Baby Bag

რომელი მავნე ჩვევაა ბავშვის ჯანმრთელობისთვის სახიფათო? - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

რომელი მავნე ჩვევაა ბავშვის ჯანმრთელობისთვის სახიფათო? - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა გავრცელებული მავნე ჩვევებისა და მათი გამომწვევი მიზეზების შესახებ ისაუბრა: 

„არსებობს ფრჩხილების კვნეტის მავნე ჩვევა, ტრიქოტილომანია - თმებით მანიპულირება, ტრიქოტილოფაგია - როდესაც ადამიანები იძრობენ და ჭამენ თმებს. არცერთი ეს მდგომარეობა ნეგატიურად არ ითვლება და ჯანმრთელობისთვის საშიში არ არის, გარდა ერთისა, ეს არის ტრიქოტილოფაგია, ანუ თმების ჭამა. თითის წოვის მავნე ჩვევა ძალიან მცირე ასაკში აღინიშნება. ბავშვებს ახასიათებთ, როგორც ხელის თითის, ასევე ფეხის თითის წოვის მომენტებიც. სწორედ ამას უკავშირდება ერთ-ერთი თეორია, რომ თითის წოვა და სხვადასხვა საგნების ღეჭვა არის იმ პერიოდიდან გამომდინარე, როდესაც ძუძუს წოვდა ბავშვი. ძუძუს წოვის დროს მარტო რძეს არ აქვს მნიშვნელობა. ამ დროს ბავშვის ორგანიზმის სეროტონინით გაჯერება ხდება. სეროტონინი არის ბედნიერების, სიმშვიდის, ნივთიერება.

ბოლო პერიოდში ჩნდება და ჩნდება ახალი დამოკიდებულებები. ძალიან ბევრი ადამიანი დღეს ემოციურ სიტუაციაში, გაცნობის ან მსგავს ვითარებაში, აქტიურად სარგებლობს ტელეფონით, რაც ასევე დამოკიდებულებაა. თამბაქოს მოწევაც ადამიანების აზრით, სტრესის განმუხტვის სურვილს უკავშირდება.

როდესაც ბავშვი იმყოფება საინტერესო და მის მიმართ კეთილგანწყობილ გარემოში, არ უწევს რაღაც უინტერესოს კეთება, დაკავებულია მუდმივად მისთვის საინტერესო გართობებით, როგორც წესი, ასეთი ჩვევებიდან გამოსვლა საკმაოდ ადვილად ხდება. მშვიდი, ბავშვზე ორიენტირებული გარემო, ბევრი გასართობი და საქმიანობა ბავშვისთვის და ეს პრობლემები არ გვექნება ისე აქტიურად შემდგომში,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა ვარდიაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „უიქენდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„უიქენდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კარგი იქნებოდა, რომ მშობლები ადრეული ასაკიდან გვასწავლიდნენ საკუთარი თავის მიმართ მიმტევებლობას,“- ფსიქოლოგი ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ თვითთანაგრძნობისა და საკუთარი თავისადმი მიმტევებლობის გამოვლენის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„უნდა ვიყოთ მიმტევებლები საკუთარი თავის მიმართ. კარგი იქნებოდა, რომ ამას მშობლები გვასწავლიდნენ ადრეული ასაკიდან. მაგალითად, საბავშვო ბაღში ან სკოლაში კონფლიქტი მოუვიდა ბავშვს მეგობართან, მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე დედა და მამა ასეთ დროს ბავშვს აუხსნიდა, რომ ხდება ასეთი სიტუაციები და მოდი, ახლა მოვიფიქროთ, როგორ გამოვიდეთ ამ სიტუაციიდან, როგორ დავამყაროთ კომუნიკაცია უკეთესად, როგორ შემოვირიგოთ შენი მეგობარი, როგორ გამოვასწოროთ ეს ყველაფერი. რაღაც გზებს უნდა გვასწავლიდნენ მშობლები.

ხანდახან ხდება ასე, რომ ძალიან მკაცრია მშობელი. არ გამოვიდა? შენი ბრალია! ასევე არის მეორე უკიდურესობა, რომ ის არის ცუდი და შენ არაფერში დამნაშავე არ ხარ. ორივე არის აღზრდის მახინჯი, რადიკალური გზა. ადამიანი ამისგან დისკომფორტს იღებს. შემდეგ გვიწევს მეტი წვალება.

ზრდასრულ ასაკში საკუთარ თავს შეგიძლია უთხრა, რომ კი, ეს ასეა, მაგრამ შენ მაინც კარგი ხარ. ჩვენ რაც უნდა მოვინდომოთ, რომ კარგად ვიქცეოდეთ და იდეალურები ვიყოთ, ერთია, რომ არ გამოგვდის და მეორეა, რომ ახლობლებს და მეგობრებს ვუყვარვართ ისეთები, როგორებიც ვართ. დასვით კითხვა: იგივე შეცდომა ჩემს მეგობარს რომ დაეშვა, რას ვეტყოდი? იმის მიმართ, რა თქმა უნდა, უფრო მიმტევებლები ვართ, ვიდრე საკუთარი თავის მიმართ. ის ტექსტები, რასაც სხვას ეტყოდით რეალურად თქვენია და თქვენთვისაა,“- მოცემულ საკითხზე ირინა ტაბუციძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილის შოუ“ 

წაიკითხეთ სრულად