„ჩვენ არ გვიყვარს ბავშვები. სადაც ვის რა ძალაუფლება გვაქვს - ოჯახში ვართ და იქ ვჩაგრავთ, პოლიციელი ვარ და შენობაში ვჩაგრავ, მასწავლებელი ვარ და სადმე მოვიხელთებ ოთახში და იქ ვჩაგრავთ. ჩვენ ყველა ვჩაგრავთ და საბოლოო ჯამში ცოტ- ცოტა უსამართლობა აკეთებინებს ბავშვს იმას, რასაც აკეთებინებს ან სხვას უკეთებს რაღაცას; და სხვას თუ გაუკეთებს, რას ვაკეთებთ? ჩვენგან დაჩაგრული ბავშვი მიგვყავს პენიტენციალურ სისტემაში." - ანა აბაშიძე - ორგანიზაციის „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი.
შეიძლება დაინტერესდეთ
„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე, განსაკუთრებით დედის მხრიდან,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა
„სიხარულის განცდის უნარის დაკარგვა ახალშობილობიდანაც კი იწყება. სულ რამოდენიმე თვის ბავშვზე ჩაატარეს ასეთი ექსპერიმენტი: დედას დაავალეს, რომ როდესაც ბავშვს უცვლიდა, მას უნდა ჰქონოდა მკაცრი, მოღუშული, მოღრუბლული სახე. ეს რომ რამოდენიმეჯერ განმეორდა და დედა ბავშვთან შევიდა, ბავშვმა თავი განზე გასწია. მან დედას აღარ შეხედა. ეს იყო ოთხი-ხუთი თვის ბავშვი.“
ნანა ჩაჩუას თქმით, ბავშვის გარემო ღიმილით უნდა იყოს სავსე:
„ბავშვის გარემო უნდა იყოს სულ ღიმილით სავსე. ეს განსაკუთრებით უნდა იყოს დედის მხრიდან ან იმ აღმზრდელის მხრიდან, რომელიც ბავშვთან ურთიერთობს. საჭიროა, რომ ბავშვს ღიმილი, სითბო, კეთილგანწყობა, თბილი საალერსო სიტყვები ჰქონდეს, განსაკუთრებით ბიოლოგიური დედისგან.“
„ცნობილი ფსიქოლოგი ერიკ ერიქსონი ამბობს, რომ წლისა და რვა თვის ასაკამდე იმის მიხედვით, თუ როგორია დედის ან აღმზრდელის დამოკიდებულება ბავშვთან, ბავშვს უყალიბდება სამყაროს მიმართ ნდობა ან უნდობლობა. თუ სითბოს ნაკლებობაა, თუ ღიმილის ნაკლებობაა, თუ ხმის ტემბრი არ არის ალერსის გამომხატველი, ყალიბდება სამყაროს მიმართ უნდობლობა. ეს სიცოცხლის ბოლომდე ადამიანის საბაზისო მდგომარეობაა. მერე ვინ იცის, რამდენი რამ სჭირდება ადამიანს იმისთვის, რომ ხალისი დაუბრუნდეს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.
წყარო: რადიო „ფორტუნა“