Baby Bag

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ადრე იყო 3-წლიანი დეკრეტი, რაც შემთხვევითი არ იყო... ზუსტად სამი წელია, როდესაც ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვის ცხოვრებაში უსაფრთხოების და დაცულობის გარანტიების არსებობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ადრე იყო გერმანული სკოლა. რუსებმა აიღეს გერმანელებისგან და საბჭოთა პერიოდში იყო 3-წლიანი დეკრეტი. ეს შემთხვევითი არ იყო. ზუსტად ეს სამი წელია, როდესაც მერე ბავშვი იწყებს სოციალიზაციას, მიდის ბაღში. მანამდე ის ოჯახშია მთლიანად, დედასთან, მამასთან. ბუნებრივია, ის მიჯაჭვულია მშობლებს. საქართველოში ასეთი რაღაცები არ ხდება და ვერ ხდება, სამწუხაროდ.

თუ ზრდასრულ ადამიანს აქვს გარანტორები უსაფრთხოების, ვიღაცას სოციალური პენსია, ვიღაცას ოქრო, ვიღაცას ღმერთი. ბავშვისთვის ღმერთი არის მამა და დედა. მამა არის მისი უსაფრთხოებისა და დაცულობის გარანტია. მორღვეული მამის შემთხვევაში, ბავშვის ცხოვრება გრძელდება დიდი საფრთხის განცდით და მას მარტო უწევს გაუმკლავდეს ცხოვრებას, რომელიც მომავალში ექნება. მამის ჩართულობას და როლს დიდი მნიშვნელობა აქვს. მამას დიდი როლი აქვს ბავშვის აღზრდაში. მამა შეიძლება ომში იყოს წასული. მამამ შეიძლება საფლავიდანაც გაზარდოს ბავშვი, იმდენად მნიშვნელოვანია მისთვის მამა.

ბავშვს მაქსიმალურად სჭირდება უსაფრთხოება, გარანტიები და იდეალური ხატები. ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია დედა. ის არის ზრუნვის, უსაფრთხოების, დაცულობის გარანტი. დედა არის სინაზის და სითბოს მატარებელი,“- აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​დავითიანნის ფსიქოლოგიის ცენტრი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არასდროს არ ვაჭმევ საკუთარ შვილს, როდესაც თვითონ ვარ მშიერი,“- მზიკო დალაქიშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

„არასდროს არ ვაჭმევ საკუთარ შვილს, როდესაც თვითონ ვარ მშიერი,“- მზიკო დალაქიშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვის კარგად მოვლისთვის საკუთარ თავზეც იზრუნონ:

„იმისთვის, რომ ბავშვს კარგად მოვუარო, თვითონ ჩემს თავზე აღმოვაჩინე ეს, მჭირდება, რომ მე თვითონ ვიყო იმ მომენტში კმაყოფილი. რას ვგულისხმობ ამაში? თუ ორივეს გვშია... მოგეხსენებათ, რომ ბავშვს სულ თამაში უნდა. ჩვენ ვიცით, რომ მას შია. მერე მე ვახვედრებ ხოლმე. აი, მუცელს მოვუსმინოთ, აბა რას გეუბნება? მგონი, შია. თვითონ ბავშვი ამას დიდად ვერ ხვდება.

როგორ ვიქცევი მე ყოველთვის? არასდროს არ ვაჭმევ საკუთარ შვილს, როდესაც თვითონ ვარ მშიერი, იმიტომ, რომ „დროზე“ თუ დაგემართა, ეს უკვე ძალიან ცუდია. თუ შენ ემოცია მოგდის, რომ „დროზე ჭამე! რას აკეთებ?!“ ეს ცუდია. მე მინდა, რომ ვიყო კმაყოფილი, მშვიდი. მე თვითონ არ მეჩქარებოდეს და არ ვშფოთავდე. შემდეგ ბავშვს მივუძღვნი დროს. ვაცდი მას, რომ თავისი ტემპით ჭამოს, მისი რიტმი ჰქონდეს, თავისი ხელით ჭამოს.

თუ აღმოვაჩენთ, რომ ჩვენ ყოველდღიურ რეჟიმში უმნიშვნელო გაღიზიანებაზეც კი გვიწევს ტონის აწევა, მშობელმა თვითმხარდაჭერას უნდა მიმართოს. მეტი პოზიტივი შემოვიტანოთ საკუთარ ცხოვრებაში, მეტი დრო დავუთმოთ საკუთარ თავს, იქნება ეს გასეირნება, წიგნის წაკითხვა, გამოვყოთ სივრცე,“ - მოცემულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად