Baby Bag

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

„არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს,“- ფსიქოლოგი ანა მიქიაშვილი

ფსიქოლოგმა ანა მიქიაშვილმა ბავშვისთვის დამოუკიდებელი უნარ-ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დიდ ასაკში, როდესაც ადამიანები არიან სრულწლოვანები, დამოუკიდებლები, მათ ბევრი ფსიქოლოგიური სირთულე აქვთ იმის გამო, რომ ზედმეტად დამოკიდებულები არიან მშობლებზე. დამოუკიდებლობა შეიძლება იყოს ფინანსური, სოციალური, გადაწყვეტილებებში დამოუკიდებლობა, ფსიქოლოგიური დამოუკიდებლობა, მშობლებისგან გამოცალკევება. დამოუკიდებლობასთან დაკავშირებით ზუსტ ზღვარს ვერ გავავლებთ. 18 წელი არ არის ის საზღვარი, რომლის გადაბიჯების შემდეგ მეორე დღეს ფინანსურად დამოუკიდებელი უნდა იყოს ადამიანი.

დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის მომზადება იწყება სრულიად პატარა ასაკიდან. ფსიქოლოგიაში სხვადასხვა მიდგომა ითვალისწინებს იმას, რომ თუნდაც საკუთარი საწოლიდან დამოუკიდებლად ჩამოსვლა ვასწავლოთ ბავშვს, მას ისეთი საწოლი ან სათამაშო კუთხე მოვუწყოთ, სადაც მაქსიმალურად დამოუკიდებელი იქნება. დამოუკიდებლობის ხელშეწყობა ძალიან პატარა ასაკიდან იწყება, თუნდაც წარუმატებლობის შიშთან გამკლავება. ბავშვს პატარა ასაკიდანვე უნდა ჰქონდეს გამოცდილებაში ის, რომ დაეცა და ადგა თავისით. არიან ბავშვები, რომლებიც ისეთ სასათბურე პირობებში იზრდებიან, რომ არ წაქცეულან არასდროს, არ გაფუჭებიათ არაფერი, არ გახევიათ არაფერი, იმდენად ჰიპერმზრუნველები არიან მის მიმართ ოჯახში. „ოღონდ შენ არაფერი დაგემართოს,“ „ოღონდ შენ პირში არ ჩაიდო,“ „ცუდად არ გახდე,“ - როდესაც ზედმეტ მზრუნველობას იჩენენ მშობლები ბავშვის მიმართ, მოზრდილ ასაკში პატარ-პატარა წარუმატებლობისთვის მზად არ არის ადამიანი.

შეიძლება ასეთ ადამიანს გაუჭირდეს ისეთ რისკზე წასვლა, როგორიც არის სამსახურის შეცვლა, პროფესიის შეცვლა, ახალი რამის მოსინჯვა. ისინი არ არიან მიჩვეული დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღებას. მშობლებისთვის ძალიან კომფორტულია როდესაც თვითონ იღებენ ბავშვებისთვის გადაწყვეტილებას. ბავშვი როდესაც ძალიან დამჯერია, ითვლება, რომ ის არის საოცრად კარგი შვილი. სამწუხაროდ, თავად ამ ბავშვისთვის მოზრდილ ასაკში მეტი სირთულეა ხოლმე. მან არ იცის საკუთარი აზრი როგორ დაიცვას, როგორ გამოხატოს. ზოგ შემთხვევაში მას აღარც აქვს საკუთარი აზრი, იმიტომ, რომ მშობლები წყვეტენ მის ნაცვლად ცურვაზე იაროს თუ კალათბურთზე, როგორი შარვალი მოსწონს და ა.შ.“- მოცემულ საკითხზე ანა მიქიაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

„თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე,“ - ფსიქოლოგი ნინო კერესელიძე

ფსიქოლოგმა ნინო კერესელიძემ ბავშვებში ტყუილის თქმის მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვებს სიცრუის თქმისკენ ხშირად მშობლები უბიძგებენ:

„ტყუილის თქმა არის რეალობისგან გაქცევის სურვილი. ადამიანებს ბავშვობის პერიოდში სჭირდებათ თითქოს ტყუილები. ძალიან ბევრი ბავშვი იტყუება. 8-9 წლის ასაკში ისინი წყვეტენ უკვე ტყუილების თქმას.“

ნინო კერესელიძის თქმით, მკაცრი მშობლების შვილები ზოგჯერ მთელი ცხოვრების განმავლობაში იტყუებიან:

​თუ მკაცრი მშობელი ჰყავს ბავშვს, შეიძლება ტყუილების თქმა გაგრძელდეს მთელი ცხოვრების მანძილზე. ეს არის შემოქმედებითი მორგება უკვე ბავშვის გარესამყაროსთან. თუ ბავშვი იტყუება მცირე ინფორმაციებს, რომ მაქვს სათამაშო და არ აქვს, ეს მძიმე ტყუილი არ არის. შემდეგ უკვე მოდის ტყუილების დამძიმება. თუ მშობელი ამბობს, რომ შენ გარეთ არ გადიხარ ნახევარ საათზე მეტს, შეიძლება ბავშვმა დაიწყოს ტყუილების თქმა სწორედ იმ მიზეზით, რომ ეს დრო გაახანგრძლივოს.“

„მნიშვნელოვანია ვენდოთ საკუთარ შვილს, გამოვხატოთ მის მიმართ გულწრფელი ემოციები. თუ მე გულწრფელი ვარ ყველა სიტუაციაში და რაც უნდა მოხდეს მე მას გავუგებ, ის უკვე გულწრფელად მოდის და მესაუბრება ყველაფერზე. ჩვენი მთავარი მოთხოვნილებაა დაცულობა. თუ ამ მოთხოვნილებას ვუკმაყოფილებთ შვილებს, ისინი ნაკლებად ფანტაზიორობენ. თუ არის ხშირი კონფლიქტი, ხშირი აკრძალვები, თუ მშობელი ხშირად უბრაზდება ბავშვს, უბიძგებს, რომ მეტი ტყუილი თქვას,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო კერესელიძემ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად