Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა მშობიარობის დროს მეუღლის დასწრების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას ეს იდეა არ მოსწონს:

„ასაკში შვილის გაჩენა კიდევ ცალკე სიამოვნებაა. 30 წლის ასაკში ეს უკვე სხვაა. ვარ განცხრომაში. მე წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს. არ არის ეს ლამაზი ამ მდგომარეობაში. ყველას თავისი ხედვა აქვს. მამაკაცს თუ უნდა, უნდა დაესწროს, მაგრამ ეს ის მდგომარეობაა, როდესაც არ მინდა, რომ სანდროს ეყურებინა. ეს არაფემინისტურია, მაგრამ ჩემი უფლებაა. მე თვითონ მინდოდა ამ ყველაფერს გავმკლავებოდი. თავად სანდროც მეთანხმება. ეს ჩემი ისეთი მდგომარეობაა, სადაც პირიქით, ხელს შემიშლიდა.“

„ილია კატოზე ძალიან ეჭვიანობდა. როგორც კი მიხვდა, რა ხდებოდა, ძალიან შეიცვალა. ოთხმაგად ცელქი გახდა. მერე ამაში ნევროპათოლოგი ჩავრთეთ. ძალიან ემოციურია, ენერგოვამპირია, ცელქია, ჰიპერაქტიურია. ძალიან განიცდიან ბავშვები, როდესაც პატარა იბადება. ახლაც ეჭვიანობს ნამდვილად, უჯიკა კიდეც, ათრია კიდეც. არცერთი წამით მარტო დატოვება არ შეიძლება. ერთხელ გავიხედე გვერდით, ტელეფონი ავიღე და ის ბავშვს გუდავდა. თან უყვარს, დაიწყო შეყვარება. იმ დღეს კატოს ვუთხარი, რა არის, რას ტირიხარ-მეთქი და მითხრა, ნუ უყვირიო. ორივე მშობელზე ეჭვიანობს. ილია დედაზე და მამაზე ერთნაირად გიჟდება, იმიტომ, რომ სულ ერთად ვართ. ძიძის წინააღმდეგი ვარ დღემდე. ილიაზეც კატეგორიულად არ მინდოდა. იმიტომ გავაჩინე ბავშვი, რომ მე თვითონ გამეზარდა. როდესაც შეიძლება დედა დაგეხმაროს, დედამთილი დაგეხმაროს, რატომ ძიძა?! მე ან თან მიმყავს ბავშვები, ან ბებიებს და ჩემს დას ვუტოვებ. ამიტომ კატეგორიულად წინააღმდეგი ვარ ძიძის. მინდა, რომ მე ვზრდიდე ჩემს შვილებს და მე ვზრდი,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „სთორი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სთორი“

წაიკითხეთ სრულად