Baby Bag

„ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი... ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი,“ - მარინა კაჭარავა

„ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი... ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ჯანსაღი ცხოვრების წესის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ჯანსაღი ცხოვრება არ არის მხოლოდ სუფთა ჰაერზე ყოფნა და ვარჯიში:

„ადამიანის ნება არის განმსაზღვრელი. ადამიანის გადაწყვეტილება ცვლის ფიზიოლოგიას, გენეტიკურ კოდებს ცვლის ადამიანი თავისი გადაწყვეტილებით და თავისი აზროვნებით. დაავადება არის გაქცევა. გაქცევა ხდება დაავადებაში ბევრი მიზეზის გამო. ამას ბევრი ფსიქოლოგიური მიზეზი აქვს. ჩვენ მოკვდავები ვართ. სიკვდილი გარდაუვალია, მაგრამ დაავადების თავიდან აცილება ადამიანს შეუძლია სწორი ცხოვრებით.

ჯანსაღი ცხოვრება მარტო ფიზკულტურაზე არ არის დაყვანილი, როგორც ჩვენთან ძალიან მოდაშია ვარჯიში და სუფთა ჰაერი. ჯანსაღი ურთიერთობები, წესიერად ცხოვრება, ღვთის მცნებების დაცვა, ზნეობრიობა არის ჯანსაღი ცხოვრების თავი და თავი. ადამიანის სილამაზე არის შინაგანი მდგომარეობა. ახალგაზრდებს შეიძლება ეს არ ესმით და გაიცინონ. ბევრი მინახავს ახალგაზრდობაში ძალიან ლამაზი, რომელიც მერე ცხოვრების წესიდან გამომდინარე შეიცვალა.

შინაგანი მდგომარეობა არის ბევრად უფრო მეტად განმსაზღვრელი გარეგნობისთვის, ვიდრე ჩვენ ეს წარმოგვიდგენია,“ - მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ „საზოგადოებრივი რადიოს“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საზოგადოებრივი რადიო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად