Baby Bag

„თუ ამას არ აკეთებთ, ქმარი სხვაგან გაიხედავს, თქვენ რაღაც არ მოგეწონებათ, ოჯახი წკიპზე შედგება... ასეთი რაღაცები ხდება მერე,“- შალვა ამონაშვილი

„თუ ამას არ აკეთებთ, ქმარი სხვაგან გაიხედავს, თქვენ რაღაც არ მოგეწონებათ, ოჯახი წკიპზე შედგება... ასეთი რაღაცები ხდება მერე,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია კეთილშობილი შვილების აღზრდისთვის საკუთარი სულის სარკეში ხშირად ჩაიხედონ:

„ბავშვი რომ კეთილშობილი და დიდსულოვანი გავზარდოთ, თავსაც შევხედოთ. სულის სარკეც არსებობს, გარდა იმისა, რომ სახე დაინახო, ჩაიხედო. ჩემო ძვირფასო ახალგაზრდა დედებო, თქვენ ხომ ლამაზი ქალბატონები ბრძანდებით.  40 წლისა თუ ხართ, ეს ხომ ახალგაზრდობაა. რა ლამაზ ადამიანებს ხედავთ, ალბათ, სარკეში თქვენი სახით. 

არის მეორე სარკეც სულისა. სულის სარკეში ჩახედვა არ გვიყვარს ხოლმე რატომღაც. სულის სარკეში რომ ჩაიხედო, დღიური უნდა დაწერო ხანდახან, უნდა ილოცო და ღმერთს ის სთხოვო, რაშიც გეშლება. ყველაფერი კი არ სთხოვო ღმერთს. ჩამოუთვალე: „მეშლება ქმართან ურთიერთობაში, ცოლთან ურთიერთობაში, დედამთილთან, მამამთილთან ურთიერთობაში, მეზობელი გადავრიე, შვილი მტრად მიხდება, ამაში მეშლება. ან დღიური დაწერე, ან დღეში 10 წუთი მაინც მონახე სადღაც, რომ მიიმალო, არავინ არ იყოს და იფიქრო, ვინ ვარ მე შვილებისთვის, ასეთი დედა უნდათ? ასეთი ბებია უნდათ? ასეთი პაპა უნდათ? ჩემს ქმარს ასეთი ცოლი უნდა? ჩემს ცოლს ასეთი ქმარი უნდა? ეს კითხვა არ უნდა გაგვიჩნდეს?

ვინც ამას აკეთებს, მომილოცავს! თქვენ გამარჯვებული ადამიანები ხართ. თუ ამას არ აკეთებთ, ფეხს წამოჰკრავთ ხანდახან. ქმარი სხვაგან გაიხედავს, თქვენც რაღაც არ მოგეწონებათ, ოჯახი წკიპზე შედგება, შვილი განგიდგება. ასეთი რაღაცები ხდება მერე,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 bit.ly/3iF0YnF

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად