Baby Bag

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

საზოგადოების გარკვეული ნაწილი არ იცნობს უგულებელყოფას, როგორც ბავშვზე ძალადობის ერთ-ერთ ფორმას - აღნიშნულის შესახებ unicef Georgia წერს. 

მოცემული გამოსახულებები გვიჩვენებს უგულებელყოფის უარყოფით გავლენას ბავშვის თავის ტვინზე.


ფოტოზე გამოსახულია ორი 3 წლის ბავშვის თავის ტვინის კომპიუტერული ტომოგრაფია. მარცხენა მხარე ასახავს ნორმალურ პირობებში აღზრდილ, ჯანმრთელ ბავშვს. მარჯვენა მხარეს კი გამოსახულია ბავშვი, რომლის პრობლემა, სენსორული დეპრივაცია (შეგრძნებების სიმწირე ან არარსებობა) უგულებელყოფილია.


როგორც ხედავთ, უგულებელყოფილი ბავშვის თავის ტვინი ჩვეულებრივზე მნიშვნელოვნად მცირეა. მას აგრეთვე აღენიშნება ტვინის ქერქის განვითარების პათოლოგიაც.

უგულებელყოფა ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, ისევე როგორც ფიზიკური, ფსიქოლოგიური ან სექსუალური ძალადობა!

წყარო: ​unicef

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზედმეტი შექებისთვისაც ბოდიში მოვიხადოთ. უსაფუძვლო ქება-დიდებას არაფერი კარგი არ მოაქვს,“ - პაატა ამონაშვილი

„ზედმეტი შექებისთვისაც ბოდიში მოვიხადოთ. უსაფუძვლო ქება-დიდებას არაფერი კარგი არ მოაქვს,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვის თვითშეფასების ამაღლებისთვის მშობლის მხრიდან შვილთან სწორი კომუნიკაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კარგი იქნება, დავფიქრდეთ, ​როგორ მიგვყავდა საუბარი ბავშვთან წლების განმავლობაში. მომწამლავი შეფასებები, კრიტიკა ბავშვის მიმართ ადრეული ასაკიდან შემდეგ თვითშეფასებაში გადადის. თვითშეფასების ცნებას უფრო გავაღრმავებდი. საკუთარი თავის რწმენაზე ხომ არ სჯობს ხანდახან ვილაპარაკოთ. რაც უფრო მეტია ბავშვში საკუთარი თავისა და შესაძლებლობების რწმენა, მით უფრო მეტ წარმატებებსაც მიაღწევს. ეს ძალიან ადრეულ ასაკში ყალიბდება ხოლმე.“

პაატა ამონაშვილის თქმით, ნეგატიური შეფასებები დაბლა სწევს ბავშვის თვითშეფასებას:

„ჩვენი შეფასებები: „რითი ფიქრობ? რა ვერ გააკეთე?“ დაბლა სწევს თვითშეფასებას უკვე მომავალში. თუ ეს მოხდა და ვგრძნობთ, რომ ჩვენი ბრალია, ​მე მოვიხდიდი ბოდიშს ბავშვის წინაშე. მოვუყვებოდი ბავშვს: როგორ კრიტიკულად გაფასებდი, როგორ ვერ ვხედავდი შენს შესაძლებლობებს, ნაკლები რწმენა მქონდა შენი, ახლა შემეცვალა ეს პოზიცია, ახლა სულ სხვანაირად ვხედავ, ახლა მჯერა შენი. ამ საუბარს ჩავატარებდი დასაწყისისთვის მაინც.“

„გავაკონტროლებდი ჩემს თავს, რომ ნაკლებად შემეფასებინა ბავშვი კრიტიკულად, უფრო მეტად წავახალისებდი. თუ ბევრი იყო კრიტიკა ბავშვის მიმართ ბავშვობაში, ამისთვის ვთხოვდი პატიებას. ზედმეტი შექებისთვისაც ბოდიში მოვიხადოთ. უსაფუძვლო ქება-დიდებას აზრი არ აქვს და არაფერი კარგი არ მოაქვს. ჰუმანური პედაგოგიკის ცნებაა: რწმენა ბავშვის შესაძლებლობებში. თუ ეს რწმენა გვაქვს, საფუძვლიანადაც გამოვხატავთ ამ რწმენას. გვექნებოდა განხილვა, რა არ გამოსდის ბავშვს. ვისაუბრებდით, როგორ გავაუმჯობესოთ ის, რასაც ვაკეთებთ, იმიტომ, რომ მჯერა შენი შესაძლებლობების. ბავშვის შესაძლებლობების რწმენა ჯერ მშობელში ჩნდება ხოლმე,​ შემდეგ გამოხატულია ურთიერთობებში და მერე შესაბამისად არის ბავშვშიც. სჯობს რეალობის აღქმა გვქონდეს, მაგრამ გვქონდეს რწმენა ჩვენი შესაძლებლობების," - აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად