Baby Bag

„ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ,“- ფსიქოთერაპევტი მერი გელაშვილი

„ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ,“- ფსიქოთერაპევტი მერი გელაშვილი

ფსიქოთერაპევტმა მერი გელაშვილმა ბავშვებზე ომთან დაკავშირებული ნეგატიური ინფორმაციის უარყოფითი ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ექვს წლამდე ბავშვთან როდესაც ვსაუბრობთ, მან შეიძლება ინტერესის დასაკმაყოფილებლად დასვას კითხვა და არ ღელავდეს. შეიძლება პირიქით, დიდი შფოთვა ჰქონდეს და ამაზე არ ლაპარაკობდეს. ამიტომ გამოვკითხოთ, როგორ გრძნობენ თავს. ცოტა უფრო დიდ ბავშვებს, შეგვიძლია ვესაუბროთ როგორც დიდებს. არ უნდა გადავდოთ ჩვენი ნეგატიური ემოცია. უნდა ვაჩვენოთ, რომ ჩვენ მეტ-ნაკლებად ვაკონტროლებთ ყველაფერს.“

მერი გელაშვილის თქმით, უფროსებმა დოზირებულად უნდა მოუსმინონ ომთან დაკავშირებულ ინფორმაციას:

„ყველა ოჯახში დღეს ჩართულია ტელევიზორი. იმ წამს ბავშვი არ გამოხატავს, რომ ნერვიულობს. დოზირება მართებთ უფროსებს. მუდმივ რეჟიმში ეს ეკრანი მათზე ნეგატიურად მოქმედებს. უკვე შეიმჩნევა ტრავმული თამაშები. ბავშვები უკვე რუსობანას და უკრაინელობანას თამაშობენ და ომის თამაშში გადატანას ცდილობენ. ეს ჭარბი ნეგატიური ინფორმაციის შედეგია.“

„შეიძლება იყოს ჩაძინების სირთულე, მადის დაქვეითება ან მოზღვავება. თვალსაჩინო ფსიქოსომატური სიმპტომია მუცლის, თავის ტკივილი. ეს იმის მიმანიშნებელია, რომ ემოციის აკუმულირება მოხდა, რომლის გადამუშავებას ის ვერ ახერხებს. ბევრი უნდა ვესაუბროთ ამაზე. აქცენტი გავაკეთოთ იმაზე, რომ ეს დასრულდება. უფრო ხშირად სიკეთე იმარჯვებს,“- აღნიშნულ საკითხზე მერი გელაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა: ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა: ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ დედობის დადებით მახასიათებლებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლობა ადამიანს ფუნდამენტურ და ყველზე დიდ შიშს ამარცხებინებს:

„როდესაც დედა ხდები, მოდის უშიშრობა. შენ ფიქრობ: „ოღონდ ჩემი შვილები იყვნენ კარგად და ჩემი თავი ჯანდაბას.“ ​დამარცხებულია რაღაც ყველაზე დიდი, ფუნდამენტური შიში. ეს შიში ისევ ცოცხალია, უბრალოდ გადატანილია უკვე სხვა ადამიანზე, რომელიც შენს თავზე უფრო ძვირფასი ხდება.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, ქრისტიანული მოდელის მიხედვით მშობელი გამტარია და შვილი ამქვეყნად ღმერთის ნებით არის მოვლენილი:

„შემდეგ ყველაფრის გააზრება ხდება რელიგიურ-ფილოსოფიურ ჭრილში.​ ქრისტიანულ რელიგიაში ჩვენ გვაქვს მოდელი, რომ მარიამი აჩენს შვილს, რომლის მოსვლა მას არავინ ჰკითხა. არ აქვს მნიშვნელობა შენ დაგეგმე შვილის გაჩენა, თუ არ დაგეგმე, ის მოდის იმიტომ, რომ უბრალოდ მოდის. შენ უბრალოდ მისი გამტარი ხარ.“

„ეს ფილოსოფია განაპირობებს პირველ რიგში იმას, რომ ვიცოდეთ: შვილები ჩვენი საკუთრება არ არიან. ჩვენ უბრალოდ გვერგო პატივი, რომ ვიზრუნოთ მათ უსაფრთხოებაზე მანამ, სანამ ისინი არიან პატარები და​ პატივი ვცეთ მათ აბსოლუტურ ავტონომიას. დედობა პირად განცდაში, რა თქმა უნდა, უძვირფასესი რამ არის, როდესაც შენ გრძნობ, როგორ შეიძლება გიყვარდეს ვიღაც შენს თავზე მეტად, არსებობს ცოცხალი ადამიანი, რომლის გამოც შენ მზად ხარ გასცე შენი ორგანოებიც, სიცოცხლეც ერთ წამში. მერე ამის განზოგადება თუ შეგიძლია ზოგადად კაცობრიობაზე და მხოლოდ შენს შვილებში არ იკეტები, ეს უკვე ძალიან მაღალი განვითარების შედეგია. განვითარებასთან შეხება პირველ რიგში ხდება შვილის გავლით, თუ როგორ შეიძლება გიყვარდეს სხვა შენს თავზე მეტად,“- აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

წყარო: ​INSIGHTelevision

წაიკითხეთ სრულად