Baby Bag

„ბევრი მშობელი ვერ ხვდება, რომ გულდასმით არ ეთამაშება ბავშვს,“ - ნეიროფსიქოლოგი ნინო მარგველაშვილი

„ბევრი მშობელი ვერ ხვდება, რომ გულდასმით არ ეთამაშება ბავშვს,“ - ნეიროფსიქოლოგი ნინო მარგველაშვილი

ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა მამების მხრიდან ბავშვის მიმართ ყურადღების გამოჩენის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბევრი მშობელი ვერ ხვდება, რომ გულდასმით არ ეთამაშება ბავშვს. ჩვენი ტვინი იმდენად არის მოცული სხვა რაღაცებით, არ გაქვს ცნობიერება, რომ ახლა შენს შვილს არც ისე ბოლომდე ეთამაშები. ბანენ მშობლები, აჭმევენ ბავშვებს, მაგრამ ბოლომდე არ არიან ბავშვებთან. მამებს ძირითადად უჭირთ პატარა დეტალების შემჩნევა, იმიტომ, რომ ხშირი ურთიერთობა არ აქვთ ბავშვებთან. შეიძლება ძირითადად ისინი სახლში არ იყვნენ, მუშაობდნენ. ბავშვთან ურთიერთობისთვის ძალიან ცოტა დრო აქვთ.

ძალიან მნიშვნელოვანია ურთიერთობა ჭამის დროს, დაძინების დროს, გაღვიძებისას, ბანაობის დროს იყოს ხარისხიანი. როდესაც მამა არ ცხოვრობს სახლში ბავშვთან, ვურჩევ, რომ აუცილებლად გააგრძელოს კონტაქტი ბავშვთან. ცოტა დიდ ასაკში მესიჯი მაინც უნდა გაუგზავნო, რომ ბავშვმა იცოდეს, მამას ვუყვარვარ, მამას ვახსოვარ და მამის გულში ვარ.

თუ მამა არ ცხოვრობს მეუღლესთან და უყურადღებოა ბავშვის მიმართ, ამ შემთხვევაში დედას უნდა დავეხმაროთ. ძალიან დიდი სიმამაცე სჭირდება ადამიანს, რომ ბავშვის იმედგაცრუებას და ტკივილს უყუროს, ამიტომაცაა, რომ ოღონდ არ იტიროს ბავშვმა და მე ყველაფერს გავაკეთებ. ბავშვები გრძნობენ მაინც რაღაცას. თუ მას პატარა ემოციაზე გვერდით დაუდგები და თანაუგრძნობ, აგრძნობინებ, რომ მარტო არ არის, მერე ეუბნები, რომ ერთად ყველაფერს შეძლებთ,“- მოცემულ საკითხზე ნინო მარგველაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ევროპაში ყველანაირი ემოციის გამოვლენის უფლებას აძლევენ შვილებს მშობლები, შენ მიღებული ხარ ყველანაირად,“- ფსიქოთერაპევტი იანა სალამაშვილი

„ევროპაში ყველანაირი ემოციის გამოვლენის უფლებას აძლევენ შვილებს მშობლები, შენ მიღებული ხარ ყველანაირად,“- ფსიქოთერაპევტი იანა სალამაშვილი

ფსიქოთერაპევტმა იანა სალამაშვილმა ემოციის გამოხატვის მნიშვნელობასა და ბრაზის რეგულირების მეთოდებზე ისაუბრა:

„ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ, რომ ბრაზი შეიკავონ, ემოცია დათრგუნონ, ხშირად არიან დაღლილები. წარმოვიდგინოთ, რომ ჩვენს ორგანიზმში მოდის ენერგიის სვეტი. რაღაცაზე გვაქვს რეაქცია. შენ თრგუნავ ამას. რეალურად გჭირდება ორჯერ მეტი ენერგია, რომ ეს დათრგუნო. ადამიანებს ჰგონიათ, რომ თუ იტყვიან, რომ გაბრაზდნენ, ძალიან ცუდები იქნებიან. რეალურად ეს მოდის ჩვენი აღზრდის მეთოდებიან. ჩვენ ძირითადად გვზრდიდნენ „კარგ ბიჭებად“ და „კარგ გოგოებად.“ „რას იფიქრებს ვიღაც, რომ დაგინახავს, რომ ყვირი, არ შეიძლება,“- ასეთ წინადადებებს გვეუბნებოდნენ.

რამოდენიმე წლის წინ, როდესაც ევროპაში მოვხვდი, ძალიან გამიკვრიდა, როდესაც ქუჩაში დავინახე, როგორ ურტყამდა ოთხი წლის ბავშვი დედას წიხლებს. მე ვიფიქრე, რომ ეს ქალი ახლა მოსცხებს. უცბად აბსოლუტურად განსხვავებული სურათი წამოვიდა. ეს ქალბატონი ჩაიმუხლა და უთხრა: „მაპატიე, ვიცი, რომ გაბრაზდი.“ ეს რომ დავინახე, ვიყავი გაოგნებული. წარმოვიდგინე, რა რეალობა შეიძლებოდა ამას მოჰყოლოდა ჩვენთან. მერე დავაკვირდი, რა ემოციების გამოვლენის უფლებას აძლევენ ბავშვებს. აღმოვაჩინე, რომ ყველანაირი ემოციის გამოვლენის უფლებას აძლევენ შვილებს მშობლები. შენ მიღებული ხარ თუ ცელქობ, ჯიუტობ, ბრაზდები, ტირილიც ადამიანურია, ჩვეულებრივი რამ არის. ყველანაირი ხარ მიღებული. როდესაც ხარ ყველანაირი მიღებული, შემდეგ ბუმერანგის ეფექტი აღარ არის საჭირო. აღარ გჭირდება, რომ გაბრაზდე იმაზე მეტად, ვიდრე ბრაზდები. როდესაც ბავშვი ბრაზდება და ამ დროს მას ვიღაც ეფერება, მას არ უჩნდება სურვილი, რომ რამე დალეწოს. ზრდასრულ ასაკში ის მოვა და გეტყვის პირდაპირ: „მე გავბრაზდი, მაწყენინე.“ ეს საკმარისია, რომ მან თავისი ემოცია გამოხატოს,“- მოცემულ საკითხზე იანა სალამაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად