Baby Bag

„მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ძილიც უფრო კარგი აქვს,“- გვანცა ბარაბაძე

„მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ძილიც უფრო კარგი აქვს,“- გვანცა ბარაბაძე

ფსიქოკონსულტანტმა გვანცა ბარაბაძემ ადამიანის ცხოვრებაში მადლიერების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მადლიერება დღეს ძალიან აქტუალური თემაა. ფსიქოლოგიური კვლევებით დადასტურდა, რომ მადლიერება პირდაპირ არის დაკავშირებული ბედნიერებასთან, კარგად ყოფნასთან. ფსიქოლოგები გვირჩევენ, რომ ვიყოთ მადლიერები. მადლიერი ადამიანი არის უფრო ბედნიერი, ჯანმრთელი, აქვს უკეთესი იმუნური სისტემა, ნაკლებ სტრესს განიცდის, ძილიც უფრო კარგი აქვს. ამიტომ ვურჩევთ ადამიანებს, რომ იყვნენ უფრო მადლიერები და ეს გამოხატონ.

მადლიერება რა არის? ჩვენს ცხოვრებაში კარგი მომენტების აღიარება და დანახვა. კარგი რამ როდესაც ხდება ჩვენს ცხოვრებაში, თითქოს ეს ჩვეულებრივი რამ არის და ასეც უნდა იყოს. როდესაც საფრთხის წინაშე ვდგებით, მაშინ ვიწყებთ დაფასებას. ყოვედღიურობაში თუ ამის აღნიშვნას აკეთებ, კარგია. დღეს რომ გათენდა, წვიმიანი ამინდია და პირველი შეიძლება ეს ფიქრი მოგივიდეს: „აუ, როგორი ამინდია,“ მაგრამ გათენდა. დღე გაგვითენდა. წარმოიდგინეთ, რამდენი ადამიანია, ვისაც არ გაუთენდა დღე. მთავარია, რაზე გავაკეთებთ აქცენტს. თუ მინდა, რომ რეალურად ვიყო ბედნიერი, უნდა ვიყო გაცემაზე ორიენტირებული და არ უნდა დაველოდო. მე თუ ველოდები მადლიერებას, ეს ნიშნავს, რომ რაღაცის გამო ვუკეთებ ამას ადამიანს. ასე გამოდის ხოლმე, რომ როდესაც არ ელოდები, უფრო მეტად იღებ მერე მადლიერებას. როდესაც ელოდები, გულისტკივილია, რომ შეიძლება ისე არ დაგიბრუნონ. მე თქვენ გაგიკეთებთ სიკეთეს, მაგრამ არ დაველოდები, რომ თქვენ მადლობას გადამიხდით. თუ მოხდება ეს, მე კარგად ვიგრძნობ თავს. ჩვენი მადლიერება მხოლოდ ჩვენი პასუხისმგებლობის სივრცეა. სხვა ადამიანების პასუხისმგებლობის სივრცეში არ უნდა შევიჭრათ,“- მოცემულ საკითხზე გვანცა ბარაბაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ჩვენი ოჯახი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად