Baby Bag

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი ნანა ფაცაცია.

- როდესაც ბავშვი ჩაკეტილია და არ აზიარებს ემოციებს, რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- მიზეზი თუ რატომ არის ბავშვი ან მოზარდი ჩაკეტილი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა ფაქტორებით, მათ შორის: გადატანილი ტრავმა, ძლიერი შიში, ძალადობა, სტრესი, ასაკობრივი თავისებურებები, გარდატეხის-ბუპერტატის პერიოდი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სირთლეები და.ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლების დროული ყურადღება ამ ფაქტორებზე და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტთან კონსულტაციის გავლა

- სად გადის ზღვარი მორცხვობასა და ჩაკეტილობას შორის? როგორ უნდა მივხვდეთ რომ ბავშვი ჩაკეტილია?

- სიმორცხვე საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა, როგორც ბავშვებში, ასევე ზრდასრულებში. ის განპირობებულია სოციალური ფაქტორით, ვინაიდან თავს იჩენს იქ, სადაც ორი ან მეტი ადამიანი იწყებს ურთიერთობას. ასეთ დროს, სირთულე ექმნება ინტერპერსონალურ ურთიერთობებს.

სიმორცხვე არის ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა, დიდი ყურადღება ეთმობა იმას, თუ რას ფიქრობენ გარშემომყოფები მასზე, ადამიანი ხდება ზედმეტად მგრძნობიარე იმის მიმართ თუ როგორ და რა შეფასებით მიიღებენ მას გარშემომყოფები.

სიმორცხვის დამახასიათებელი ნიშნებია: არაადეკვატურად დაბალი თვითშეფასება, შებოჭილობა, დაბალი ხმის ტემბრით საუბარი, ჩაკეტილობა, საუბრის დაწყების შიში, მოუხერხებლობა, თვალით კონტაქტის დამყარების სიმრთულე და .ა.შ. თამაშის დროს ბავშვები ირჩევენ მეორეხარისხოვან როლს, რათა ნაკლებად შესამჩნევები იყვნენ, არ გამოირჩევიან ინიციატივით, არ უყვართ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა. სიმორცხვის დროს, ადამიანები მწვავედ აღიქვამენ საკუთარ ნაკლს და ყურადღების მიღმა რჩებათ თავიანთი დადებით თვისებები და ძლიერი მხარეები. ასევე, სიმორცხვეს ახასიათებს სომატური გამოვლინებები, სახეზე სიწითლე, ხმის კანკალი, სუნთქვის აჩქარება, რის გამოც უფრო მეტად განიცდიან საკუთარ ვიზუალურ მდგომარეობას.

ბავშვები ადრეულ ასაკში ხშირად განიცდიან სიმორცხვეს, 13 წლის ასაკში კი ეს მდგომარეობა პიკს აღწევს. როგორც წესი, დროთა განმავლობაში ასაკის მატებასთან ერთად და უფროსების სწორი დამოკიდებულების შემთხვევაში, ბავშვი ახერხებს სიმორცხვის დაძლევას. მნიშვნელოვანია მშობლების და სააღმზრდელო დაწესებულებების თანამშრომლების მიერ აქცენტის გაკეთება მათ ძლიერ მხარეებზე, მნიშვნელოვანია, რომ არ უნდა მოხდეს ბავშვისთვის „მორცხვის“ იარლიყის მიკერება, აუცილებელია ზრუნვა მოზარდის თვითშეფასების ამაღლებაზე, რათა განუმტკიცდეს საკუთარი ძალების რწმენა - „შენ შეძლებ და გამოგივა“, „აქ არაფერია საშიში“, „ კარგად ხარ მომზადებული,“ და.ა.შ.

თუ ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება და ის ხდება ჩაკეტილი, არ აქვს სურვილი თანატოლებთან ურთიერთობის, საკუთარი ემოციის გაზიარების, არის ოთახში ჩაკეტილი და არ კონტაქტობს ისე, როგორ ადრე, მნიშვნელოვანია მშობლების მხრიდან ყურადღება, ვინაიდან არ მოხდეს უგულებელყოფა ძალადობის ან ბულინგის ფაქტების, ასევე, ასაკობრივი თავისებურებებით გამოწვეული ცვლილებების, მნიშვნელოვანია დროული რეაგირება და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართულობა, რათა დროულად მოხდეს პრობლემის იდენტიფიცირება და შესაბამისი ინტერვენციის განხორციელება.

- რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

- სიმორცხვემ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სხვადასხვა პრობლემა, სირთულეები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში, სოციალური შფოთა, დეპრესია, რაც შემდგომში აისახება წარმატების და თვითრეალიზების სიძნელეებთან, ჩაკეტილობა და ა.შ.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი და რა დროს არის საჭირო ფსიქოლოგის დახმარება?

- ნებისმიერ დროს, როცა ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება, ხდება უცნაური ან შეუსაბამო, აუცილებელია მშობელმა გაიაროს კონსულტაცია სპეციალისტთან პრობლემის დროული იდენტიფიკაციისთვის და სირთლეების თავიდან არიდებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

საყურადღებოა თუ არა ძილის დროს შეკრთომები და უნებლიე მოძრაობები ბავშვებში? - ბავშვთა ნევროლოგი ნინო თარხნიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ნინო თარხნიშვილმა ბაშვებში გავრცელებული უნებლიე მოძრაობებისა და ძილის დროს შეკრთომების შესახებ ისაუბრა:

„უმეტესი შემთხვევა ასაკობრივი ნორმის ვარიანტია. ზედმეტი, უნებლიე მოძრაობები მიჰყვება ყველა ასაკს. გამოყოფილია ძილისა და სიფხიზლის ზედმეტი მოძრაობები. ჩვილების უმრავლესობა ძირითად დროს ატარებს ძილში. ძილის დროს ხშირად არის ხოლმე შეკრთომები. შეიძლება იყოს ერთეული შეკრთომები მხოლოდ, ერთი ხელის შეკრთომა, ცალი ფეხის შეკრთომა, შესაძლოა, შეკრთომებს განმეორებითი ხასიათი ჰქონდეს და ხშირად ეს ძილის პერიოდს მოიცავს. ხშირ შემთხვევაში არის ხოლმე, რომ შეკრთომები იმდენად განმეორებითია, ეს მშობელს აშინებს და ამის გამო კითხვით მოგვმართავენ.

ეს არის ჩაძინებისა და ზერელე ძილის ფენომენი. ამ მოდუნების პერიოდში, სანამ ბოლომდე მოეშვება ორგანიზმი და გადავა უკვე ღრმა ძილის ფაზაში, სწორედ ამ დროს ხდება შეკრთომების ეპიზოდები, რომლებიც აბსოლუტურად ფიზიოლოგიურ მომენტს წარმოადგენს. ჩვილებში ძილის სტადიები ისე კარგად დალაგებული არ არის, როგორც მოზრდილებში, თუმცა დაახლოებით მსგავსი ფენომენია. ჩაძინებისას შეკრთომები ყველა ასაკშია. ძილი ერთი უსასრულო პროცესი არ არის. ის სტადიებს მოიცავს და ამ სტადიების მონაცვლეობა კავშირშია ზედმეტ სხვადასხვა ტიპის მოძრაობასთან. ღრმა ძილის სტადიას კიდევ თავისი მოძრაობები ახასიათებს. მონაცვლეობის დროს, როდესაც ერთი სტადია გადადის მეორეში, ეს შეიძლება დაკავშირებული იყოს სხვადასხვა სახის კლინიკურ გამოვლენასთან.

აუცილებლად უნდა ვიყოთ ფრთხილად. ჩვენ ყოველთვის ვაძლევთ რეკომენდაციას, რომ ნებისმიერი მოძრაობა, რომელიც არ მოსწონს მშობელს, რომელზეც ფიქრობს, რომ ჩვეულებრივ მოძრაობაზე ცოტა მეტია, აიღოს ტელეფონი და გადაიღოს კამერით. ეს გვეხმარება ჩვენ, რომ ობიექტურად შევაფასოთ, არის ეს საყურადღებო, არის ეს საშიში, თუ არის ჩვეულებრივი ფიზიოლოგიური ნორმა,“ - მოცემულ საკითხზე ნინო თარხნიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად