Baby Bag

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვთან 72 საათის შემდეგ კვლავ ნარჩუნდება მაღალი ტემპერატურა, აუცილებლად მიმაჩნია, გაკეთდეს სისხლის საერთო ანალიზი,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„თუ ბავშვთან 72 საათის შემდეგ კვლავ ნარჩუნდება მაღალი ტემპერატურა, აუცილებლად მიმაჩნია, გაკეთდეს სისხლის საერთო ანალიზი,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ომიკრონის დროს ბავშვებში ცხელების მართვის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ომიკრონის შემთხვევაში არის ხოლმე ასე, რომ მშობლები ბავშვს მისცემენ სიცხის დამწევს და ტემპერატურა, იმის ნაცვლად, რომ დაიწიოს, მაღლა მიდის. როდესაც ტემპერატურა მიდის მაღლა, სანამ ის პიკს მიაღწევს, ბავშვისთვის დამახასიათებელია სისხლძარღვების სპაზმი და კანკალი. ზოგჯერ არის ხოლმე, თითქოს ბატუტზე ხტუნაობს ბავშვი, ისეთი ძლიერი შემცივნებაა. როდესაც ტემპერატურა პიკს მიაღწევს, ბავშვი ცხელდება, ხურდება. ამ დროს ბავშვი აუცილებლად უნდა გავაგრილოთ. როდესაც კანკალია, შეიძლება ბავშვი ჩავათბუნოთ.“

ინგა მამუჩიშვილის თქმით, ძალიან მაღალი ტემპერატურის დროს, შესაძლოა, ბავშვს სიცხის დამწევი საშუალების გაორმაგებული დოზა მივცეთ:

„ავტორთა ერთი ნაწილი ამბობს, რომ ბავშვს ძალიან მაღალი ტემპერატურის დროს, შესაძლოა, მივცეთ სიცხის დამწევი საშუალების გაორმაგებული დოზა. შეიძლება ამ დროს თავის ტვინში ჰიპოქსიური პროცესების განვითარება მოხდეს. ​თუ სიცხის დამწევი მივეცით, მაგრამ ტემპერატურა კვლავ მაღლა მიდის, ჩვენ შეიძლება გამოვიყენოთ ხალხური მეთოდები. ბავშვი გავაშიშვლოთ, დავზილოთ ოთახის ტემპერატურის თბილი წყლით და არა ცივი წყლით! ბავშვს უნდა დავუზილოთ კიდურები, მაგისტრალური სისხლძარღვების ადგილები. ზოგიერთს ამ ხალხურ მეთოდებზე ეცინება, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში ამართლებს ეს მეთოდები. ათქვეფილი კვერცხის გული წასმული ხელისგულებსა და ფეხისგულებზე მაღალი ტემპერატურის დროს შეიძლება ერბოკვერცხივით შეიწვას და ამ დროს ტემპერატურა მოდის დაბლა. სითხეებით, გრილი ჩაებით, რძით, კომპოტებით დავტვირთოთ ბავშვი. ბავშვმა შეიძლება არ დალიოს სითხე, მაგრამ ყლუპებით მაინც უნდა შევთავაზოთ.“

„ვინაიდან დღეს საქმე გვაქვს ომიკრონთან და შტამთან, რომელიც ჩვენთვის აბსოლუტურად შეუსწავლელია, სასურველია მაღალი ტემპერატურის პირველივე დღეს ბავშვის პირადი ექიმი ჩავაყენოთ საქმის კურსში, დავურეკოთ, ვესაუბროთ. თუ ბავშვთან 72 საათის შემდეგ კვლავ ნარჩუნდება მაღალი ტემპერატურა, აუცილებლად მიმაჩნია, გაკეთდეს სისხლის საერთო ანალიზი, თუნდაც ჰემოგრამა, რათა შევისწავლოთ ბავშვის ორგანიზმის ჯანმრთელობის მდგომარეობა. ომიკრონი ახალი შტამია და ჩვენ არ ვიცით ის როგორ განვითარდება, ამიტომ სისხლის საერთო ანალიზი მაინც გავაკეთოთ ბავშვებში,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად