Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა ქალის თვითრეალიზაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და იმ პრობლემებს გაუსვა ხაზი, რომელსაც ქალბატონები ამ გზაზე აწყდებიან:

„დანაშაულის გრძნობა ბავშვებთან მიმართებაშიც მოდის ამ ტრადიციებიდან, რომ „რა დედა ხარ შენ, შენს შვილებს ყურადღებას აკლებ და სადღაც რაღაც ფულისთვის მუშაობ, იმის მაგივრად, რომ სახლში იჯდე სოკოსავით.“ ბავშვისთვის მთავარი არის ბედნიერი დედა, სრულფასოვანი დედა, შემდგარი დედა. ბედნიერ დედას ჰყავს ბედნიერი ბავშვები. განადგურებულ, დასტრესილ, არათვითრეალიზებულ დედას ჰყავს დასტრესილი და დანევროზებული ბავშვები. ჩვენ არ გვაქვს ამის კულტურა და მაგალითი, როგორ გავატაროთ ბავშვებთან დრო ხარისხიანად. დედაც და შვილის სახლში ვართ, ის თავის კომპიუტერშია ჩაყირავებული, მე სადილებს ვხარშავ თუ იატაკს ვწმენდ, ეს არ არის სრულფასოვანი ურთიერთობა. გამოყავით 15 წუთი, ერთი საათი, სადაც ბავშვთან იქნება გულიდან გულში საუბარი, ეთამაშეთ მისთვის საყვარელი თამაში. კვირის განმავლობაში 2-3 საათი გამოყავი, რომ შენს შვილთან ერთად წახვიდე სადმე, გაისეირნო, აქტიური დასვენების სახეობებს მიმართო.

თვითრეალიზაციის არარსებობა, რომ ქალებში იწვევს ნევროტიზაციას, ამაზეც ნურავინ ნუ შემედავება. ათასობით მაგალითის მოყვანა შემიძლია. თითქოს არ შია, თითქოს მოგზაურობა, ნებისმიერი ფასის ტანსაცმელს იყიდის, ერთი ძიძა, მეორე დამლაგებელი, მაგრამ თვითრეალიზაციის არარსებობა ნებისმიერ ადამიანს ანგრევს. ეს იწვევს დეპრესიას, ნევროტიზაციას. აქვე თავს იჩენს საზღვრების დაცვის პრობლემა. მე რაღაც მინდა, რაღაც გადავწყვიტე და ჩემი ოჯახის წევრი ხელს მიშლის ამაში. ზოგადად საზოგადოების პრობლემაა, რომ ქალი უნდა იყოს ოჯახისა და შვილების განკარგულებაში ყოველთვის, მათ ემსახუროს. მას თვითონ რა უნდა, რა უხარია, უნდა თვითრეალიზება, არ უნდა თვითრეალიზება, ეს არავის აინტერესებს. აღარ არის ეს ასე! კაცებო, თქვენც შეიგნეთ, რომ ქალი არის საზოგადოების სრულფასოვანი წევრი და ოჯახის სრულფასოვანი საყრდენი. ქალებს გვეშლება ხელი, რომ ვიყოთ თვითრეალიზებულები. ქალი არის ოჯახში მოსამსახურის როლში. ის თავის ოჯახს ემსახურება. მინდა, სწორად გაიგოთ. ამ მსახურებაში არაფერი სათაკილო და ცუდი არ არის. ყველა ჩვენგანი, ქალიც, კაციც, ვემსახურებით ჩვენს ოჯახში ერთმანეთს, შვილებს. მეორეს მხრივ, ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL Academy

წაიკითხეთ სრულად