Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„ღმერთი გჩუქნის დროს, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი გაგვაჩნია,“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანის ცხოვრებაში დროის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ღმერთი გაძლევს ამ დროს, ღმერთი გჩუქნის დროს. ამ საოცარ დროს ღმერთი გჩუქნის. შენ ამ დროს იყენებ სიბოროტისთვის, ცუდისთვის. ჟანრი ლოლაშვილთან ერთად სუფრაზე ვისხედით ერთხელ და მაშინ პირველად მოვისმინე ასეთი რამ. მან დროის სადღეგრძელო დალია და თქვა: ჩვენ გვაქვს საოცარი რაღაც, ჩვენ გვაქვს ჩვენი დრო. როდესაც მე შენთან მოვდივარ და შენ ჩემთან მოდიხარ, ჩვენ ამ ყველაზე ძვირფასს რაც გაგვაჩნია, სიცოცხლის წუთებს და წამებს, რომელიც ძალიან ღირებულია და ამაზე ღირებული ჩვენ არაფერი არ გაგვაჩნია, ერთმანეთს ვჩუქნით. როდესაც შენ დღეს ჩემთან სტუმრად მოხვედი, შენი ეს ძვირფასი დრო გამოიყენე ჩემთან. მე რომ შენთან ყოფნა მინდოდა, მე შენთვის ეს დრო გადავდე, რომ ეს დრო შენთვის მეჩუქებინა. მე შენ გაჩუქე სიცოცხლე და შენ მე მაჩუქე სიცოცხლე.“

„ჩვენ რომ ამ ყველაზე ძვირფას დროს ვიყენებთ ერთმანეთის საჭმელად, ერთმანეთის გასანადგურებლად, როგორ უნდა დაისვენო?! ეს საოცარი წუთები და წამები ღმერთის შეგრძნების, ერთმანეთის შეგრძნების, საოცარი ბუნების, რომელიც ჩვენს ირგვლივაა უნდა გამოვიყენოთ. წარმოიდგინე, ამ ბუნებას, ღვთის ამ წყალობას რომ არ იყენებ. დროს ხარჯავ გაუტანლობაში, სიბილწეში, სიბოროტეში, ბოღმაში. ხომ შეიძლება, რომ ერთმანეთი ძალიან შევიყვაროთ?! ხომ შეიძლება ერთმანეთის მიმართ სითბო და სიყვარული გვქონდეს?! გაუღიმე ადამიანს, სიყვარული, სითბო აჩუქე, იცნობ თუ არ იცნობ. ვიღაც შეგხვდა ქუჩაში, გლანძღავს, შენ მაინც გაუღიმე. შეიძლება მას შეეცვალოს დამოკიდებულება, რომ გლანძღავდა და შენ გაუღიმე. ხომ არ შეიძლება, რომ ერთმანეთს სულ უარყოფითი ვუთხრათ. მინდა ერთი რამ ვუსურვო ყველას: ღმერთმა შეგვაძლებინოს სიყვარული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ მედიაკავშირი „ობიექტივის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​მედია-კავშირი „ობიექტივი“

წაიკითხეთ სრულად