Baby Bag

,,მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის" - ბავშვთა ფსიქოლოგი

,,მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის" - ბავშვთა ფსიქოლოგი

,,​კონკრეტულ ასაკში ბავშვებს განვითარების მიხედვით ეკუთვნით, რომ მარტო თამაშობდნენ - ეს არის ასაკი 0-დან წლინახევრამდე ან ორ წლამდე. როგორც კი განვითარება წინ მიდის, ანუ ბავშვების მოტორული, კომუნიკაციის უნარი ვითარდება, ისინი სწავლობენ სხვა ბავშვებთან ურთიერთობას. ამას სხვანაირად სოციალიზაცია ჰქვია. ცხადია, სოციალიზაციაში - ისევე, როგორც განვითარების სხვა ეტაპებზე, მათ ხელს უწყობს თამაში - ეს არის ის ძირითადი აქტივობა, რომლითაც ისინი ვითარდებიან. მშობელს მცირე ინფორმაცია მაინც უნდა ჰქონდეს განვითარების ნორმებზე, რომ ადრეულ ასაკში არ ჰქონდეს მოლოდინი შვილისგან ჯგუფური თამაშის", - ამის შესახებ ბავშვთა ფსიქოლოგმა, ნატა მეფარიშვილმა ​ისაუბრა.

,,მოგვიანებით, როდესაც ბავშვები წამოიზრდებიან, იწყებენ თანატოლებთან ურთიერთობას. ამაში დიდი წვლილი - თუ როგორი ურთიერთობა ექნებათ მათ სხვა ბავშვებთან, მიუძღვით უფროსებს, არამხოლოდ მშობლებს. რა როლი შეიძლება, ჰქონდეს უფროსს თამაშისას - მშობელმა აუცილებლად უნდა გამონახოს დრო ბავშვთან ურთიერთობისთვის. ეს ურთიერთობა არ უნდა შემოიფარგლებოდეს მხოლოდ ყოფითი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით, არამედ მან დრო უნდა გამოჰყოს შვილთან თამაშისთვის. ეს დღის განმავლობაში, მინიმუმ, ნახევარი საათი უნდა იყოს.  ბავშვთან ურთიერთობისას მნიშვნელობა აქვს ხარისხს და არა - დროის ხანგრძლივობას. ამიტომ, მნიშვნელოვანია, მშობლებმა ისწავლონ ეფექტური კომუნიკაცია შვილთან. 

მნიშვნელოვანია იმ ემოციური კავშირების აღდგენა, რომელიც დღის განმავლობაში სუსტდება, რადგან შვილები მშობლებს ვერ  ხედავენ. ამიტომ, აუცილებელია, ეს დრო მათ არ გაატარონ ეკრანთან, ტელევიზორთან, გაჯეტებთან და ა.შ. უნდა მოვთავსდეთ ბავშვისთვის ადეკვატურ გარემოში და, ასაკიდან გამომდინარე, რაიმე აქტივობა შევთავაზოთ. ეს სხვა არაფერია, თუ არა ემოციური ჯაჭვების გამყარება და ამ შემთხვევაში არ უნდა შევეცადოთ ..აკადემიური კომპონენტის" შემოტანას. თუ ბავშვისთვის მხოლოდ ნახევარი საათის გამოყოფას ახერხებს მშობელი, მაშინ ჯობს, მის სურვილებს მიჰყვეს", - განმარტავს ნატა მეფარიშვილი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი'' - როგორ დავაძლევინოთ ბავშვს მშობლების დაშორების სტრესი

,,ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი'' - როგორ დავაძლევინოთ ბავშვს მშობლების დაშორების სტრესი

ბავშვებისთვის მშობლების დაშორება სტრესულია. როგორ უნდა აუხსნან შვილს, რომ ისინი შორდებიან და რა უნდა გააკეთონ, რათა მდგომარეობა შეუმსუბუქონ? - ამ თემაზე, ​MomsEdu.ge-ის ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, მარი ჯოხარიძე.

- როდესაც მშობლები შორდებიან, რამდენად რთული გადასატანია ეს ბავშვებისთვის?

- განქორწინება სტრესულია მთელი ოჯახისთვის, მშობლების ემოციური მდგომარეობა კი აუცილებლად ახდენს გავლენას ბავშვებზე. ძირითად შემთხვევებში ისინი კარგავენ ყოველდღიურ კონტაქტს ერთ მშობელთან, ხშირად მამებთან, შედეგად კი ნაკლებ კავშირს, სიახლოვეს გრძნობენ მათთან. დედებისთვის რუტინა და შვილთან ურთიერთობა უფრო სტრესული ხდება ხოლმე. განქორწინების შემდეგ იცვლება საცხოვრებელი ადგილი, ყოველდღიურობა, რაც ასევე სტრესულია. ასეთ დროს, პატარები დაბნეულები და იმედგაცრუებულები არიან. განსაკუთრებით მცირეწლოვან ბავშვებს უჭირთ გაგება თუ რატომ აღარ ცხოვრობენ ერთად დედა და მამა. მიუხედავად ამ სირთულეებისა, მშობლებს შეუძლიათ შეამცირონ და მინიმუმამდე დაიყვანონ განქორწინების შემდგომი სტრესი და ნეგატიური ემოციური მდგომარეობა ბავშვებში. 
 
- როგორ მივაწოდოთ მათ ეს ინფორმაცია?

- მშობლებმა ბავშვებს ეს ინფორმაცია უნდა მიაწოდონ ძალიან მარტივი ენით. რა თქმა უნდა, მზად უნდა იყვნენ კითხვებისთვისაც. მნიშვნელოვანია გულახდილობა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ზედმეტად ბევრ დეტალზე ისაუბრონ და დაშოდების მიზეზები საფუძვლიანად განიხილონ.

რა ინფორმაციას აწვდის მშობელი შვილს, ეს დამოკდებულია ბავშვის ასაკზე და იმ კითხვებზე, რასაც ბავშვი სვამს, ამ საკითხზე საუბრისას. ნებისმიერ შემთხვევაში პასუხები უნდა იყოს ძალიან მარტივი და მსუბუქად ნათქვამი. პატარებმა უნდა მოისმინონ, რომ მშობლებს ისინი ძალიან უყვართ და უწინდელივით გააგრძელებენ მათ სიყვარულს და ზრუნვას. ასევე უნდა დაანახონ, აგრძნობინონ, რომ მათი მშობლები მეგობრები არიან, პატივს სცემენ ერთმანეთს და ერთად იღებენ გადაწყვეტილებებს.

ბავშვებს ხშირად უჭირთ ამ ყველაფრის გააზრება, გრძნობების გამოხტვა. მშობლები უნდა დაეხმარონ მათ იმ გრძნობების გამოხატვაში, რაც ამ ინფორმაციის მიღების შემდეგ უჩნდებათ, მოუსმინონ შვილებს და უპასუხონ მათ კითხვებს.

- რაც არ უნდა ხშირი კონტაქტი ჰქონდეს ბავშვს ორივე მშობელთან, დაშორება მათთვის მაინც დიდი ტრავმაა, როგორ შევუმსუბუქოთ ეს პროცესი, რათა მათი ფსიქიკა არ დაზიანდეს?

- ორივე მშობელი მაქსიმალურად უნდა იყოს ჩართული ბავშვის ცხოვრებაში. თუ ყოველდღიურად ნახვა ვერ ხერხდება აუცილებლად დაურეკონ შვილს, ყოველ დღე. მიუხედავად იმისა, რომ დღეს კომუნიკაციის პრობლემა ნამდვილად არ არის, ხშირად რამდენიმე დღე ისე გადის, რომ ის მშობელი, რომელიც ბავშვთან არ ცხოვრობს არ რეკავს და არ ელაპარაკება მას. ყოველდღიური კონტაქტი კი ძალიან მნიშვნელოვანია.

ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი. ეს ხშირად დაშორების შემდეგაც ხდება, რაც თავისთავად ნეგატიურად მოქმედებს. ძალიან გაუმარტივდება ბავშვს მშობლების განქორწინების გადატანა, თუ ნახავს რომ ისინი ერთმანეთს მხიარულად ესაუბრებიან. ნებისმიერი გაურკველობა თუ უთანხმოება უნდა განიხილონ ბავშვის გარეშე. როდესაც ერთი მშობელი, მეორე მშობელზე საუბრობს ბავშვის თანდასწრებით, ის უნდა მოიხსენიოს მხოლოდ დადებითად.

- ზოგადად, რას ურჩევდით მშობლებს, ასეთ ვითარებაში?

- მშობლებს ვურჩევ ყველაფერი გააკეთონ იმისთვის, რომ თავი მშვიდად და ბედნიერად იგრძნონ. პირველ რიგში, დაეხმარონ საკუთარ თავს ამ რთული პროცესის გადატანაში, მხოლოდ ასე შეძლებენ ბავშვების დახმარებას.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად