Baby Bag

„ბავშვი მშობლების კონფლიქტს აღიქვამს ისე, რომ სამყაროში რაღაც დიდი კატაკლიზმა ხდება,“ - ფსიქოლოგი ირმა კვაჭაძე

„ბავშვი მშობლების კონფლიქტს აღიქვამს ისე, რომ სამყაროში რაღაც დიდი კატაკლიზმა ხდება,“ - ფსიქოლოგი ირმა კვაჭაძე

ფსიქოლოგმა ირმა კვაჭაძემ ბავშვის ფსიქიკაზე მშობლებს შორის არსებული კონფლიქტის ზეგავლენაზე ისაუბრა:

„მთავარია გულწრფელი ვიყოთ ჩვენს ემოციაში და ის ბავშვს არ დავუმალოთ. ზოგჯერ გვგონია, რომ ბავშვს არ ესმის ჩვენი კონფლიქტი, გადაღლა და არ ვაქცევთ ყურადღებას. ბავშვი ძალიან მარტივად აღიქვამს იმ იმპულსებს, რაც ხდება. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვებთან ვიყოთ ისეთები, როგორებიც ვართ. მასთან ერთად არ უნდა ვიყვიროთ, თუმცა, ის, რომ ახლა გაღიზიანებული ვარ, ეს უნდა იცოდეს ბავშვმა.

5-6 წლის ბავშვს შეგვიძლია პირდაპირ ვუთხრათ, რომ ახლა გაღიზიანებული ვარ, დავმშვიდდები და მერე გავაგრძელებთ კომუნიკაციას და არა ის, რომ ბავშვი მოვიშოროთ თავიდან. ბავშვი მშობლების კონფლიქტს აღიქვამს ისე, რომ სამყაროში რაღაც დიდი კატაკლიზმა ხდება. პირველი მესიჯი, რაც ბავშვმა უნდა მიიღოს არის ის, რომ „შენ გყავს დედაც, მამაც, რომლებიც შენზე ვზრუნავთ.“ ბავშვები ეგოცენტრულები არიან. მათ ჰგონიათ, რომ ყველაფერი მათი ბრალია. მათ უნდა ავუხსნათ, რომ ახლა შენ კი არ ხარ ცუდი და ამიტომ კი არ ვჩხუბობთ ჩვენ, ჩვენ უფროსებს კონფლიქტი გვაქვს, ამას მოვაგვარებთ და შენთან ვიქნებით ისეთივე მშობლები, როგორებიც გყავს, დედაც და მამაც.

დაშორების დროსაც უნდა ვუთხრათ ბავშვს, რომ შენ არც დედას კარგავ, არც მამას, მაგრამ ჩვენ ვერ შევთანხმდით. ბავშვს პასუხისმგებლობები უნდა ჩამოვართვათ. ბავშვის დაძაბულობა არის, რომ ეს ჩემი ბრალია, რაღაც ცუდად გავაკეთე, ორიანი მივიღე,“- მოცემულ საკითხზე ირმა კვაჭაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე მიყვარს ძილის წინ აღზრდის პედაგოგიკა, ეს იშვიათი მომენტია...“- შალვა ამონაშვილი

„მე მიყვარს ძილის წინ აღზრდის პედაგოგიკა, ეს იშვიათი მომენტია...“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებს შორის კონფლიქტის აცილების გზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„პირველ რიგში, ვურჩევდი, რომ მშობელმა ბავშვები ერთმანეთს არ შეადაროს. ვინ უფრო გააკეთა, ვინ ვერ გააკეთა, ვინ ვის უნდა დაუთმოს, ეს შეფასებები ბავშვებს არ უნდა გავუკეთოთ ჩვენ. არ ივარგებს დიდს ვთხოვოთ, რომ სულ დაუთმოს. პატარას კი უნდა ვთხოვოთ, რომ მოუსმინოს უფროსს, უფროსია ის, იცის რაღაცები. დიდი უნდა გამოვიყენოთ ჩვენ პატარას აღზრდაში. ცალკე უნდა ესაუბროთ უფროსს. უნდა უთხრათ: „ის ჯერ გამოუცდელია, შენ დიდი ხარ. შენ ეს იცი, ის იცი. დაგვეხმარე, რომ ჩვენ ეს პატარა აღვზარდოთ.“ ნელ-ნელა ვასწავლოთ, როგორ დაგვეხმაროს, ყურადღებიანი იყოს, დამთმობი იყოს, დაიცვას ის, ეთამაშოს მას.

„თუ უფროსს გამოუვა და კარგი გამოუვა უმცროსის მიმართ, უნდა გავაზვიადოთ და უთუოდ მადლობა ვუთხრათ უფროსს. მადლობა ვუთხრათ ძილის წინ. მე მიყვარს ძილის წინ აღზრდის პედაგოგიკა. ეს იშვიათი მომენტია ძილის წინ დასარიგებლად, გზაზე დასაყენებლად, მადლობის გადასახდელად, რაღაცის თხოვნა რომ გვინდა ბავშვისთვის. ძილის წინ მიუჯდეს დედა, მამა, უთხრას ბავშვს: „შვილო, მადლობა, რომ დღეს ასე დაგვეხმარე. მადლობა, რომ კარგად მოექეცი შენს ძმას, დიდი მადლობლები ვართ ამისთვის.“ მშობელმა უნდა დაარწმუნოს, რომ მან რაღაც გააკეთა. ეს მისი თვითშეფასება იქნება. პატარასაც თავისი უნდა ვუთხრათ, რომ გაუგონა, დაუჯერა უფროსს. ეს კარგი იყო ძალიან. მადლობა გამოუცხადეთ ბავშვს,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად