„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“ ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

​ცნობილ ქართველ მსახიობს, კახი კავსაძეს „იმედის დღემ“ იუბილე მიულოცა. მსახიობის თქმით, 85 წელი ხშირად საკმარისი არ არის იმისთვის, რომ ადამიანმა საკუთარი თავი კარგად გაიცნოს:

„ზოგიერთ ადამიანს ორჯერ და ხუთჯერ 90 წელი სჭირდება იმისთვის, რომ ცხოვრების აზრზე მოვიდეს, გაიგოს, რატომ დაიბადა, რატომ ცხოვრობს და საერთოდ ვინ არის. ზოგმა დაბადებიდანვე ყველაფერი იცის, ასეც ხდება ხოლმე. მე არ ვიცი, რომელ კატეგორიას ვეკუთვნი. ვცდილობ, აზრზე ვიყო, მაგრამ გამომდის? გამომივა? ეს ჯერ არ ვიცი. გავიგე, რომ იუბილეს ყველა სიყვარულით მილოცავს. მე მეშინია, რომ თავში არ ამივარდეს ქება. კაცს, რომ თავში დაარტყამს, იქ ყველაფერი მთავრდება. სცენის გარეშე ჩემთვის ცხოვრება ძნელია. არტისტისთვის, რომელიც მთელი ცხოვრება სცენაზე დგას, ძალიან რთულია, რომ დაჰკრას ფეხი და წავიდეს. მსახიობი გიჟდება და თავს იკლავს, რომ სხვას, მაყურებელს, ბედნიერება და სიხარული მიანიჭოს. წარმოგიდგენიათ, რა არის მსახიობის პროფესია?!“

კახი კავსაძე აღნიშნავს, რომ ის კორონავირუსის ინფექციას არ შეუშინებია და პანდემიას ზედმეტად მშვიდადაც შეხვდა:

„მგონი, ძალიან სასხვათაშორისოდ მოვიქეცი. დარწმუნებული ვიყავი, რომ ჩვენთან ყველაფერს კარგად გააკეთებდნენ. ასეც მოხდება, რა თქმა უნდა. შიშით ნამდვილად არ შემშინებია.“

მსახიობის თქმით, მას ყველაზე მეტად დიდი სცენა და შვილიშვილები ენატრება:

„შვილიშვილებთან მინდა ხოლმე ყოფნა. ისე სწრაფად გადის დრო, მენატრებიან. არტისტი ვარ და უნდა ვთქვა, რომ სცენაზე ყოფნა მენატრება. მაინც, არტისტისთვის სცენაზე ყოფნა არის ყველაფერი.“

კახი კავსაძემ აღნიშნა, რომ საკუთარ იუბილეზე ზედმეტი სენტიმენტების გამომჟღავნება არ სურდა, რის გამოც საყვარელ მეუღლეზე საუბარს მოერიდა. მან მხოლოდ ის ნახატი გაიხსენა, რომელზეც ბელა მირიანაშვილია გამოსახული:

„ერთმა ცნობილმა მხატვარმა ჩემი მეუღლე დახატა. ეს სურათი აქ დარჩა. ბელა წავიდა, ის მხატვარი ქალიც წავიდა, სურათი კი დარჩა.“