Baby Bag

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

7 დამამშვიდებელი თამაში და აქტივობა ჰიპერაქტიური ბავშვისთვის
დედების დიდ ნაწილს მიაჩნია, რომ მისი შვილი ჰიპერაქტიური ბავშვია, თუმცა მსგავსი დასკვნების გამოტანამდე, უმჯობესია აღნიშნული ტერმინის მნიშვნელობას უკეთ ​გავეცნოთ. არასტაბილურობა და ყურადღების დეფიც...
„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყ...
​ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლენის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:„როდესაც მშობელი ხედავს, რომ რაღაც ის...
„ორი წლის ბავშვზე რომ გეტყვიან ჰიპერაქტიურიაო, უნდა იყოს! ეს არის მისი ინტელექტის განვითარ...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მხრიდან ბავშვის თავისუფლების ზედმეტად შეზღუდვაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ორი წლის ასაკში ბავშვის ჭარბი აქტიურობა ნორმალური მოვლენაა:„ორი წლის ბავშვზე რომ გეტ...
რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება
​ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების ა...
რა ნიშნებით ამოვიცნოთ ჰიპერაქტიურობა და ყურადღების დეფიციტი ბავშვებში? - ფსიქიატრი ტატა ბა...
​ფსიქიატრმა ტატა ბაზღაძემ ბავშვებში ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნების შესახებ ისაუბრა:„ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნები ორ ძირითად ჯგუფად იყოფა. ყურად...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ,“ - ცნობილი ინდოელი გურუს რჩევები მშობლებს

„აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ,“ - ცნობილი ინდოელი გურუს რჩევები მშობლებს

„ბავშვი სიცოცხლესთან ბევრად ახლოსაა, ვიდრე თქვენ. როდესაც ის ქვეყანას ევლინება, ცხოვრება თავიდან უნდა გაიცნოთ. ბავშვს მეგობარი სჭირდება და არა უფროსი. შვილს ჩვენს იდეებს თუ მოვახვევთ თავს, ის თავისუფლებას დაკარგავს, რაც მომავალში მასში მეამბოხეს გააღვიძებს. თქვენი მოვალეობაა ბავშვი ცუდი ზეგავლენისგან დაიცვათ და მას სათანადო თავისუფლება მისცეთ,“ - სადხგურუ (ცნობილი ინდოელი იოგი და გურუ).

ადამიანებს მტკიცედ სწამთ, რომ ბავშვები არასრულფასოვნები იბადებიან, რის გამოც უფროსებმა მათ ყველაფერი უნდა შევუსწოროთ და ბევრი რამ ვასწავლოთ, რაც სიმართლე არ არის. ბავშვები მშობლებთან შედარებით ბევრად სიცოცხლითსავსენი არიან. ვინ უფრო უკეთ იცნობს ცხოვრებას: ადამიანი, რომელიც ყოველთვის ბედნიერია, თუ ის, ვინც გამუდმებით წუხს და უამრავ შეცდომას უშვებს. ბავშვის აღზრდა ძალიან დიდ გამოწვევებთან არის დაკავშირებული. მშობლები ხშირად განიცდიან სასოწარკვეთას, როდესაც აღზრდის სწორი მეთოდების მოძიებას ცდილობენ, ამავე დროს ისინი სიხარულით ივსებიან, როდესაც საკუთარი შვილების ზრდას და განვითარებას აკვირდებიან.

ბავშვის მომავალი, მისი წარმატება და წარუმატებლობა მთლიანად იმაზეა დამოკიდებული, როგორ ვზრდით ჩვენს შვილს, რა მეთოდებს ვიყენებთ და როგორ ატმოსფეროს ვუქმნით მას. ბავშვების მსგავსად ყველა მშობელი ინდივიდუალურია და ყველას განსხვავებული აღზრდის მეთოდები აქვს. არსებობს ჩვევები და მიდგომები, რომლებიც კარგ მშობლებს აერთიანებს. რომელია ბავშვის აღზრდის სწორი მეთოდი? ვეცდებით ამ კითხვაზე ამომწურავი პასუხი გაგცეთ.

ბავშვის აღზრდის უნივერსალური წესი არ არსებობს. თუ თქვენ შვილისთვის ვერ აკეთებთ იმას, რაც არ შეგიძლიათ, დამნაშავე არ ხართ, მაგრამ თუ არც იმას აკეთებთ, რისი უნარიც გაქვთ, ძალიან დიდ შეცდომას უშვებთ. ჩვენს სტატიაში ცნობილი ინდოელი იოგის სადხგურუს ფილოსოფიას გაგაცნობთ, რომელიც მშობლის შვილისადმი დამოკიდებულებას და აღზრდის პრინციპებს შეეხება.

„თუ გსურთ შვილები სწორად აღზარდოთ, პირველ რიგში მოსიყვარულე და მშვიდ ადამიანიად უნდა იქცეთ. როდესაც სახლში ბავშვი იბადება, მასწავლებლობას ნუ მოისურვებთ, არამედ სწავლისთვის მოემზადეთ,“ - სადხგურუ (ცნობილი ინდოელი იოგი და გურუ .

სადხგურუს მიხედვით ნებისმიერი ბავშვი ინდივიდუალურია. თითოეულ მათგანს სიყვარულის, სითბოს და სიმკაცრის განსხვავებული დოზა სჭირდება. ბავშვზე უამრავი რამ ახდენს გავლენას, ტელევიზია, ინტერნეტი, სკოლა, მასწავლებელი, მეგობრები. ის მუდამ იქით მიილტვის, სადაც მისთვის მიმზიდველი გარემოა. როგორც მშობელი, ვალდებული ხართ, თქვენი შვილისთვის ყველაზე მოსაწონი და მომხიბლავი ადამიანი თქვენ იყოთ, რათა მან მაგალითი, უპირევლეს ყოვლისა, თქვენგან აიღოს. თუ თქვენ განათლებული, სასიამოვნო და საინტერესო ადამიანი ხართ, თქვენი შვილი ნებისმიერ საკითხზე გულახდილად გაგესაუბრებათ და აბსოლუტურ ნდობას გამოგიცხადებთ.

ბავშვი მშობლისთვის უდიდესი საჩუქარია. სადხგურუ თვლის, რომ მშობელს მისი აღზრდისა და გაბედნიერების პასუხისმგებლობა ეკისრება. მშობელმა, პირველ რიგში, შვილისთვის ნაკლებად სტრესული გარემოს შექმნაზე უნდა იზრუნოს, რათა ბედნიერი, დამოუკიდებელი და ჩამოყალიბებული ადამიანის აღზრდა შეძლოს.

სახგურუს მთავარი დევიზი, რომლითაც ის მშობლებს ხშირად მიმართავს, შემდეგია: „აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ!“

მომზადებულია ​udemyfreebies.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად