Baby Bag

„ძალიან ცუდი ფრაზაა „ბედი არ მქონია, ჩემი ბედი ასეთი ყოფილა...“ ეს არის წაგების წინაპირობა,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ თვითშეფასების ამაღლების გზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანმა ყველაფერი ბედს არ უნდა მიანდოს და გააცნობიეროს, რომ მისი ცხოვრება მისი არჩევანია:

„ვირჩევ სათაურს და იმ სათაურის ქვეშ ხდება ფაქტების შემოყრა. თუ ავირჩიე, რომ „ლუზერი“ ვარ, ყველა ის ფაქტი, რომელიც ამას ესადაგება, შემოვა ამ სათაურის ქვეშ. ეს გვიდასტურებს იმას, რომ „აი, ხომ ვამბობდი!“ ალბათ, ყველამ უნდა დავიმახსოვროთ, რომ ძალიან ცუდი ფრაზაა „ბედი არ მქონია, ჩემი ბედი ასეთი ყოფილა.“ ეს არის წაგების წინაპირობა. არავითარი ბედი! ეს არის ჩემი არჩევანი, რა თქმა უნდა, შემთხვევითობაც ზოგჯერ.

მეორე მხარე არის ის, რომ უბრალოდ ფაქტებს ვაკვირდები და სათაურს ვარქმევ. როგორ ვაკვირდები ამ ფაქტებს და რა კანონზომიერებებს აღმოვაჩენ, ეს არის მნიშვნელოვანი, ჩარჩო რომ შევცვალოთ, ახალი სათაურები შევარჩიოთ მის ქვეშ. არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც ღირსება არ აქვს. არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაღაც კარგად არ გამოსვლია. მსგავსი ფაქტების შეგროვებით შესაძლებელია ჩარჩო შეიცვალოს ნებისმიერ თემაზე, რაზეც მას აქვს მწუხარება საკუთარ თავთან მიმართებაში.

ადამიანი არის პროცესი. მისი ცხოვრება პროცესია. ამ პროცესში მას შეუძლია დაანგრიოს, ააშენოს საკუთარი თავი, მიიღოს ახალი ვერსია. მას შეუძლია გენეტიკის შეცვლაც კი. მეცნიერებმა უკვე დაადასტურეს, რომ ფიქრი ცვლის დნმ-ს. ფსიქიკა განკარგავს ჩვენს ფიზიკას. დაავადებებიც კი არის ჩვენი აზროვნების წესის, ცხოვრების წესის პროდუქტი და შედეგი,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ახალი დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინ უნდა ყოფილიყავი, რა ნაძირალა, რომ გოგოს თანდასწრებით შეგეგინებინა ან ჩხუბი დაგეწყო,“ - ნიკო ლეკიშვილი ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების შესახებ

„ვინ უნდა ყოფილიყავი, რა ნაძირალა, რომ გოგოს თანდასწრებით შეგეგინებინა ან ჩხუბი დაგეწყო,“ - ნიკო ლეკიშვილი ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების შესახებ

თბილისის ყოფილმა მერმა ნიკო ლეკიშვილმა ძველ თბილისში ქალებისადმი დამოკიდებულების და ქალთან ურთიერთობის დამკვიდრებული წესების შესახებ ისაუბრა:

„რა თქმა უნდა, ჩხუბიც იყო, ცუდი რაღაცებიც ხდებოდა, მაგრამ ეს ყველაფერი რაღაც ჩარჩოებში იყო. მერე ძირითადად შერიგებით მთავრდებოდა. რაც შეეხება გოგოებთან ურთიერთობას, ერთ ამბავს მოგიყვებით. მე და ჩემი ახლო ნათესავი ვართ კონცერტზე. ის ცხოვრობდა მთაწმინდაზე. ამ კონცერტის პირველი მოქმედება რომ მთავრდებოდა, მითხრა, გარეთ ბიჭები დგანან, უთანხმოება მოგვივიდა და ჩემს გასალახად არიან მოსულებიო. გავიხედე, დავინახე ეს ბიჭები, ნახალოვკელები იყვნენ. ჩემს მეგობარ გოგოს დავურეკე და ვუთხარი, სასწრაფოდ მოდით-მეთქი. მოვიდა სამი გოგო. კონცერტი რომ დამთავრდა, გოგოებთან ერთად გამოვედით. იქ გავიგონე, რომ თქვეს: გოგოებთან ერთად არიან, თავი დაანებეთ. გაჩერდნენ და ჩვენ წამოვედით.“

„გოგოს თანდასწრებით ჩხუბი რომ დაგეწყო, ან შეგეგინებინა, ვინ უნდა ყოფილიყავი და რა ნაძირალა?! პლეხანოვზე ვიდექით, გოგონებიც იყვნენ. ერთმა ჩვენმა თანამეინახემ ბილწი ანეკდოტი მოყვა. გოგოები რომ წავიდნენ, გალახეს ბიჭებმა, ეს როგორ გაბედეო,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნიკო ლეკიშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად