Baby Bag

,,ურთიერთობა არის აუცილებლად ორმხრივი" - ლალი ბადრიძე

,,ურთიერთობა არის აუცილებლად ორმხრივი" - ლალი ბადრიძე

პოზიტიური ფსიქოკონსულტანტი, ლალი ბადრიძ საუბრობს, რას ნიშნავს, ზოგადად, ადამიანებს შორის ურთიერთობა და ხაზს უსვამს, თუ რაზე უნდა იყოს ის დაფუძნებული,

,,ცოლ-ქმრის ურთიერთობა ჰგავს ნავში მსხდომთა ურთიერთობას - როდესაც ერთი გადავარდება, თუ მხოლოდ ნავში მჯდომი ცდილობს, რომ ამოიყვანოს და ის, რომელიც იხრჩობა, არაფერს აკეთებს, ბოლოს რა მოხდება, იცით? ამ ნავში მჯდომსაც ჩაითრევს და ნავი გადაბრუნდება.

ანუ ურთიერთობა არის აუცილებლად ორმხრივი - ორივე მხარის მზაობა უნდა იყოს იმისათვის, რომ ურთიერთობა გაგრძელდეს. ახალგაზრდა წყვილი ხშირად რა შეცდომებს უშვებს, იცით? ცდილობენ ერთმანეთის გადაკეთებას. თუ ადამიანებს ვიღებთ ისეთს, როგორიც არის - არამარტო წყვილის შემთხვევაში - მე მას ვერ შევცვლი და არც უნდა შევცვალო; ან ვიღებ ისეთს, როგორიც არის ან თუ არ მომწონს, ვამთავრებ ურთიერთობას. ესეც ჩვენი არჩევანია. ურთიერთობა სწავლადიც არის - მიიღე ან დაამთავრე", - აღნიშნავს ლალი ბადრიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

„სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა მშობლების მხრიდან შვილის ნიჭის დათრგუნვის პრობლემაზე ისაუბრა და უფროსებს ურჩია, ბავშვის მცდელობები არ გააკრიტიკონ:

„ბევრი ნიჭიერი ადამიანი იკარგება. ეს სხვადასხვა მიზეზის გამო ხდება. პირველ რიგში, ეს არის აღზრდა. სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს. რაღაც სცადა პატარამ, შეიძლება ეს არ იყოს გასაოცარი და იდეალური, მაგრამ ​ბავშვი ცდილობს და ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაუწუნო. მით უმეტეს, რომ ის ბავშვია და უფლება აქვს, რომ იდეალურად არ გააკეთოს რაღაც. სამწუხაროდ, ეს ასე ხდება ხოლმე.“

ინგა ბლესსის თქმით, პროფესიის არჩევა მასაც ძალიან გაუძნელდა:

„მე საკმაოდ რთული გზა გავიარე პროფესიების გამოცვლის მხრივ, იმიტომ, რომ არ ვიცოდი, რა მინდოდა. 12-13 წლის ასაკში, როდესაც მოვიდა ეს ცოდნა, გადაწყვიტე და მიჰყევი ამას, ეს უკვე ბედნიერებაა. მე ეს ბედნიერება არ მქონდა, იმიტომ, რომ არ ვიცოდი რა მინდოდა.“

„ჩემი მშობლები ექიმები არიან, ვფიქრობდი ექიმი ხომ არ გავმხდარიყავი. მერე მივხვდი, რომ არ მინდოდა ექიმობა. ფსიქოლოგიის მიმართ ინტერესი ყოველთვის მქონდა. როდესაც ვაპირებდი, რომ ინსტიტუტში ჩამებარებინა, ეს იყო 90-იანი წლები, ვერც კი გავბედე, რომ ხმამაღლა მეთქვა, რომ ფსიქოლოგია მინდოდა. მერე დაწყებული პროგრამირებიდან, ბევრი სხვადასხვა განათლება მივიღე,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL ACADEMY

წაიკითხეთ სრულად