელები. ჩემი თავი რომ წარმოვიდგინე, უნივერსიტეტში მივედი და სახლში უნდა ვიჯდე, წარმოდგენაც არ მინდა... წარმომიდგენია რა მდგომარეობაში არიან,“- მოცემულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად