Baby Bag

„მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ბავშვს სჭირდება მხარდაჭერა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ბავშვს სჭირდება მხარდაჭერა,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ სასკოლო ასაკის ბავშვთან ურთიერთობის წესების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვის მიმართ სკოლისთვის მოსამზადებლად განსაკუთრებული მხარდაჭერა გამოხატონ:

„განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მამები, ის, თუ რას ეუბნება მამა ბავშვს ამ შემთხვევაში. ერთია, რომ ბავშვი ფიზიკურად უნდა მიუახლოვდეს სკოლას, მეორეა, რომ მშობლებმა თავიანთი გამოცდილება პოზიტიურად წარადგინონ ბავშვისთვის. ამავე დროს, წიგნები, რომლითაც ბავშვები იხელმძღვანელებენ, სასკოლო ნივთები, მათთან შემხებლობა უნდა ჰქონდეს ბავშვს. მშობლებმა უნდა წაიყვანონ ბავშვი, თავად აარჩევინონ სასკოლო ნივთები, ხელჩანთა, სამოსი, რომ ბავშვი იყოს ჩართული მზადებაში. ასეთ შემთხვევაში პირველი გაკვეთილი და სკოლასთან პირველი შეხება იქნება ჩვეულებრივი პროცესის ერთი ნაწილი.“

„მე მინდა, მამებს ვუთხრა, რომ ზრუნვა არ არის მხოლოდ მატერიალური თვალსაზრისით ზრუნვა, ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა იგრძნოს მხარდაჭერა. ეს მხარდაჭერა უნდა იყოს ემოციური დონის, განცდიდან უნდა იყოს. როდესაც ბავშვს მამა ხელს მოჰკიდებს და ასე მიდიან სკოლაში, ეს ბავშვში უსაფრთხოების განცდას ბადებს. ბავშვი, რომელიც უსაფრთხოდ გრძნობს თავს, მას საკუთარი თავის მნიშვნელობა ეძლევა აქედან. ბავშვისთვის უსაფრთხოების განცდა მოდის პირდაპირ იქიდან, თუ რამდენად გამოხატავენ სიყვარულს მშობლები. მამებს ძალიან დიდი გულისყური სჭირდებათ ბავშვის სასკოლო პროცესთან დაკავშირებით. ძალიან კარგი იქნება, თუ დედა და მამა ერთდროულად იქნებიან ამ პროცესში ჩართული. განსაკუთრებით პირველად რომ მიდის ბავშვი სკოლაში, განსაკუთრებით სასურველია, რომ მშობლები ერთად მონაწილეობდნენ ამ დღეს პროცესში,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად