Baby Bag

„ვიღაცა ვიღაცას რომ გაჰყვა ცოლად, ეს არის მათი პირადი საქმე და ამის გარჩევაც კი უზნეობაა,“- ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ვიღაცა ვიღაცას რომ გაჰყვა ცოლად, ეს არის მათი პირადი საქმე და ამის გარჩევაც კი უზნეობაა,“- ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ საქართველოში ადამიანის პირად ცხოვრებაში საზოგადოების ზედმეტი ჩართულობის პრობლემაზე ისაუბრა:

„საზოგადოება ამ საკითხებში ერევა ძალიან ცუდად. დღეს ვნახე კომენტარები, რომ ვიღაცას ვიღაც მოეწონა. რას ლანძღავენ ადამიანები წყვილს: ფულისთვის გაყევიო, აბა მაგ მახინჯს რატომ გაყვაო? ჯერ ერთი, შენ ვინ ხარ საერთოდ?! პოლიტიკური პოსტი რომ იყოს, იფიქრებდი, რომ გადაუხადეს. აქ ხომ არავის გადაუხდია, ასე თქვიო. ეს ხალხის მოსაზრებებია. ისეთი საზიზღრობები წერია... რა შენი საქმეა?! რატომ უნდა წერო ეს? ვიღაცა ვიღაცას გაჰყვა ცოლად, რატომ წერ, რომ ფულის გამო გაჰყვა? რატომ არის ის კაცი მახინჯი? რეებს წერ? რა შენი საქმეა? საიდან იცი. ეს არის ბოღმა და შური.

ვოლტერს უწერია, რომ გომბეშოსთვის ყველაზე ლამაზი არის გომბეშო. როდესაც გიყვარს ადამიანი, ის შენთვის არის ლამაზი. ვიღაც გიყვარს და მე გეუბნები: რამ შეგაყვარა? რა არის ახლა ეს?! არის პირადი საქმე, ეს არის პირადი საქმე და ამის გარჩევაც კი უზნეობაა. საზოგადოება ყოფს ცხვირს იქ, სადაც საერთოდ არ ესაქმება. საზოგადოებაში უნდა მოიქცე, როგორც საზოგადოებას ეკადრება იმ კონტექსტში. მე არ უნდა ვიყო უზრდელი, მაგრამ საზოგადოება არ უნდა შემომიძვრეს ჩემს პირად საქმეებში. უნდა ვიცოდეთ პიროვნების ადგილი სად არის და საზოგადოების ადგილი სად არის. ჩვენთან ეს არეულია. გამოვდივარ ტელევიზიით და დედას ვიგინები. ეს არ უნდა გავაკეთო, იმიტომ, რომ საზოგადოებას უნდა ვცე პატივი. შენ რომ მოდიხარ და მეუბნები: „შენ ვინც აირჩიე, რას ჰგავს, შე ფულის მონა,“ ეს არ არის შენი საქმე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

იაპონელების უნიკალური და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

იაპონელების უნიკალური  და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

ბავშვები ხშირად ჩხუბობენ ან კამათობენ. ეს ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია. ​ბავშვები სწავლობენ, თუ როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. სწავლის პროცესში ვერბალური ან ფიზიკური ხასიათის კონფლიქტები გარდაუვალია. რა თქმა უნდა, ჩხუბი მისაღები ქცევა არ არის, რის გამოც მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის სწრაფად ჩახშობას ცდილობენ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის გადაჭრას საკუთარი ორიგინალური მეთოდით ცდილობენ. აღნიშნული მეთოდი იაპონელ ბავშვებთან ეფექტიანია და ამართლებს, თუმცა ექსპერტები გადაჭრით ვერ ამბობენ, რამდენაც ეფექტიანი აღმოჩნდება ის სხვა ქვეყნებსა და კულტურებში.

იაპონურ მეთოდს „მიმამორი“ ეწოდება და ​ის ბავშვის ავტონომიურობის ზრდაზეა ორიენტირებული. მიმამორის პრაქტიკა საკმაოდ მარტივია. მასწავლებლები და მშობლები კონფლიქტის დროს ბავშვების ახლოს დგანან და მათ აკვირდებიან. ისინი ბავშვების კამათში არ ერევიან. მშობლები და მასწავლებლები არ ცდილობენ ბავშვებთან ერთად პრობლემის გაანალიზებას. ისინი ბავშვებს საშუალებას აძლევენ კონფლიქტი დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები აღნიშნული მეთოდის მთავარ უპირატესობას იმაში ხედავენ, რომ ის ბავშვს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღების საშუალებას აძლევს და პრობლემის გადაჭრის უნარს უვითარებს. როდესაც მშობლები კონფლიქტში ერევიან, ისინი ბავშვებს ხელს უშლიან კონფლიქტის მოგვარება თავად სცადონ და ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძინონ.

​კონფლიქტში მშობლის ჩარევა ხშირად იწვევს ბავშვებისთვის იარლიყების მიკერებას. ზოგიერთი ბავშვი დამნაშავედ ცხადდება, ზოგიერთი კი - უდანაშაულოდ. როდესაც მშობლები თავს იკავებენ კონფლიქტში ჩართვისგან, ბავშვები კარგ გაკვეთილს იღებენ. ისინი აცნობიერებენ, რომ კონფლიქტით პრობლემების მოგვარება არასწორია. ბავშვები მიღებული გამოცდილებიდან ბევრ რამეს სწავლობენ, რაც მათთვის ძალიან სასარგებლოა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად