Baby Bag

„ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი... ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი,“ - მარინა კაჭარავა

„ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი... ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ჯანსაღი ცხოვრების წესის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ჯანსაღი ცხოვრება არ არის მხოლოდ სუფთა ჰაერზე ყოფნა და ვარჯიში:

„ადამიანის ნება არის განმსაზღვრელი. ადამიანის გადაწყვეტილება ცვლის ფიზიოლოგიას, გენეტიკურ კოდებს ცვლის ადამიანი თავისი გადაწყვეტილებით და თავისი აზროვნებით. დაავადება არის გაქცევა. გაქცევა ხდება დაავადებაში ბევრი მიზეზის გამო. ამას ბევრი ფსიქოლოგიური მიზეზი აქვს. ჩვენ მოკვდავები ვართ. სიკვდილი გარდაუვალია, მაგრამ დაავადების თავიდან აცილება ადამიანს შეუძლია სწორი ცხოვრებით.

ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი, როგორც ჩვენთან ძალიან მოდაშია ვარჯიში და სუფთა ჰაერი. ჯანსაღი ურთიერთობები, წესიერად ცხოვრება, ღვთის მცნებების დაცვა, ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი. ადამიანის სილამაზე არის შინაგანი მდგომარეობა. ახალგაზრდებს შეიძლება ეს არ ესმით და გაიცინონ. ბევრი მინახავს ახალგაზრდობაში ძალიან ლამაზი, რომელიც მერე ცხოვრების წესიდან გამომდინარე შეიცვალა.

შინაგანი მდგომარეობა არის ბევრად უფრო მეტად განმსაზღვრელი გარეგნობისთვის, ვიდრე ჩვენ ეს წარმოგვიდგენია,“ - მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ „საზოგადოებრივი რადიოს“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საზოგადოებრივი რადიო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად