Baby Bag

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის ცხოვრებაში უსაფრთხოების და დაცულობის გარანტიების არსებობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ადრე იყო გერმანული სკოლა. რუსებმა აიღეს გერმანელებისგან და საბჭოთა პერიოდში იყო 3-წლიანი დეკრეტი. ეს შემთხვევითი არ იყო. ზუსტად ეს სამი წელია, როდესაც მერე ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას, მიდის ბაღში. მანამდე ის ოჯახშია მთლიანად, დედასთან, მამასთან. ბუნებრივია, ის მიჯაჭვულია მშობლებს. საქართველოში ასეთი რაღაცები არ ხდება და ვერ ხდება, სამწუხაროდ.

თუ ზრდასრულ ადამიანს აქვს გარანტორები უსაფრთხოების, ვიღაცას სოციალური პენსია, ვიღაცას ოქრო, ვიღაცას ღმერთი. ბავშვისთვის ღმერთი არის მამა და დედა. მამა არის მისი უსაფრთხოებისა და დაცულობის გარანტია. მორღვეული მამის შემთხვევაში, ბავშვის ცხოვრება გრძელდება დიდი საფრთხის განცდით და მას მარტო უწევს გაუმკლავდეს ცხოვრებას, რომელიც მომავალში ექნება. მამის ჩართულობას და როლს დიდი მნიშვნელობა აქვს. მამას დიდი როლი აქვს ბავშვის აღზრდაში. მამა შეიძლება ომში იყოს წასული. მამამ შეიძლება საფლავიდანაც გაზარდოს ბავშვი, იმდენად მნიშვნელოვანია მისთვის მამა.

ბავშვს მაქსიმალურად სჭირდება უსაფრთხოება, გარანტიები და იდეალური ხატები. ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია დედა. ის არის ზრუნვის, უსაფრთხოების, დაცულობის გარანტი. დედა არის სინაზის და სითბოს მატარებელი,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის გადამეტებული წახალისება არ არის აუცილებელი, განსაკუთრებით, როდესაც სათამაშოებს ეხება საქმე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

„ბავშვის გადამეტებული წახალისება არ არის აუცილებელი, განსაკუთრებით, როდესაც სათამაშოებს ეხება საქმე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულების პრობლემის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ყოველ მეორე ბავშვს მსგავსი პრობლემა აქვს:

„ყოველ მეორე ბავშვს, რომელიც ჩემთან ვიზიტზე შემოდის, ხელში უჭირავს ტელეფონი. გარეთ რომ გამოვდივარ, მშობლებსაც ტელეფონი უჭირავთ ხელში. მე მარტო თქვენზე არ ვსაუბრობ, ჩემს თავზეც მაქვს საუბარი. იგივე პრობლემა მეც მქონდა და მეტ-ნაკლებად გადავწყვიტე. ​მეტი ჩართულობაა საჭირო, ზოგ შემთხვევაში დასჯა. დასჯაში არ ვგულისხმობ ცემას.“

თემურ მიქელაძის თქმით, თითოეულ ბავშვს სჭირდება წახალისება, თუმცა ზომიერების ფარგლებში:

„ყველა ბავშვს მეტ-ნაკლებად ყოველთვის სჭირდება წახალისება. ​გადამეტებული წახალისებაც არ არის აუცილებელი, განსაკუთრებით, როდესაც სათამაშოებს ეხება საქმე. ჩვენს დროს გახსოვთ, ალბათ, ბაღის ხის ცხენი იყო ერთი და იმას დავსდევდით ყველა. ჯამში სულ 5-6 სათამაშო იყო. ჩვენ ვერთობოდით მაინც და ცუდადაც არა. იქ სხვა ღირებულებები იყო, მუსიკა იყო, ცეკვა იყო, ხატვა იყო, ძერწვა და ა.შ.“

„ახლა არის პრობლემა, რომ ერთ ოთახში თითო ბავშვს 200-300 სათამაშო უყრია. ა​რ ინტერესდება ბავშვი ამ სათამაშოებით და ეჯაჭვება ელექტრონულ მოწყობილობებს. მულტფილმებში მარკეტინგულად რა დევს? ის ისე აჯაჭვავს გმირებს ბავშვებს, რომ შემდეგ მშობლები მიდიან და ყიდულობენ ამ სათამაშოებს. მშობელი ყიდულობს უხარისხო სათამაშოებს. ამის გამო ბავშვის ეკრანდამოკიდებულებას დაემატება არამხოლოდ ტყვიით მოწამვლა, არამედ სხვა პრობლემებიც. მთავარი და აუცილებელი არის მშობლის ჩართულობა. ერთი ელექტრონული გამღიზიანებელი რაც ღირს, იმ თანხით ბავშვს ერთი წლის განმავლობაში მოუარეთ. ეს გაჯეტი ერთი წლის მერე მაინც უნდა გამოიცვალოს, ბავშვები ხომ მაინც ვერ უფრთხილდებიან,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად