Baby Bag

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხაროდ, საქართველოში აღზრდის საკითხებში მშობელთა განათლება ძალიან დაბალ დონეზეა,“- ფსიქოლოგი თეა კაჭარავა

„სამწუხაროდ, საქართველოში აღზრდის საკითხებში მშობელთა განათლება ძალიან დაბალ დონეზეა,“- ფსიქოლოგი თეა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა თეა კაჭარავამ აღზრდის საკითხებში მშობლების განათლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანი, როდესაც დევიაციური ქცევის მოზარდებთან ვმუშაობთ, არის ოჯახის, მშობლების ფაქტორი. როგორ ოჯახში იზრდება? მშობლები ერთად ცხოვრობენ თუ არა? დასაქმებულები არიან თუ არა? მათ შორის როგორი ურთიერთობაა? ფსიქიკურად როგორ მდგომარეობაში არიან მშობლები? თუ რაიმე პრობლემებია ოჯახურ ურთიერთობებში, ეს აუცილებლად აისახება ბავშვის ფსიქიკაზე. დევიაციური ქცევა შეიძლება პატარა ასაკიდანვე გაჩნდეს, მაგრამ მოზარდობისას ეს ნიშნები მწვავდება და ქცევის სახით გაქვთ დევიაცია მოცემული, იმიტომ, რომ მოზარდობის ასაკი არის ყველაზე კრიზისული ასაკი ადამიანის ცხოვრებაში.

როდესაც ბავშვთან მუშაობთ, ყოველთვის ბავშვის მოსაზრებასაც იგებთ და მის პრობლემას მისი თვალით ხედავთ. შემდეგ მშობელსაც ალაპარაკებთ ამაზე. ძალიან ხშირად ორი ხატი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავდება. თქვენ ხვდებით, რომ აქ უკვე ხედვებშია განსხვავება. სხვადასხვანაირად ხედავენ რაღაცებს ბავშვები და მშობლები.

სამწუხაროდ, საქართველოში აღზრდის საკითხებში მშობელთა განათლება ძალიან დაბალ დონეზეა. შეიძლება ვიღაცამ თქვას: რაში სჭირდება მშობელს განათლება? რაში მჭირდება მე დედობის სწავლა და მამაკაცს მამობის სწავლა? ეს ხომ ინსტინქტია?! ეს ინსტინქტი იყო ოდესღაც, როდესაც ქალს არ სჭირდებოდა იმის სწავლა, თუ რა არის დედობა. 21-ე საუკუნეში, როდესაც ციფრულ ეპოქაში ვცხოვრობთ, ამ გავლენის პირობებში ჩვენ თანდათან ვცილდებით ჩვენს ინსტინქტებს. დღეს უკვე შეიძლება ითქვას, რომ დედობა ეს არის სამსახური. ეს არის სამუშაო. რა თქმა უნდა, ეს არის უდიდესი ფაქტორი, შეიძლება იყოს ცხოვრების აზრი, მაგრამ დედობა არ არის რაღაც ისეთი, რაც თავისთავად გამოსდის დღეს ქალს. ამ უნარებს უკვე სჭირდება შეძენა. ისევე, როგორც ყველა სამუშაოში რაღაცას ვსწავლობთ, ასევე უნდა ვიცოდეთ, რას ნიშნავს, ეფექტიანი მშობლობა. ეს ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ ხელი შევუწყოთ ბავშვს განვითარებაში. მან თავისი რესურსები უნდა აღმოაჩინოს და თვითონ გადადგას ნაბიჯი განვითარებისკენ,"- აღნიშნა თეა კაჭარავამ.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად